سوره المرسلات
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ سوگند به فرستادگانِ پى در پى،
فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا
2كه سخت توفنده‌اند.
وَ ٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا
3و سوگند به افشانندگانِ افشانگر،
فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا
4كه [ميان حق و باطل] جُداگرند،
فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا
5و القاكننده وحى‌اند.
عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا
6خواه عذرى باشد يا هشدارى.
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ
7كه آنچه وعده يافته‌ايد قطعاً رخ خواهد داد.
فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ
8پس وقتى كه ستارگان محو شوند،
وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ
9و آن گاه كه آسمان بشكافد،
وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ
10و آن گاه كه كوه‌ها از جا كَنده شوند،
وَ إِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ
11و آن گاه كه پيمبران به ميقات آيند،
لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ
12براى چه روزى تعيين وقت شده است؟
لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ
13براى روز داورى.
وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ
14و تو چه دانى كه روز داورى چيست؟
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
15آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان!
أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِينَ
16مگر پيشينيان را هلاك نكرديم؟
ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡأٓخِرِينَ
17سپس از پىِ آنان پسينيان را مى‌بريم.
كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ
18با مجرمان چنين مى‌كنيم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
19آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ
20مگر شما را از آبى بى‌مقدار نيافريديم؟
فَجَعَلۡنَٰهُ فِي قَرَارٖ مَّكِينٍ
21پس آن را در جايگاهى استوار نهاديم،
إِلَىٰ قَدَرٖ مَّعۡلُومٖ
22تا مدّتى معيّن.
فَقَدَرۡنَا فَنِعۡمَ ٱلۡقَٰدِرُونَ
23و توانا آمديم، و چه نيك تواناييم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
24آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا
25مگر زمين را محلّ اجتماع نگردانيديم؟
أَحۡيَآءٗ وَ أَمۡوَٰتٗا
26چه براى مردگان چه زندگان.
وَ جَعَلۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ شَٰمِخَٰتٖ وَ أَسۡقَيۡنَٰكُم مَّآءٗ فُرَاتٗا
27و كوه‌هاى بلند در آن نهاديم و به شما آبى گوارا نوشانيديم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
28آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
29برويد به سوى همان چيزى كه آن را تكذيب مى‌كرديد.
ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلّٖ ذِي ثَلَٰثِ شُعَبٖ
30برويد به سوى [آن] دود سه شاخه،
لَّا ظَلِيلٖ وَ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱللَّهَبِ
31نه سايه‌دار است و نه از شعله [آتش] حفاظت مى‌كند.
إِنَّهَا تَرۡمِي بِشَرَرٖ كَٱلۡقَصۡرِ
32[دوزخ] چون كاخى [بلند] شراره مى‌افكند،
كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ
33گويى شترانى زرد رنگند.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
34آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
هَٰذَا يَوۡمُ لَا يَنطِقُونَ
35اين، روزى است كه دَم نمى‌زنند.
وَ لَا يُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَيَعۡتَذِرُونَ
36و رخصت نمى‌يابند تا پوزش خواهند.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
37آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ جَمَعۡنَٰكُمۡ وَ ٱلۡأَوَّلِينَ
38اين [همان] روز داورى است. شما و [جمله] پيشينيان را گرد مى‌آوريم.
فَإِن كَانَ لَكُمۡ كَيۡدٞ فَكِيدُونِ
39پس اگر حيلتى داريد، در برابر من بسگاليد.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
40آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي ظِلَٰلٖ وَ عُيُونٖ
41اهل تقوا در زير سايه‌ها و بر كنار چشمه‌سارانند
وَ فَوَٰكِهَ مِمَّا يَشۡتَهُونَ
42با هر ميوه‌اى كه خوش داشته باشند.
كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
43به [پاداش] آنچه مى‌كرديد، بخوريد و بياشاميد گواراتان باد.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
44ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
45آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
كُلُواْ وَ تَمَتَّعُواْ قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجۡرِمُونَ
46[اى كافران،] بخوريد و اندكى برخوردار شويد كه شما گناهكاريد.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
47[ولى] آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا يَرۡكَعُونَ
48و چون به آنان گفته شود: «ركوع كنيد»، به ركوع نمى‌روند.
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
49آن روز واى بر تكذيب‌كنندگان.
فَبِأَيِّ حَدِيثِۢ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ
50پس به كدامين سخن پس از [قرآن] ايمان مى‌آورند؟
