بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ النَّازِعاتِ غَرْقاً

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به فرشتگانى كه [روح بدكاران را به شدت از بدن‌هايشان‌] بر مى‌كنند،

وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً

و سوگند به فرشتگانى كه [روح نيكوكاران را به نرمى و ملايمت از بدن‌هايشان‌] بيرون مى‌آورند؛

وَ السَّابِحاتِ سَبْحاً

و سوگند به فرشتگانى كه [براى اجراى فرمان‌هاى حق‌] به سرعت نازل مى‌شوند،

فَالسَّابِقاتِ سَبْقاً

و سوگند به فرشتگانى كه [در ايمان، عبادت، پرستش و اطاعت‌] بر يكديگر [به صورتى ويژه‌] سبقت مى‌گيرند،

فَالْمُدَبِّراتِ أَمْراً

و سوگند به فرشتگانى كه [به اذن خدا امور آفرينش را] تدبير مى‌كنند؛

يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ

[كه همه براى رسيدن به پاداش و كيفر برانگيخته مى‌شوند در] روزى كه لرزاننده همه چيز را به شدت بلرزاند؛

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ

در حالى كه لرزاننده ديگرى از پى آن در آيد.

قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ

دل‌هايى در آن روز مضطرب و هراسان‌اند

أَبْصارُها خاشِعَةٌ

ديدگانشان [از ترس و هول قيامت‌] فرو افتاده است.

يَقُولُونَ أَ إِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحافِرَةِ

مى‌گويند: آيا ما [پس از مرگ‌] به همان حالت اول [كه در دنيا بوديم‌] باز گردانده مى‌شويم؟

أَ إِذا كُنَّا عِظاماً نَخِرَةً

[شگفتا!] آيا زمانى كه ما استخوان‌هاى پوسيده و ريز ريز شديم [بازمى‌گرديم؟!]

قالُوا تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خاسِرَةٌ

[و] گويند: [اگر قيامتى در كار باشد] بازگشت به حيات دوباره در آن زمان بازگشتى زيانبار است.

فَإِنَّما هِيَ زَجْرَةٌ واحِدَةٌ

جز اين نيست آن بازگشت فقط با يك بانگ عظيم است [و بس‌]

فَإِذا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ

كه ناگاه همه بر يك زمين صاف و هموار حاضر شوند.

هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ مُوسيٰ

آيا سرگذشت موسى به تو رسيده است؟

إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُويً

هنگامى كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا داد

اذْهَبْ إِليٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغيٰ

كه: به سوى فرعون برو؛ زيرا كه طغيان كرده است.

فَقُلْ هَلْ لَكَ إِليٰ أَنْ تَزَكَّيٰ

پس به او بگو: مى‌خواهى [از آلودگى شرك و طغيان‌] پاك و پاكيزه شوى؟

وَ أَهْدِيَكَ إِليٰ رَبِّكَ فَتَخْشيٰ

من تو را به سوى پروردگارت راهنمايى مى‌كنم تا از او بترسى [و از طغيان دست بردارى.]

فَأَراهُ الْآيَةَ الْكُبْريٰ

پس آن معجزه بزرگ‌تر را به او نشان داد.

فَكَذَّبَ وَ عَصيٰ

ولى [او آن را] تكذيب كرد و سرپيچى نمود.

ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعيٰ

سپس [به حق‌] پشت كرد [و براى نابودى موسى‌] به تلاش برخاست!

فَحَشَرَ فَناديٰ

پس [قومش را] گرد آورد، و ندا داد

فَقالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْليٰ

و گفت: من پروردگار بزرگ‌تر شما هستم.

فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكالَ الْآخِرَةِ وَ الْأُوليٰ

پس خدا هم [به كيفر اين ادعاى نابجا] او را به عذاب آخرت و دنيا دچار ساخت.

إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشيٰ

بى‌ترديد در اين سرگذشت براى كسى كه [از عذاب خدا] بترسد عبرتى است.

أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها

آيا آفريدن شما [پس از مرگ‌] دشوارتر است يا آسمان كه او آن را بنا كرد؟

رَفَعَ سَمْكَها فَسَوَّاها

سقفش را برافراشت، پس آن را درست و نيكو قرار داد،

وَ أَغْطَشَ لَيْلَها وَ أَخْرَجَ ضُحاها

و شبش را تاريك‌و روزش را روشن ساخت،

وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحاها

و زمين را پس از آن گسترانيد،

أَخْرَجَ مِنْها ماءَها وَ مَرْعاها

و از آن آب‌و چراگاهش را بيرون آورد،

وَ الْجِبالَ أَرْساها

و كوه‌ها را محكم و استوار نمود

مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ

تا مايه بهره‌ورى‌شما و دام‌هايتان باشد.

فَإِذا جاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْريٰ

پس زمانى كه آن حادثه بزرگ‌تر [و غير قابل دفع‌] در رسد،

يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسانُ ما سَعيٰ

در آن روز انسان آنچه تلاش و كوشش كرده به ياد آورد

وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَريٰ

و دوزخ رابراى هر بيننده‌اى آشكار سازند،

فَأَمَّا مَنْ طَغيٰ

و اما كسى كه طغيان و سركشى كرده

وَ آثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا

و زندگى دنيا را [بر زندگى ابد و جاويد آخرت‌] ترجيح داده،

فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْويٰ

پس بى‌ترديد جايگاهش دوزخ است؛

وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَي النَّفْسَ عَنِ الْهَويٰ

و اما كسى كه از مقام و منزلت پروردگارش ترسيده و نفس را از هوا و هوس بازداشته است؛

فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْويٰ

پس بى‌ترديد جايگاهش بهشت است.

يَسْئَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْساها

همواره ازتو درباره قيامت مى‌پرسند كه در چه زمانى واقع مى‌شود؟

فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْراها

تو از بسيار ياد كردنش [و سخن گفتن درباره آن‌] چه به دست مى‌آورى؟

إِليٰ رَبِّكَ مُنْتَهاها

نهايتش به سوى پروردگار توست [كيفيت برپا شدن و زمان وقوع و اوصافش را كسى جز خدا نمى‌داند.]

إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشاها

وظيفه تو فقط بيم دادن كسانى است كه همواره از آن مى‌ترسند.

كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَها لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحاها

گويى آنان روزى كه قيامت را مى‌بينند چنين مى‌پندارند كه در برزخ جز شامگاهى يا صبح گاه آن درنگ نكرده‌اند!