بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ پرسيد پرسش‌كننده‌اى از عذابى فرودآينده

لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ

براى كافران نيستش بازدارنده

مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ

از خدا خداوند نردبانها (معراجها)

تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَ ٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٖ

بالاروند فرشتگان و روح بسويش در روزى كه اندازه آن است پنجاه هزار سال

فَٱصۡبِرۡ صَبۡرٗا جَمِيلًا

پس شكيبايى كن شكيبايى نكو

إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا

كه آنان بينندش دور

وَ نَرَىٰهُ قَرِيبٗا

و ما بينيمش نزديك

يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِ

روزى كه گردد آسمان چون روغن گداخته

وَ تَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ

و گردند كوه‌ها چون پشم

وَ لَا يَسۡ‍َٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا

و نپرسد دوستى دوستى را

يُبَصَّرُونَهُمۡ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۢ بِبَنِيهِ

نمايانيده شوند بديشان دوست دارد گناهكار كاش فديه مى‌داد از عذاب آن روز پسرانش

وَ صَٰحِبَتِهِۦ وَ أَخِيهِ

و يارش (همسرش) و برادرش

وَ فَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُ‍ٔۡوِيهِ

و خويشاوندانى كه پناهش دهند

وَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ

و هر كه در زمين است همگى پس برهاندش

كَلَّآ إِنَّهَا لَظَىٰ

نه چنين است همانا آن است شراره

نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ

كننده پوست

تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَ تَوَلَّىٰ

مى‌خواند آن را كه پشت كرد و روى برتافت

وَ جَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ

و گردآورد پس نگهداشت

إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا

همانا انسان آفريده شده است آزمند

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا

گاهى كه رسدش بديى نالان

وَ إِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا

و گاهى كه رسدش خوبيى خوددارى‌كنان

إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ

مگر نمازگزاران

ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ

آنان كه بر نماز خويشند پيوستگان

وَ ٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ

و آنان كه در خواسته‌هاى ايشان است بهره دانسته

لِّلسَّآئِلِ وَ ٱلۡمَحۡرُومِ

براى دريوزه و بينوا

وَ ٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

آنان كه تصديق كنند به روز دين

وَ ٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ

و آنان كه از عذاب پروردگار خويشند هراسان

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ

همانا عذاب پروردگار ايشان است تا ايمن شده

وَ ٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ

و آنان كه براى فرجهاى خويشند نگه‌دارندگان

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ

جز بر همسرانشان يا آنچه دارا است يمينهاى ايشان كه آنانند نانكوهيدگان

فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ

و آنكه خواست جز اين را پس آنانند تجاوزگران

وَ ٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَ عَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ

و آنان كه براى سپرده‌هاى خويش و پيمان خويشند رعايت‌كنندگان

وَ ٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ

و آنان كه به گواهيهاى خويشند قيام‌كنندگان

وَ ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ

و آنان كه بر نماز خويشند محافظت‌كنندگان

أُوْلَٰٓئِكَ فِي جَنَّٰتٖ مُّكۡرَمُونَ

آنانند در باغهايى گراميان

فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ

چه شود آنان را كه كفر ورزيدند به نزد تو رمندگان

عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَ عَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ

از راست و از چپ گروه‌هايى

أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ

آيا اميد دارد هر مردى از ايشان كه درآورده شود به بهشت نعمتها

كَلَّآ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ

نه چنين است همانا ما آفريديمشان از آنچه مى‌دانند

فَلَآ أُقۡسِمُ بِرَبِّ ٱلۡمَشَٰرِقِ وَ ٱلۡمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ

پس سوگند ياد نكنم به پروردگار خاورها و باخترها كه مائيم توانايان

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَ مَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

بر آنكه تبديل كنيم بهتر از ايشان را و نيستيم ما پيشى‌گرفتگان

فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَ يَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

پس بگذارشان فروروند و بازى كنند تا برسند به روزشان آنى كه وعده داده شوند

يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ

روزى كه برون آيند از گورها شتابان گوئيا آنانند بسوى پايه‌هاى نشانه روان

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ

سرافكنده است ديدگانشان فراگيردشان خوارى اين است روزى كه بودند وعده داده مى‌شدند