سوره المنافقون
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا جَآءَكَ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ قَالُواْ نَشۡهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ ٱللَّهِ وَ ٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُۥ وَ ٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ لَكَٰذِبُونَ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ هنگامى كه منافقان نزد تو آيند گويند:« گواهى مىدهيم كه قطعا تو فرستاده خدايى ». و خدا مىداند كه مسلما تو فرستاده او هستى، و خدا گواهى مىدهد كه حتما منافقان دروغ گويند.
ٱتَّخَذُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُمۡ جُنَّةٗ فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
2سوگندهايشان را سپرى قرار دادند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند، براستى چه بد است، آنچه را آنان همواره انجام مىدادند!
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ ءَامَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ فَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ
3اين بخاطر آن است كه آنان ايمان آوردند سپس كفر ورزيدند؛ از اين رو بر دلهايشان مهر نهاده شده؛ پس آنان فهم عميق نمىكنند.
وَ إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ تُعۡجِبُكَ أَجۡسَامُهُمۡ وَ إِن يَقُولُواْ تَسۡمَعۡ لِقَوۡلِهِمۡ كَأَنَّهُمۡ خُشُبٞ مُّسَنَّدَةٞ يَحۡسَبُونَ كُلَّ صَيۡحَةٍ عَلَيۡهِمۡ هُمُ ٱلۡعَدُوُّ فَٱحۡذَرۡهُمۡ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ
4و هنگامى كه آنان را مىبينى، بدنهايشان تو را به شگفت مىآورد؛ و اگر [سخن] بگويند سخنشان را مىشنوى، چنانكه گويى آنان چوبهايى (به ديوار) تكيه داده شدهاند! مىپندارند هر بانگى بر ضد آنان است؛ آنان دشمنند، پس از آنان بيمناك باش! خدا آنان را بكشد! چگونه (از حق) بازگردانده مىشوند؟
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ يَسۡتَغۡفِرۡ لَكُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ لَوَّوۡاْ رُءُوسَهُمۡ وَ رَأَيۡتَهُمۡ يَصُدُّونَ وَ هُم مُّسۡتَكۡبِرُونَ
5و هنگامى كه به آنان گفته شود:« بياييد تا فرستاده خدا براى شما طلب آمرزش كند. »، سرهايشان را مىپيچانند، و آنان را مىبينى كه روى بر مىگردانند در حالى كه آنان مستكبرند.
سَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ أَسۡتَغۡفَرۡتَ لَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ لَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
6براى آنان يكسان است كه برايشان طلب آمرزش كنى يا براى آنان طلب آمرزش نكنى، خدا آنان را نمىآمرزد؛ [چرا] كه خدا گروه نافرمانبردار را راهنمايى نمىكند.
هُمُ ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنفِقُواْ عَلَىٰ مَنۡ عِندَ رَسُولِ ٱللَّهِ حَتَّىٰ يَنفَضُّواْ وَ لِلَّهِ خَزَآئِنُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ لَٰكِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ لَا يَفۡقَهُونَ
7آنان كسانى هستند كه مىگويند:« براى كسانى كه نزد فرستاده خدا هستند (اموالتان را) مصرف نكنيد تا اينكه پراكنده شوند. »در حالى كه منابع آسمانها و زمين فقط از آن خداست و ليكن منافقان فهم عميق نمىكنند.
يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعۡنَآ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ لَيُخۡرِجَنَّ ٱلۡأَعَزُّ مِنۡهَا ٱلۡأَذَلَّ وَ لِلَّهِ ٱلۡعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِۦ وَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ وَ لَٰكِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ لَا يَعۡلَمُونَ
8مىگويند:« اگر به مدينه بازگرديم، قطعا عزيزترين (افراد)، ذليلترين (افراد) را از آن (شهر) بيرون مىرانند! »در حالى كه عزت فقط براى خدا و براى فرستادهاش و براى مؤمنان است؛ و ليكن منافقان نمىدانند.
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُلۡهِكُمۡ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَ لَآ أَوۡلَٰدُكُمۡ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَ مَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
9اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اموال شما و فرزندانتان شما را از ياد خدا (غافل و) سرگرم نكند! و كسانى كه چنين كنند، پس تنها آنان زيانكارند.
وَ أَنفِقُواْ مِن مَّا رَزَقۡنَٰكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوۡلَآ أَخَّرۡتَنِيٓ إِلَىٰٓ أَجَلٖ قَرِيبٖ فَأَصَّدَّقَ وَ أَكُن مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ
10از آنچه به شما« روزى »دادهايم (در راه خدا) مصرف كنيد، پيش از آنكه مرگ به سراغ يكى از شما آيد و بگويد:« پروردگارا! چرا (مرگ) مرا تا سرآمد نزديكى تأخير نينداختى تا بخشش صادقانه كنم و از شايستگان باشم؟! »
وَ لَن يُؤَخِّرَ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِذَا جَآءَ أَجَلُهَا وَ ٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
11و خدا« مرگ »كسى را هنگامى كه سرآمد (عمر) او فرارسد به تأخير نمىاندازد؛ و خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.