بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ سوگند به گيرندگان سخت‌گير!

وَ ٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا

سوگند به بازستانان نرم گير!

وَ ٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا

سوگند به شناوران تندرو!

فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا

و پيشى گيرندگان پيشتاز،

فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا

و تدبير كنندگان كار [ها]،

يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ

روزى كه لرزاننده مى‌لرزاند،

تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ

در حالى كه (لرزاننده) دنباله رو در پى آن در آيد.

قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ

در آن روز دل‌هاى مضطرب،

أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ

چشم‌هايشان فروتن است!

يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ

در حالى كه مى‌گويند:« آيا قطعا ما به حالت نخستين (زندگى) بازگردانده مى‌شويم؟!

أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ

آيا هنگامى كه استخوان‌هاى پوسيده‌اى شديم؟! »

قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ

گفتند:« در آن صورت آن (رستاخيز) بازگشتى زيانبار است! »

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ

و [لى‌] آن (رستاخيز) تنها يك خروش است!

فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ

و ناگهان آنان بر روى زمين (رستاخيز) اند!

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

آيا خبر موسى به تو رسيده است؟!

إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى

هنگامى كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس« طوى »ندا داد:

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

(كه) به سوى فرعون برو كه او طغيان كرده است.

فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ

و بگو:« آيا براى تو [ميلى به پاك شدن و] رشد يافتن هست؟!

وَ أَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ

و (اينكه) تو را به سوى پروردگارت راهنمايى كنم پس بهراسى؟! »

فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

و (موسى) نشانه (معجزه آساى) بزرگ‌تر را به او نماياند.

فَكَذَّبَ وَ عَصَىٰ

و [لى‌] تكذيب كرد و نافرمانى نمود.

ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ

سپس با كوشش پشت كرد.

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ

و (مردم را) جمع كرد و ندا داد،

فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ

و گفت:« من پروردگار والاتر شما هستم. »

فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَ ٱلۡأُولَىٰٓ

پس خدا او را به مجازات بازپسين و نخستين گرفتار ساخت.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ

قطعا در اين (امور) عبرتى است براى كسى كه بهراسد.

ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ بَنَىٰهَا

آيا آفرينش شما سخت‌تر است يا آسمان كه (خدا) آن را بنا كرد؟!

رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا

سقف آن را برافراشت و آن را مرتب نمود،

وَ أَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَ أَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا

و شبش را تاريك كرد و نيمروزش را بيرون آورد.

وَ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ

و بعد از آن، زمين را گسترش داد،

أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَ مَرۡعَىٰهَا

آبش و گياهش را از آن بيرون آورد،

وَ ٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا

و كوه‌ها را استوار ساخت.

مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَ لِأَنۡعَٰمِكُمۡ

(اينها) مايه بهره‌مندى براى شما و براى دام‌هاى شماست.

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ

و هنگامى كه (حادثه) دهشتناك بزرگ‌تر در رسد،

يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ

(همان) روزى كه انسان كوشش خود را به ياد مى‌آورد،

وَ بُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ

و دوزخ براى كسى كه مى‌بيند ظاهر مى‌گردد.

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ

و اما كسى كه طغيان كرده،

وَ ءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

و زندگى پست (دنيا) را برگزيند،

فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

پس در واقع فقط دوزخ مقصد (او) است.

وَ أَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَ نَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ

و اما كسى كه از مقام پروردگارش بترسد و نفس را از هوس منع كند،

فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

پس در حقيقت تنها بهشت مقصد (او) است.

يَسۡ‍َٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا

درباره ساعت (قيامت) از تو مى‌پرسند، وقوعش چه زمانى است؟

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ

تو از يادمان آن چه (بهره‌اى) دارى؟!

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ

منتهاى آن فقط به سوى پروردگار توست.

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا

تو فقط هشدار دهنده كسى هستى كه از آن بهراسد.

كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا

چنانكه گويى آنان روزى كه آن (قيامت) را مى‌بينند جز عصر گاهى يا نيمروز (ى در) آن (دنيا) درنگ نكرده‌اند.