بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِينَ لَكاذِبُونَ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ هر گاه آيندت دورويان گويند گواهى دهيم كه تويى پيمبر خدا و خدا داند كه تويى فرستاده او و خدا گواهى دهد كه دورويانند همانا دروغگويان

اتَّخَذُوا أَيْمانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ

برگرفتند سوگندهاى خويش را سپرى پس بازداشتند از راه خدا همانا زشت است آنچه بودند مى‌كردند

ذٰلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَليٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَفْقَهُونَ

اين بدان است كه ايشان ايمان آوردند سپس كافر شدند پس مهر نهاد بر دلهاشان پس درنيابند

وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ وَ إِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّي يُؤْفَكُونَ

و هر گاه ببينيشان شگفت آردت كالبدهاى آنان و اگر سخن گويند گوش دهى به گفتار ايشان گوئيا آنانند چوبهاى تكيه داده شده پندارند هر فريادى را بر ايشان ايشانند دشمن پس بترسشان بكشدشان خدا كجا به دروغ رانده شوند

وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ

و گاهى كه گفته شود بديشان بيائيد آمرزش خواهد براى شما پيمبر خدا بازگردانند سرهاى خويش را و بينيشان بازمى‌دارند (يا دورى گزينند) و ايشانند كبرورزندگان

سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ

يكسان است بر ايشان چه آمرزش خواهى براى ايشان يا آمرزش نخواهى براى ايشان هرگز نيامرزدشان خدا همانا خدا هدايت نكند گروه نافرمانان را

هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لا تُنْفِقُوا عَليٰ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّي يَنْفَضُّوا وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لٰكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَفْقَهُونَ

آنانند كه گويند انفاق نكنيد بر آنان كه نزد پيمبر خدايند تا پراكنده شوند و خدا را است گنجهاى آسمانها و زمين ليكن منافقان درنيابند

يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَي الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لٰكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَعْلَمُونَ

گويند اگر بازگشتيم بسوى شهر همانا برون راند گرامى‌تر (عزيزتر) از آن خوارتر را و از آن خدا است عزت و از آن پيمبرش و از آن مؤمنان و ليكن منافقان نمى‌دانند

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُلْهِكُمْ أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذٰلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ

اى آنان كه ايمان آورديد سرگرمتان نسازد خواسته‌هاى شما و نه فرزندان شما از ياد خدا و آنكه بكند اين را پس آنانند زيانكاران

وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلا أَخَّرْتَنِي إِليٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَكُنْ مِنَ الصَّالِحِينَ

و بدهيد از آنچه روزى داديم شما را پيش از آنكه آيد يكى از شما را مرگ پس گويد پروردگارا كاش پس مى‌انداختى مرا تا سرآمدى نزديك تا تصدق كنم و بشوم از شايستگان

وَ لَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْساً إِذا جاءَ أَجَلُها وَ اللَّهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ

و هرگز پس نيندازد خدا جايى را گاهى كه بيايد سرآمدش و خدا آگاه است بدانچه مى‌كنيد