بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ

بنام خداى رحمان رحيم؛ هلاك شد دو دست ابو لهب و هلاك شد ابو لهب‌

ما أَغْنيٰ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ

ثروت و كسبش از هلاكت او كفايت نكرد

سَيَصْليٰ ناراً ذاتَ لَهَبٍ

حتما به آتش شعله‌ور داخل مى‌شود

وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ

زنش (نيز داخل آتش مى‌شود) در حال هيزمكشى‌

فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ

و در حالى كه ريسمانى از ليف خرما به گردن دارد.