سوره الممتحنة
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمۡ أَوۡلِيَآءَ تُلۡقُونَ إِلَيۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَ قَدۡ كَفَرُواْ بِمَا جَآءَكُم مِّنَ ٱلۡحَقِّ يُخۡرِجُونَ ٱلرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمۡ أَن تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ رَبِّكُمۡ إِن كُنتُمۡ خَرَجۡتُمۡ جِهَٰدٗا فِي سَبِيلِي وَ ٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيۡهِم بِٱلۡمَوَدَّةِ وَ أَنَا۠ أَعۡلَمُ بِمَآ أَخۡفَيۡتُمۡ وَ مَآ أَعۡلَنتُمۡ وَ مَن يَفۡعَلۡهُ مِنكُمۡ فَقَدۡ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ اى آنان كه ايمان آورديد نگيريد دشمن من و دشمن خويش را دوستانى كه افكنيد با ايشان دوستى را و آنان كفر ورزيدند بدانچه بيامد شما را از حق برون رانند پيمبر را با شما از آن رو كه ايمان آوريد به پروردگار خويش اگر هستيد شما برونآيندگان براى جهاد در راه من و در پى خوشنوديهاى من مىنمائيدشان پنهان دوستى را و منم داناتر بدانچه نهان داريد و آنچه آشكار سازيد و آن كو بكند اين را از شما همانا گم كرده است راه راست را
إِن يَثۡقَفُوكُمۡ يَكُونُواْ لَكُمۡ أَعۡدَآءٗ وَ يَبۡسُطُوٓاْ إِلَيۡكُمۡ أَيۡدِيَهُمۡ وَ أَلۡسِنَتَهُم بِٱلسُّوٓءِ وَ وَدُّواْ لَوۡ تَكۡفُرُونَ
2اگر دست يابند بر شما باشند براى شما دشمنانى و باز كنند بسوى شما دستهاى خويش و زبانهاى خويش را به بدى و دوست دارند كاش مىشديد كافران
لَن تَنفَعَكُمۡ أَرۡحَامُكُمۡ وَ لَآ أَوۡلَٰدُكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ يَفۡصِلُ بَيۡنَكُمۡ وَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
3سود ندهد شما را خويشاونديهاى شما و نه فرزندان شما روز قيامت جدايى افكند ميان شما و خدا بدانچه كنيد بينا است
قَدۡ كَانَتۡ لَكُمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَ ٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ إِذۡ قَالُواْ لِقَوۡمِهِمۡ إِنَّا بُرَءَٰٓؤُاْ مِنكُمۡ وَ مِمَّا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ كَفَرۡنَا بِكُمۡ وَ بَدَا بَيۡنَنَا وَ بَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةُ وَ ٱلۡبَغۡضَآءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَحۡدَهُۥٓ إِلَّا قَوۡلَ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسۡتَغۡفِرَنَّ لَكَ وَ مَآ أَمۡلِكُ لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ رَّبَّنَا عَلَيۡكَ تَوَكَّلۡنَا وَ إِلَيۡكَ أَنَبۡنَا وَ إِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ
4همانا بود براى شما پيروى نكويى در ابراهيم و آنان كه با اويند گاهى كه گفتند به قوم خويش مائيم بيزاران از شما و از آنچه پرستيد جز خدا كفر ورزيديم به شما و پديدار شد ميان ما و شما دشمنى و كين هميشه مگر آنكه ايمان آريد به خدا تنها بجز گفتار ابراهيم به پدرش كه آمرزش خواهم البته برايت و دارا نيستم براى تو از خدا چيزى را پروردگارا بر تو توكل كرديم و بسوى تو بازگشتيم و بسوى تو است بازگشت
رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ ٱغۡفِرۡ لَنَا رَبَّنَآ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
5پروردگارا نساز ما را دستخوش آنان كه كفر ورزيدند و بيامرز ما را پروردگارا تويى همانا عزتمند حكيم
لَقَدۡ كَانَ لَكُمۡ فِيهِمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ لِّمَن كَانَ يَرۡجُواْ ٱللَّهَ وَ ٱلۡيَوۡمَ ٱلۡأٓخِرَ وَ مَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ
6همانا بود براى شما در ايشان پيرويى نكو براى آنكه اميد دارد خدا و روز بازپسين را و آنكه پشت كند همانا خدا است بىنياز ستوده
عَسَى ٱللَّهُ أَن يَجۡعَلَ بَيۡنَكُمۡ وَ بَيۡنَ ٱلَّذِينَ عَادَيۡتُم مِّنۡهُم مَّوَدَّةٗ وَ ٱللَّهُ قَدِيرٞ وَ ٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
7اميد است خدا نهد ميان شما و ميان آنان كه دشمنى كرديد از ايشان دوستيى و خدا توانا است و خدا است آمرزنده مهربان
لَّا يَنۡهَىٰكُمُ ٱللَّهُ عَنِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يُقَٰتِلُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ وَ لَمۡ يُخۡرِجُوكُم مِّن دِيَٰرِكُمۡ أَن تَبَرُّوهُمۡ وَ تُقۡسِطُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُقۡسِطِينَ
8بازندارد شما را خدا از آنان كه جنگ با شما نكردند در دين و برون نراندند شما را از خانههاى خويش كه نيكى كنيد با آنان و از در دادگرى با آنان درآئيد همانا خدا دوست دارد دادگران را
إِنَّمَا يَنۡهَىٰكُمُ ٱللَّهُ عَنِ ٱلَّذِينَ قَٰتَلُوكُمۡ فِي ٱلدِّينِ وَ أَخۡرَجُوكُم مِّن دِيَٰرِكُمۡ وَ ظَٰهَرُواْ عَلَىٰٓ إِخۡرَاجِكُمۡ أَن تَوَلَّوۡهُمۡ وَ مَن يَتَوَلَّهُمۡ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ
9جز اين نيست كه خدا باز دارد شما را از آنان كه پيكار كردند با شما در دين و برون راندند شما را از خانههاى خويش و پشتيبانى كردند بر برونراندن شما كه دوستى با آنان كنيد و آنكه دوستشان دارد همانا آنانند ستمكاران
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا جَآءَكُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ مُهَٰجِرَٰتٖ فَٱمۡتَحِنُوهُنَّ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِإِيمَٰنِهِنَّ فَإِنۡ عَلِمۡتُمُوهُنَّ مُؤۡمِنَٰتٖ فَلَا تَرۡجِعُوهُنَّ إِلَى ٱلۡكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلّٞ لَّهُمۡ وَ لَا هُمۡ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَ ءَاتُوهُم مَّآ أَنفَقُواْ وَ لَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ لَا تُمۡسِكُواْ بِعِصَمِ ٱلۡكَوَافِرِ وَ سَۡٔلُواْ مَآ أَنفَقۡتُمۡ وَ لۡيَسَۡٔلُواْ مَآ أَنفَقُواْ ذَٰلِكُمۡ حُكۡمُ ٱللَّهِ يَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡ وَ ٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ
10اى آنان كه ايمان آورديد اگر آمدند شما را زنان مؤمنان هجرتكنندگان پس بيازمائيدشان خدا داناتر است به ايمان آنان پس اگر دانستيد ايشان را ايمانآرندگان بازنگردانيدشان بسوى كافران نه اينان حلالند آنان را و نه آنان حلالند اينان را و بدهيد بديشان آنچه را هزينه كردند و نيست پروايى بر شما كه كابين بنديد بر آنان هر گاه دهيدشان مزدهاى ايشان را و چنگ نزنيد (دل نبنديد) به عصمتهاى آنان كفرورزنده و بخواهيد آنچه هزينه كرديد و بايد خواهند آنچه هزينه كردند اين است حكم خدا كه حكم كند ميان شما و خدا است داناى حكيم
وَ إِن فَاتَكُمۡ شَيۡءٞ مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۡ إِلَى ٱلۡكُفَّارِ فَعَاقَبۡتُمۡ فََٔاتُواْ ٱلَّذِينَ ذَهَبَتۡ أَزۡوَٰجُهُم مِّثۡلَ مَآ أَنفَقُواْ وَ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِيٓ أَنتُم بِهِۦ مُؤۡمِنُونَ
11و اگر از دست شما رفت چيزى از زنان شما بسوى كافران پس در برابر از آنان برده گرفتيد پس بپردازيد بدانان كه رفتند همسرانشان مانند آنچه را هزينه كردند و بترسيد خداوندى را كه شمائيد بدو ايمانآرندگان
يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ إِذَا جَآءَكَ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ يُبَايِعۡنَكَ عَلَىٰٓ أَن لَّا يُشۡرِكۡنَ بِٱللَّهِ شَيۡٔٗا وَ لَا يَسۡرِقۡنَ وَ لَا يَزۡنِينَ وَ لَا يَقۡتُلۡنَ أَوۡلَٰدَهُنَّ وَ لَا يَأۡتِينَ بِبُهۡتَٰنٖ يَفۡتَرِينَهُۥ بَيۡنَ أَيۡدِيهِنَّ وَ أَرۡجُلِهِنَّ وَ لَا يَعۡصِينَكَ فِي مَعۡرُوفٖ فَبَايِعۡهُنَّ وَ ٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُنَّ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
12اى پيمبر هر گاه آيندت زنان ايمانآورنده كه با تو پيمان بندند (بيعت كنند) بر آنكه شرك نورزند به خدا چيزى را و نه دزدى كنند و نه زنا كنند و نكشند فرزندان خويش را و نياورند دروغى (تهمتى) كه بربندندش در باره دستهاى خويش و پايهاى خويش و نافرمانيت نكنند در خوبى پس پيمان بند (بيعت كن) با ايشان و آمرزش خواه براى ايشان از خدا همانا خدا است آمرزنده مهربان
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ قَدۡ يَئِسُواْ مِنَ ٱلۡأٓخِرَةِ كَمَا يَئِسَ ٱلۡكُفَّارُ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡقُبُورِ
13اى آنان كه ايمان آورديد دوستى نكنيد با گروهى كه خشم آورد خدا بر ايشان همانا نوميد شدند از آخرت چنان كه نوميد شدند كافران از ياران گورستان