قرآن عثمان طه

سوره المعارج

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Sa'ala Sā'ilun Bi`adhābin Wāqi`in

1

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ سائلى از كفار درخواست عذابى كرد كه لا محاله واقع مى‌شد.


Lilkāfiryna Laysa Lahu Dāfi`un

2

و كافران دافعى براى آن نداشتند.


Mina Allāhi Dhī Al-Ma`āriji

3

عذابى از ناحيه خدايى كه در درگاهش براى فرشتگان درجاتى دارد.


Ta`ruju Al-Malā'ikatu Wa Ar-Rūĥu 'Ilayhi Fī Yawmin Kāna Miqdāruhu Khamsīna 'Alfa Sanahin

4

ملائكه و روح در روزى كه مقدار آن پنجاه هزار سال است (يعنى در روز قيامت) به سوى او عروج مى‌كنند.


Fāşbir Şabrāan Jamīlāan

5

پس تو كه مورد چنين درخواستى از آنان قرار گرفته‌اى به خوبى صبر كن.


'Innahum Yarawnahu Ba`īdāan

6

كفار آن روز را دور مى‌پندارند.


Wa Narāhu Qarībāan

7

ولى ما نزديكش مى‌بينيم.


Yawma Takūnu As-Samā'u Kālmuhli

8

روزى است كه آسمان چون مس ذوب شده مى‌شود.


Wa Takūnu Al-Jibālu Kāl`ihni

9

و كوه‌ها چون پشم حلاجى شده مى‌گردند.


Wa Lā Yas'alu Ĥamīmun Ĥamīmāan

10

و هيچ حامى و دوستى سراغ دوستش را نمى‌گيرد.


Yubaşşarūnahum Yawaddu Al-Mujrimu Law Yaftadī Min `Adhābi Yawmi'idhin Bibanīhi

11

با اينكه دوستان را به دوستان نشان مى‌دهند، مجرم آرزو مى‌كند اى كاش مى‌شد فرزندان را در برابر عذاب آن روز فدا كرد.


Wa Şāĥibatihi Wa 'Akhīhi

12

و دوستان و برادر را.


Wa Faşīlatihi Allatī Tu'uwyhi

13

و خويشاوندانى كه او را از خود مى‌دانستند.


Wa Man Fī Al-'Arđi Jamī`āan Thumma Yunjīhi

14

و بلكه همه مردم روى زمين را تا خودش از عذاب نجات پيدا كند.


Kallā 'Innahā Lažá

15

اما هيهات چه آرزوى خامى كه آتش دوزخ شعله‌ور است.


Nazzā`atan Lilshshawá

16

و در هم شكننده اعضاى بدن است.


Tad`ū Man 'Adbara Wa Tawallá

17

او هر روگردان از حق و مستكبرى را به سوى خود مى‌خواند.


Wa Jama`a Fa'aw`á

18

و همه آنهايى را كه اموال را جمع و ذخيره كردند در خود جاى مى‌دهد.


'Inna Al-'Insāna Khuliqa Halū`āan

19

آرى انسان به منظور رسيدنش به كمال حريص خلق شده.


'Idhā Massahu Ash-Sharru Jazū`āan

20

و نيز اينطور خلق شده كه در برابر شر به جزع در مى‌آيد.


Wa 'Idhā Massahu Al-Khayru Manū`āan

21

و از رساندن خير به ديگران دريغ مى‌نمايد.


'Illā Al-Muşallīna

22

مگر نمازگزاران.


Al-Ladhīna Hum `Alá Şalātihim Dā'imūna

23

كه بر اين كار خود مداومت دارند.


Wa Al-Ladhīna Fī 'Amwālihim Ĥaqqun Ma`lūmun

24

(و حرص خود را در راه بندگى خدا به كار مى‌برند) و كسانى كه در اموالشان حقى معلوم است.


Lilssā'ili Wa Al-Maĥrūmi

25

براى سائل و محروم.


Wa Al-Ladhīna Yuşaddiqūna Biyawmi Ad-Dīni

26

و كسانى روز جزا را همواره تصديق مى‌كنند.


Wa Al-Ladhīna Hum Min `Adhābi Rabbihim Mushfiqūna

27

و كسانى كه از عذاب پروردگارشان نگران هستند.


'Inna `Adhāba Rabbihim Ghayru Ma'mūnin

28

چون هيچ كس از عذاب پروردگارش ايمن نيست.


Wa Al-Ladhīna Hum Lifurūjihim Ĥāfižūna

29

و كسانى كه شهوت خود را حفظ مى‌كنند.


'Illā `Alá 'Azwājihim 'Aw Mā Malakat 'Aymānuhum Fa'innahum Ghayru Malūmīna

30

مگر در مورد همسران و كنيزان خود كه به خاطر به كار بردن نيروى شهوت در آن موارد ملامت نمى‌شوند.


Famani Abtaghá Warā'a Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-`Ādūna

31

پس اگر كسى براى اطفاى شهوت به دنبال غير آنچه ياد شد باشد چنين كسانى تجاوزگرند.


Wa Al-Ladhīna Hum Li'mānātihim Wa `Ahdihim Rā`ūna

32

و كسانى كه امانت‌ها و پيمان خود را محترم مى‌شمارند.


Wa Al-Ladhīna Hum Bishahādātihim Qā'imūna

33

و كسانى كه پاى شهادت‌هاى خود مى‌ايستند.


Wa Al-Ladhīna Hum `Alá Şalātihim Yuĥāfižūna

34

و كسانى كه بر نماز خود محافظت دارند.


'Ūlā'ika Fī Jannātin Mukramūna

35

چنين كسانند كه در باغهاى بهشت مورد احترامند.


Famāli Al-Ladhīna Kafarū Qibalaka Muhţi`īna

36

(با اينكه خداى تعالى مقدر فرمود كه كفار را با بهشت خود گرامى ندارد) اين كفار را كه در پيرامون تواند چه مى‌شود كه چشم از تو بر نمى‌دارند.


`Ani Al-Yamīni Wa `Ani Ash-Shimāli `Izīna

37

(و در عين اينكه با همند) از چپ و راستت متفرق مى‌شوند.


'Ayaţma`u Kullu Amri'in Minhum 'An Yudkhala Jannata Na`īmin

38

آيا هر يك از آنها طمع آن دارند كه تقدير الهى را بر هم زده داخل بهشت نعيم شوند؟.


Kallā 'Innā Khalaqnāhum Mimmā Ya`lamūna

39

نه، حاشا كه كوچكتر از اينند و خود مى‌دانند كه ما از چه چيز خلقشان كرده‌ايم.


Falā 'Uqsimu Birabbi Al-Mashāriqi Wa Al-Maghāribi 'Innā Laqādirūna

40

پس (گو اينكه قسم لازم ندارد ولى) به پروردگار همه مشرقها و مغربها سوگند كه ما قادريم.


`Alá 'An Nubaddila Khayrāan Minhum Wa Mā Naĥnu Bimasbūqīna

41

بر اينكه اينان را منقرض نموده خلقى بهتر از ايشان بيافرينيم و كسى نيست كه با اراده خود اراده ما را از كار بيندازد.


Fadharhum Yakhūđū Wa Yal`abū Ĥattá Yulāqū Yawmahumu Al-Ladhī Yū`adūna

42

بنا بر اين تو هم اى پيامبر رهاشان كن در لجن فرو روند و سرگرم بازى باشند تا ناگهان و تهى دست به روزى برخورند كه وعده‌اش را از پيش به ايشان داده بودند.


Yawma Yakhrujūna Mina Al-'Ajdāthi Sirā`āan Ka'annahum 'Ilá Nuşubin Yūfiđūna

43

روزى كه به سرعت از قبرها در آيند و همه به سوى يك نقطه به سرعت به راه افتند گويى در آنجا به سوى علامتى روان مى‌شوند.


Khāshi`atan 'Abşāruhum Tarhaquhum Dhillatun Dhālika Al-Yawmu Al-Ladhī Kānū Yū`adūna

44

اما در حالتى كه چشمهايشان از شدت شرمندگى به پايين افتاده ذلت از سراپايشان مى‌بارد و به ايشان گفته مى‌شود اين است همان روزى كه وعده‌اش را مى‌دادند.


سوره قبل

سوره المعارج

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان