Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Idhā Jā'aka Al-Munāfiqūna Qālū Nash/hadu 'Innaka Larasūlu Allāhi Wa Allāhu Ya`lamu 'Innaka Larasūluhu Wa Allāhu Yash/hadu 'Inna Al-Munāfiqīna Lakādhibūna

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ چون منافقان نزد تو آيند، مى‌گويند: گواهى مى‌دهيم كه تو بى‌ترديد فرستاده خدايى. و خدا مى‌داند كه تو بى‌ترديد فرستاده اويى، و خدا گواهى مى‌دهد كه يقينا منافقان دروغگويند.

Attakhadhū 'Aymānahum Junnatan Faşaddū `An Sabīli Allāhi 'Innahum Sā'a Mā Kānū Ya`malūna

سوگندهايشان را [براى شناخته نشدن نفاقشان‌] سپر گرفته در نتيجه [مردم را] از راه خدا بازداشته‌اند. چه بد است آنچه را اينان همواره انجام مى‌دهند!

Dhālika Bi'annahum 'Āmanū Thumma Kafarū Faţubi`a `Alá Qulūbihim Fahum Lā Yafqahūna

اين [صفت زشت نفاق و بدى اعمال‌] به سبب آن است كه آنان [نخست‌] ايمان آوردند، سپس كافر شدند در نتيجه بر دل‌هايشان مهر [تيره‌بختى‌] زده شد، به اين علت [حقايق را] نمى‌فهمند.

Wa 'Idhā Ra'aytahum Tu`jibuka 'Ajsāmuhum Wa 'In Yaqūlū Tasma` Liqawlihim Ka'annahum Khushubun Musannadatun Yaĥsabūna Kulla Şayĥatin `Alayhim Humu Al-`Adūwu Fāĥdharhum Qātalahumu Allāhu 'Anná Yu'ufakūna

چون آنان را ببينى جسم و ظاهرشان [از آراستگى و وقار] تو را به شگفت آورد، و اگر سخن گويند [به علت شيرينى و جذابيت كلام‌] به سخنانشان گوش فرا مى‌دهى [اما از پوچى باطن، سبك‌مغزى و دورويى‌] گويى چوب‌هاى خشكى هستند كه به ديوارى تكيه دارند [و در حقيقت اجسادى بى‌روح‌اند كه در هيچ برنامه‌اى اطمينانى به آنان نيست، از شدت بزدلى‌] هر فريادى را به زيان خود مى‌پندارند. اينان دشمن واقعى‌اند؛ از آنان بپرهيز؛ خدا آنان را بكشد؛ چگونه [با ديدن اين همه دلايل روشن از حق به باطل‌] منحرف مى‌شوند.

Wa 'Idhā Qīla Lahum Ta`ālawā Yastaghfir Lakum Rasūlu Allāhi Lawwawā Ru'ūsahum Wa Ra'aytahum Yaşuddūna Wa Hum Mustakbirūna

و چون به آنان گويند: بياييد تا پيامبر خدا براى شما آمرزش بخواهد [از روى كبر و غرور] سرهاى خود را بر مى‌گردانند، و آنان را مى‌بينى كه متكبرانه [از حق‌] روى مى‌گردانند.

Sawā'un `Alayhim 'Āstaghfarta Lahum 'Am Lam Tastaghfir Lahum Lan Yaghfira Allāhu Lahum 'Inna Allāha Lā Yahdī Al-Qawma Al-Fāsiqīna

براى آنان يكسان است چه براى آنان آمرزش بخواهى چه نخواهى، خدا هرگز آنان را نمى‌آمرزد. مسلما خدا مردم فاسق را هدايت نمى‌كند.

Humu Al-Ladhīna Yaqūlūna Lā Tunfiqū `Alá Man `Inda Rasūli Allāhi Ĥattá Yanfađđū Wa Lillāh Khazā'inu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Lakinna Al-Munāfiqīna Lā Yafqahūna

آنانند كه مى‌گويند: به آنان كه نزد پيامبر خدايند، انفاق مكنيد تا [از پيرامون او] پراكنده شوند. در حالى كه خزانه‌هاى آسمان ها و زمين در سيطره خداست، ولى منافقان نمى‌فهمند.

Yaqūlūna La'in Raja`nā 'Ilá Al-Madīnati Layukhrijanna Al-'A`azzu Minhā Al-'Adhalla Wa Lillāh Al-`Izzatu Wa Lirasūlihi Wa Lilmu'uminīna Wa Lakinna Al-Munāfiqīna Lā Ya`lamūna

مى‌گويند: اگر به مدينه بازگرديم، مسلما آنكه عزيزتر است [يعنى عبدالله بن ابى سلول، رئيس منافقان‌] آن را كه خوارتر است [يعنى پيامبر كه هنوز به پندار آنان تمكن لازم را به دست نياورده‌] از آنجا بيرون مى‌كند. در حالى كه عزت و اقتدار براى خدا و پيامبر او و مؤمنان است، ولى منافقان [به اين حقيقت‌] معرفت و آگاهى ندارند.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tulhikum 'Amwālukum Wa Lā 'Awlādukum `An Dhikri Allāhi Wa Man Yaf`al Dhālika Fa'ūlā'ika Humu Al-Khāsirūna

اى مؤمنان! مبادا اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل كنند، و آنان كه [به خاطر مال و فرزند از ياد خدا] غافل مى‌شوند، زيانكارند.

Wa 'Anfiqū Min Mā Razaqnākum Min Qabli 'An Ya'tiya 'Aĥadakumu Al-Mawtu Fayaqūla Rabbi Lawlā 'Akhkhartanī 'Ilá 'Ajalin Qarībin Fa'aşşaddaqa Wa 'Akun Mina Aş-Şāliĥīna

و از آنچه روزى شما كرده‌ايم انفاق كنيد، پيش از آنكه يكى از شما را مرگ در رسد و بگويد: چرا مرا تا مدتى نزديك مهلت ندادى تا صدقه دهم و از شايستگان باشم؟!

Wa Lan Yu'uakhkhira Allāhu Nafsāan 'Idhā Jā'a 'Ajaluhā Wa Allāhu Khabīrun Bimā Ta`malūna

و هرگز خدا كسى را چون اجلش فرا رسد، مهلت نمى‌دهد؛ و خدا به اعمالى كه انجام مى‌دهيد، آگاه است.