قرآن عثمان طه

سوره المزمل

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُزَّمِّلُ

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ اى جامه [به خود] پيچيده!


قُمِ ٱلَّيۡلَ إِلَّا قَلِيلٗا

2

شب را، جز اندكى بپاخيز.


نِّصۡفَهُۥٓ أَوِ ٱنقُصۡ مِنۡهُ قَلِيلًا

3

نيمى از آن (شب) را، يا اندكى از آن را كم نما،


أَوۡ زِدۡ عَلَيۡهِ وَ رَتِّلِ ٱلۡقُرۡءَانَ تَرۡتِيلًا

4

يا بر آن (نصف) بيفزاى، و قرآن را كاملا مرتب و آرام بخوان؛


إِنَّا سَنُلۡقِي عَلَيۡكَ قَوۡلٗا ثَقِيلًا

5

كه ما بزودى گفتارى گرانبار برتو القا مى‌كنيم.


إِنَّ نَاشِئَةَ ٱلَّيۡلِ هِيَ أَشَدُّ وَطۡ‍ٔٗا وَ أَقۡوَمُ قِيلًا

6

در حقيقت تنها پديده (عبادت) شب، گامى سخت‌تر و گفتارى پايدارتر است.


إِنَّ لَكَ فِي ٱلنَّهَارِ سَبۡحٗا طَوِيلٗا

7

[چرا] كه براى تو در روز رفت و آمدى طولانى است.


وَ ٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ وَ تَبَتَّلۡ إِلَيۡهِ تَبۡتِيلٗا

8

و نام پروردگارت را يادكن، و كاملا به او دل ببند.


رَّبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَ ٱلۡمَغۡرِبِ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱتَّخِذۡهُ وَكِيلٗا

9

(او) پروردگار خاور و باختر است در حالى كه هيچ معبودى جز او نيست، پس او را كارساز (خويش) گير.


وَ ٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَ ٱهۡجُرۡهُمۡ هَجۡرٗا جَمِيلٗا

10

و برآنچه مى‌گويند شكيبا باش و با دورى گزينى نيكويى از آنان فاصله بگير.


وَ ذَرۡنِي وَ ٱلۡمُكَذِّبِينَ أُوْلِي ٱلنَّعۡمَةِ وَ مَهِّلۡهُمۡ قَلِيلًا

11

و مرا با تكذيب گران صاحب نعمت (و ثروت) رهاساز، و اندكى به آنان مهلت ده،


إِنَّ لَدَيۡنَآ أَنكَالٗا وَ جَحِيمٗا

12

كه در نزد ما بندها و دوزخ است.


وَ طَعَامٗا ذَا غُصَّةٖ وَ عَذَابًا أَلِيمٗا

13

و غذايى گلوگير و عذابى دردناك است!


يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلۡأَرۡضُ وَ ٱلۡجِبَالُ وَ كَانَتِ ٱلۡجِبَالُ كَثِيبٗا مَّهِيلًا

14

روزى كه زمين و كوه‌ها مى‌لرزد، و كوه‌ها توده‌هاى شن روان مى‌شود.


إِنَّآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ رَسُولٗا شَٰهِدًا عَلَيۡكُمۡ كَمَآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ رَسُولٗا

15

در واقع ما به سوى شما فرستاده‌اى فرستاديم كه گواه بر شماست، همانگونه كه به سوى فرعون فرستاده‌اى فرستاديم.


فَعَصَىٰ فِرۡعَوۡنُ ٱلرَّسُولَ فَأَخَذۡنَٰهُ أَخۡذٗا وَبِيلٗا

16

و [لى‌] فرعون فرستاده را نافرمانى كرد، پس او را با گرفتارى سنگينى گرفتار ساختيم.


فَكَيۡفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرۡتُمۡ يَوۡمٗا يَجۡعَلُ ٱلۡوِلۡدَٰنَ شِيبًا

17

پس اگر كفر ورزيد چگونه [خودتان را] از (عذاب) حفظ مى‌كنيد؟ روزى كه كودكان را سپيد موى (و پير) مى‌كند.


ٱلسَّمَآءُ مُنفَطِرُۢ بِهِۦ كَانَ وَعۡدُهُۥ مَفۡعُولًا

18

(كرات) آسمان در آن (روز) شكافته شود، كه وعده او انجام شدنى است.


إِنَّ هَٰذِهِۦ تَذۡكِرَةٞ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلًا

19

در حقيقت اين (مطالب) ياد آورى است، پس هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزيند.


إِنَّ رَبَّكَ يَعۡلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدۡنَىٰ مِن ثُلُثَيِ ٱلَّيۡلِ وَ نِصۡفَهُۥ وَ ثُلُثَهُۥ وَ طَآئِفَةٞ مِّنَ ٱلَّذِينَ مَعَكَ وَ ٱللَّهُ يُقَدِّرُ ٱلَّيۡلَ وَ ٱلنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحۡصُوهُ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرۡضَىٰ وَ ءَاخَرُونَ يَضۡرِبُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَبۡتَغُونَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَ ءَاخَرُونَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنۡهُ وَ أَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَ ءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَ أَقۡرِضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا وَ مَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِ هُوَ خَيۡرٗا وَ أَعۡظَمَ أَجۡرٗا وَ ٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمُۢ

20

در واقع پروردگارت مى‌داند كه تو و گروهى از كسانى كه همراه تو هستند نزديك به دو سوم شب و (يا) نصف آن و (يا) يك سوم آن را به پا مى‌خيزند؛ و خدا شب و روز را اندازه مى‌زند، (او) دانسته كه آن (مقدار شب را دقيقا) شمارش نمى‌كنيد، پس به سوى شما بازگشت، پس آنچه (براى شما ممكن و) آسان است از قرآن بخوانيد؛ (او) دانسته كه برخى از شما بزودى بيمار مى‌شوند و (گروهى) ديگر در زمين سفر مى‌كنند در حالى كه از بخشش خدا (روزى) مى‌جويند، و (گروهى) ديگر در راه خدا پيكار مى‌كنند، پس آنچه (براى شما ممكن و) آسان است از آن (قرآن) بخوانيد، و نماز را برپا داريد، و [ماليات‌] زكات را بپردازيد، و به خدا« قرض الحسنه‌اى »وام دهيد و هر نيكى كه پيشاپيش براى خودتان مى‌فرستيد فقط آن را نزد خدا نيكوتر و پاداش (ش) را بزرگ‌تر مى‌يابيد؛ و از خدا طلب آمرزش كنيد؛ [چرا] كه خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان