قرآن عثمان طه

سوره المزمل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ اى جامه به خود پيچيده


قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلاً

2

بپاى خيز شب را جز اندكى


نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلاً

3

نيمش را يا بكاه از آن اندكى


أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلاً

4

يا بيفزاى بر آن و بسراى قرآن را سرودنى


إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلاً ثَقِيلاً

5

همانا زود است افكنيم بر تو گفتارى سنگين


إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِيلاً

6

همانا پيدايش شب پررنج‌تر است و استوارتر است در گفتار


إِنَّ لَكَ فِي النَّهارِ سَبْحاً طَوِيلاً

7

همانا تو را است در روز شناوريى دراز (بلند)


وَ اذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَ تَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلاً

8

و ياد كن نام پروردگار خويش را و به سويش گراى گرائيدنى


رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلاً

9

پروردگار خاور و باختر نيست خدايى جز او پس برگيرش وكيل


وَ اصْبِرْ عَليٰ ما يَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمِيلاً

10

و شكيبا شو بر آنچه گويند و دورى گزين از ايشان دورى‌جستنى نكو


وَ ذَرْنِي وَ الْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَ مَهِّلْهُمْ قَلِيلاً

11

و بهل مرا با تكذيب‌كنندگان دارندگان نعمت و مهلتشان ده اندكى


إِنَّ لَدَيْنا أَنْكالاً وَ جَحِيماً

12

همانا نزد ماست شكنجه‌هايى و دوزخى


وَ طَعاماً ذا غُصَّةٍ وَ عَذاباً أَلِيماً

13

و خوراكى گلوگير و عذابى دردناك


يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ كانَتِ الْجِبالُ كَثِيباً مَهِيلاً

14

روزى كه بلرزد زمين و كوه‌ها و بگردند كوه‌ها پشته‌اى پاشيده (پراكنده)


إِنَّا أَرْسَلْنا إِلَيْكُمْ رَسُولاً شاهِداً عَلَيْكُمْ كَما أَرْسَلْنا إِليٰ فِرْعَوْنَ رَسُولاً

15

همانا فرستاديم بر شما پيمبرى كه گواه است بر شما چنان كه فرستاديم بسوى فرعون پيمبرى


فَعَصيٰ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْناهُ أَخْذاً وَبِيلاً

16

پس عصيان كرد فرعون پيمبر را پس گرفتيمش گرفتنى سخت


فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْماً يَجْعَلُ الْوِلْدانَ شِيباً

17

پس چگونه پرهيزيد اگر كفر ورزيد روزى را كه بگرداند كودكان را پير


السَّماءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ كانَ وَعْدُهُ مَفْعُولاً

18

آسمان است شكافته بدان بوده است وعده شدنى


إِنَّ هذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِليٰ رَبِّهِ سَبِيلاً

19

همانا اين است يادآوردنى تا هر كه خواهد گيرد بسوى پروردگار خويش راهى


إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنيٰ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَ اللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَءُوا ما تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضيٰ وَ آخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ آخَرُونَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا ما تَيَسَّرَ مِنْهُ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً وَ ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْراً وَ أَعْظَمَ أَجْراً وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

20

همانا پروردگار تو داند كه برمى‌خيزى كمتر از دو ثلث شب را و نيمى از آن و سه يك از آن را و گروهى از آنان كه با تو هستند خدا است اندازه‌دهنده (مقدركننده) شب و روز دانست كه هرگز فرا نگيريدش پس توبه كرد بر شما پس بخوانيد هر چه دست به هم دهد از قرآن دانست بزودى باشد از شما بيمارانى و ديگرانى كه بگردند در زمين در پى فضل خدا و ديگرانى كه پيكار كنند در راه خدا پس بخوانيد آنچه فراهم شود از آن و بپاى داريد نماز را و بدهيد زكات را و وام دهيد خدا را وامى نكو و آنچه پيش فرستيد براى خويش از نيكى بيابيدش نزد خدا بهتر و بزرگتر به پاداش و آمرزش خواهيد از خدا كه خدا است همانا آمرزنده مهربان


قاری
ترجمه گویا
انصاریان