سوره النازعات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ النَّازِعاتِ غَرْقاً
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به فرشتگانى كه (جان مجرمان را بشدت از بدنهايشان) برمىكشند،
وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً
2و فرشتگانى كه (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدا مىسازند،
وَ السَّابِحاتِ سَبْحاً
3و سوگند به فرشتگانى كه (در اجراى فرمان الهى) با سرعت حركت مىكنند،
فَالسَّابِقاتِ سَبْقاً
4و سپس بر يكديگر سبقت مىگيرند،
فَالْمُدَبِّراتِ أَمْراً
5و آنها كه امور را تدبير مىكنند!
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ
6آن روز كه زلزلههاى وحشتناك همه چيز را به لرزه درمىآورد،
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ
7و بدنبال آن، حادثه دومين [صيحه عظيم محشر] رخ مىدهد،
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ
8دلهايى در آن روز سخت مضطرب است،
أَبْصارُها خاشِعَةٌ
9و چشمهاى آنان از شدت ترس فروافتاده است!
يَقُولُونَ أَ إِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحافِرَةِ
10(ولى امروز) مىگويند: «آيا ما به زندگى مجدد بازمىگرديم؟!
أَ إِذا كُنَّا عِظاماً نَخِرَةً
11آيا هنگامى كه استخوانهاى پوسيدهاى شديم (ممكن است زنده شويم)؟!»
قالُوا تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خاسِرَةٌ
12مىگويند: «اگر قيامتى در كار باشد، بازگشتى است زيانبار!»
فَإِنَّما هِيَ زَجْرَةٌ واحِدَةٌ
13ولى (بدانيد) اين بازگشت تنها با يك صيحه عظيم است!
فَإِذا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ
14ناگهان همگى بر عرصه زمين ظاهر مىگردند!
هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ مُوسيٰ
15آيا داستان موسى به تو رسيده است؟!
إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُويً
16در آن هنگام كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوى» ندا داد (و گفت):
اذْهَبْ إِليٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغيٰ
17به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است!
فَقُلْ هَلْ لَكَ إِليٰ أَنْ تَزَكَّيٰ
18و به او بگو: «آيا مىخواهى پاكيزه شوى؟!
وَ أَهْدِيَكَ إِليٰ رَبِّكَ فَتَخْشيٰ
19و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى (و گناه نكنى)؟!»
فَأَراهُ الْآيَةَ الْكُبْريٰ
20سپس موسى بزرگترين معجزه را به او نشان داد!
فَكَذَّبَ وَ عَصيٰ
21اما او تكذيب و عصيان كرد!
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعيٰ
22سپس پشت كرد و پيوسته (براى محو آيين حق) تلاش نمود!
فَحَشَرَ فَناديٰ
23و ساحران را جمع كرد و مردم را دعوت نمود،
فَقالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْليٰ
24و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!»
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكالَ الْآخِرَةِ وَ الْأُوليٰ
25از اين رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت!
إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشيٰ
26در اين عبرتى است براى كسى كه (از خدا) بترسد!
أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها
27آيا آفرينش شما (بعد از مرگ) مشكلتر است يا آفرينش آسمان كه خداوند آن را بنا نهاد؟!
رَفَعَ سَمْكَها فَسَوَّاها
28سقف آن را برافراشت و آن را منظم ساخت،
وَ أَغْطَشَ لَيْلَها وَ أَخْرَجَ ضُحاها
29و شبش را تاريك و روزش را آشكار نمود!
وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحاها
30و زمين را بعد از آن گسترش داد،
أَخْرَجَ مِنْها ماءَها وَ مَرْعاها
31و از آن آب و چراگاهش را بيرون آورد،
وَ الْجِبالَ أَرْساها
32و كوهها را ثابت و محكم نمود!
مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ
33همه اينها براى بهرهگيرى شما و چهارپايانتان است!
فَإِذا جاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْريٰ
34هنگامى كه آن حادثه بزرگ رخ دهد،
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسانُ ما سَعيٰ
35در آن روز انسان به ياد كوششهايش مىافتد،
وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَريٰ
36و جهنم براى هر بينندهاى آشكار مىگردد،
فَأَمَّا مَنْ طَغيٰ
37اما آن كسى كه طغيان كرده،
وَ آثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا
38و زندگى دنيا را مقدم داشته،
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْويٰ
39مسلما دوزخ جايگاه اوست!
وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَي النَّفْسَ عَنِ الْهَويٰ
40و آن كس كه از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوى بازدارد،
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْويٰ
41قطعا بهشت جايگاه اوست!
يَسْئَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْساها
42و از تو درباره قيامت مىپرسند كه در چه زمانى واقع مىشود؟!
فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْراها
43تو را با يادآورى اين سخن چه كار؟!
إِليٰ رَبِّكَ مُنْتَهاها
44نهايت آن به سوى پروردگار تو است (و هيچ كس جز خدا از زمانش آگاه نيست)!
إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشاها
45كار تو فقط بيمدادن كسانى است كه از آن مىترسند!
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَها لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحاها
46آنها در آن روز كه قيام قيامت را مىبينند چنين احساس مىكنند كه گويى توقفشان (در دنيا و برزخ) جز شامگاهى يا صبح آن بيشتر نبوده است!