بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ

بنام خداى رحمان رحيم؛ خواهنده‌اى عذاب حتمى را از خدا خواست.

لِلْكافِرينَ لَيْسَ لَهُ دافِعٌ

عذابى كه مخصوص كفار است و دفع كننده‌اى ندارد.

مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعارِجِ

از جانب خداى صاحب درجات.

تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ

ملائكه و روح به طرف خدا بالا مى‌روند در روزى كه مقدار آن پنجاه هزار سال است.

فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلاً

پس صبر كن صبرى نيكو.

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً

مشركان قيامت را ناشدنى مى‌دانند.

وَ نَراهُ قَرِيباً

و ما آن را محقق مى‌بينيم.

يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُ كَالْمُهْلِ

روزى كه آسمان مانند فلز مذاب شود.

وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ

و كوه‌ها مانند پشم رنگارنگ گردد.

وَ لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً

سؤال نمى‌كند دوستى از حال دوستى.

يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ

خويشان خود را مى‌بينند، گناهكار دوست مى‌دارد: اى كاش از عذاب آن روز فرزندان خويش را عوض مى‌داد.

وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ

و همسرش و برادرش را.

وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ

و خانواده‌اش را كه به او پناه مى‌دهد.

وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنْجِيهِ

و آنكه در زمين هست همه را، و سپس اين عوض او را نجات مى‌داد.

كَلاَّ إِنَّها لَظيٰ

نه آتش جهنم شعله خالص است.

نَزَّاعَةً لِلشَّويٰ

بسيار كننده است اطراف بدن را.

تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّيٰ

مى‌خواند آنكه را كه پشت كرده و اعراض نموده است.

وَ جَمَعَ فَأَوْعيٰ

جمع و ذخيره كرده است.

إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً

انسان كم صبر و پر طمع خلق شده است.

إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً

چون او را ضررى رسد بسيار نالان است.

وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً

و چون او را خيرى رسد بسيار بخيل است.

إِلَّا الْمُصَلِّينَ

مگر نماز گزاران.

الَّذِينَ هُمْ عَليٰ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ

آنهايى كه بر نمازشان مداومند.

وَ الَّذِينَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ

و آنهايى كه در اموالشان حق معينى است.

لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ

براى سائل و محروم.

وَ الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ

و كسانى كه روز جزا را تصديق مى‌كنند.

وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ

و كسانى كه از عذاب پروردگارشان خائفند.

إِنَّ عَذابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ

زيرا كه عذاب خدايشان ايمان شده نيست.

وَ الَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ

و كسانى كه فروجشان را حفظ كنند.

إِلَّا عَليٰ أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ

مگر بر همسران و كنيزانى كه مالك شده‌اند آنها ملامت شده نيستند.

فَمَنِ ابْتَغيٰ وَراءَ ذٰلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ

هر كه غير از اين راه را بطلبد، آنها متجاوزانند.

وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ

و كسانى كه امانات و پيمانشان را مراعات مى‌كنند.

وَ الَّذِينَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قائِمُونَ

و كسانى كه بر شهادت خويش ايستاده‌اند.

وَ الَّذِينَ هُمْ عَليٰ صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ

و كسانى كه بر نمازشان محافظت مى‌كنند.

أُولئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ

آنها در بهشتهاى والا، گراميند.

فَما لِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ

چه شده بر كافران كه در نزد تو به روى تو خيره‌اند.

عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمالِ عِزِينَ

از راست و چپ گروه، گروهند.

أَ يَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ

آيا طمع مى‌كند هر كس از آنها كه داخل بهشت پر نعمت شود؟!

كَلاَّ إِنَّا خَلَقْناهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ

نه، ما آنها را از آنچه مى‌دانند آفريده‌انم.

فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ إِنَّا لَقادِرُونَ

قسم مى‌خورم به پروردگار مشرقها و مغربها كه ما تواناييم.

عَليٰ أَنْ نُبَدِّلَ خَيْراً مِنْهُمْ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ

بر آنكه بهتر از آنها را عوض گيريم، ما عاجز نيستيم.

فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّي يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

بگذار آنها را كه در باطل شوند و مشغول گردند حتى برسند به روزى كه وعده مى‌شوند.

يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِليٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ

روزى كه از قبرها شتابان خارج مى‌شوند گويى به طرف هدفها شتابانند.

خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ

پائين است چشمشان، ذلت بزرگى آنها را احاطه كرده، اين روزى است كه وعده مى‌شدند.