بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند به فرستادگان پياپى (انبوه چون يال اسب)

فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا

پس تندوزندگانى از بادها وزيدنى تند

وَ ٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا

و بگسترانندگان گسترانيدنى

فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا

پس به جدا كنندگان جدا كردنى

فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا

پس با فكنندگان ذكر

عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا

بهانه‌اى يا بيمى را

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ

كه آنچه وعده داده شويد فرودآينده است

فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ

پس گاهى كه ستارگان نابود شوند

وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ

و گاهى كه آسمان شكافته شود

وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ

و گاهى كه كوه‌ها پراكنده شوند

وَ إِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ

و گاهى كه فرستادگان وقت داده شوند

لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ

براى چه روزى پس انداخته شده است

لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ

براى روز جدا شدن

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ

و ندانستد چيست روز جدا شدن

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِينَ

آيا نابود نساختيم پيشينيان را

ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡأٓخِرِينَ

پس پيرو كرديمشان پسينيان را

كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

چنين كنيم به گنهكاران

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ

آيا نيافريديمتان از آبى خوار و زبون

فَجَعَلۡنَٰهُ فِي قَرَارٖ مَّكِينٍ

پس نهاديمش در آرامگهى جايدار

إِلَىٰ قَدَرٖ مَّعۡلُومٖ

تا اندازه دانسته

فَقَدَرۡنَا فَنِعۡمَ ٱلۡقَٰدِرُونَ

پس اندازه نهاديم پس چه خوبند اندازه‌نهان

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا

آيا نگردانيديم زمين را فراگيرنده

أَحۡيَآءٗ وَ أَمۡوَٰتٗا

زندگان را و مردگان را

وَ جَعَلۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ شَٰمِخَٰتٖ وَ أَسۡقَيۡنَٰكُم مَّآءٗ فُرَاتٗا

و نهاديم در آن لنگرهايى افراشته و نوشانيديمتان آبى گوارا

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

برويد بسوى آنچه بوديد بدان تكذيب مى‌كرديد

ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلّٖ ذِي ثَلَٰثِ شُعَبٖ

برويد بسوى سايه سه شعبه

لَّا ظَلِيلٖ وَ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱللَّهَبِ

كه نه سايه افكن است و نه بى‌نياز كند از شراره آتش

إِنَّهَا تَرۡمِي بِشَرَرٖ كَٱلۡقَصۡرِ

پرتاب كند همانا شراره‌هايى چون كاخ

كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ

گوئيا آن است اشترى زردفام

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

هَٰذَا يَوۡمُ لَا يَنطِقُونَ

اين است روزى كه سخن نگويند

وَ لَا يُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَيَعۡتَذِرُونَ

و نه دستور داده شوند تا بهانه آرند

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ جَمَعۡنَٰكُمۡ وَ ٱلۡأَوَّلِينَ

اين است روز جدا كردن گردآورديم شما را و پيشينيان

فَإِن كَانَ لَكُمۡ كَيۡدٞ فَكِيدُونِ

اگر شما را است نيرنگى پس آهنگم كنيد

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي ظِلَٰلٖ وَ عُيُونٖ

همانا پرهيزكارانند در سايه‌ها و چشمه‌سارهايى

وَ فَوَٰكِهَ مِمَّا يَشۡتَهُونَ

و ميوه‌اى از آنچه هوس كنند

كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيٓ‍َٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

بخوريد و بنوشيد نوش باد بدانچه بوديد مى‌كرديد

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

همانا ما بدينگونه پاداش دهيم به نكوكاران

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

كُلُواْ وَ تَمَتَّعُواْ قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجۡرِمُونَ

بخوريد و برخوردار شويد اندكى كه شمائيد گنهكاران

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا يَرۡكَعُونَ

و هر گاه گفته شود بديشان ركوع بگزاريد نگزارند

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز براى تكذيب‌كنندگان

فَبِأَيِّ حَدِيثِۢ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ

پس به كدام داستانند پس از اين ايمان‌آرندگان