بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ نابود باد قدرت ابولهب، و نابود باد خودش؛

ما أَغْنيٰ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ

ثروتش و آنچه به دست آورده است چيزى [از عذاب خدا] را از او دفع نمى‌كند.

سَيَصْليٰ ناراً ذاتَ لَهَبٍ

به زودى در آتشى زبانه‌دار درآيد؛

وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ

و [نيز] همسرش كه هيزم‌كش است [در آتش زبانه‌دار در آيد.]

فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ

[همان كه‌] بر گردنش طنابى تابيده از ليف خرماست.