بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ

بنام خداى رحمان رحيم؛ واى بر كم فروشان‌

ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ

كسانى كه چون از مردم كيل مى‌گيرند تمام مى‌گيرند.

وَ إِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ

و چون براى فروختن به آنها پيمانه يا وزن مى‌كنند كم مى‌كنند.

أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ

آيا آنها گمان نمى‌كنند كه برانگيخته شدگانند.

لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ

براى روز بزرگى؟

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

روزى كه مردم براى حكم و داورى خدا از قبرها بر مى‌خيزند؟

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ

كم فروشى نكنند كه عمل فاجران در سجين است.

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سِجِّينٞ

چه چيز دانايت كرد كه سجين چيست؟

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

كتابى است نوشته شده‌

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز بر مكذبين‌

ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

كسانى كه قيامت را تكذيب مى‌كنند

وَ مَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

قيامت را تكذيب نمى‌كند مگر هر متجاوز عاصى‌

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

وقتى كه آيات ما بر او خوانده شود گويد: افسانه‌هاى گذشتگان است.

كَلَّا بَلۡ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

افسانه نيستند، بلكه اعمالى كه مى‌كردند بر قلوبشان زنگ گذاشته است.

كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

نه، آنها در آن روز از پروردگارشان در حجابند.

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ

سپس آنها حتما وارد شونده جحيم هستند

ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

سپس گفته مى‌شود: اين، آنست كه تكذيب مى‌كرديد.

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ

نه، حقا كه ابرار در عليين است.

وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ

تو چه مى‌دانى عليون چيست‌

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

كتابى است نوشته شده (با عمل).

يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

مقربان درگاه حق در آن حاضر مى‌شوند.

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

حقا كه نيكوكاران در نعمت وسيع مى‌باشند

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

بر تخت‌هاى مزين تماشا مى‌كنند.

تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ

در چهره آنها طراوت نعمت را مى‌شناسى.

يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ

از شرابى مهر شده خورانده شوند

خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞ وَ فِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

مهر آن از مشكى است به خصوص، و در آن سبقت گيرندگان سبقت گيرند.

وَ مِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِيمٍ

مخلوط آن از چشمه تسنيم است‌

عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

چشمه‌اى كه مقربون از آن مى‌آشامند

إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ

آنان كه مجرمند به كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌خندند

وَ إِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ

و چون بر آنها گذر كنند با چشم اشاره مى‌كنند

وَ إِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ

و چون پيش اهل خويش بر مى‌گردند شادمان بر مى‌گردند.

وَ إِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

و چون آنها را ببينند گويند: اينان گمراهانند.

وَ مَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ

با آنكه بر آنها نگهبان فرستاده نشده‌اند

فَٱلۡيَوۡمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡكُفَّارِ يَضۡحَكُونَ

امروز كسانى كه ايمان آورده‌اند به كفار مى‌خندند

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

بر تختهاى مزين تماشا مى‌كنند

هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡكُفَّارُ مَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

آيا كفار با عمل خود مجازات شدند؟