بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَ تَبَّ

بنام خداى رحمان رحيم؛ هلاك شد دو دست ابو لهب و هلاك شد ابو لهب‌

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَ مَا كَسَبَ

ثروت و كسبش از هلاكت او كفايت نكرد

سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ

حتما به آتش شعله‌ور داخل مى‌شود

وَ ٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ

زنش (نيز داخل آتش مى‌شود) در حال هيزمكشى‌

فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۢ

و در حالى كه ريسمانى از ليف خرما به گردن دارد.