سوره النازعات
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به فرشتگانى كه (جان مجرمان را بشدت از بدنهايشان) برمى‌كشند،
وَ ٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا
2و فرشتگانى كه (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدا مى‌سازند،
وَ ٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا
3و سوگند به فرشتگانى كه (در اجراى فرمان الهى) با سرعت حركت مى‌كنند،
فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا
4و سپس بر يكديگر سبقت مى‌گيرند،
فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا
5و آنها كه امور را تدبير مى‌كنند!
يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ
6آن روز كه زلزله‌هاى وحشتناك همه چيز را به لرزه درمى‌آورد،
تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ
7و بدنبال آن، حادثه دومين [صيحه عظيم محشر] رخ مى‌دهد،
قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ
8دلهايى در آن روز سخت مضطرب است،
أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ
9و چشمهاى آنان از شدت ترس فروافتاده است!
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ
10(ولى امروز) مى‌گويند: «آيا ما به زندگى مجدد بازمى‌گرديم؟!
أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ
11آيا هنگامى كه استخوانهاى پوسيده‌اى شديم (ممكن است زنده شويم)؟!»
قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ
12مى‌گويند: «اگر قيامتى در كار باشد، بازگشتى است زيانبار!»
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ
13ولى (بدانيد) اين بازگشت تنها با يك صيحه عظيم است!
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ
14ناگهان همگى بر عرصه زمين ظاهر مى‌گردند!
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ
15آيا داستان موسى به تو رسيده است؟!
إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى
16در آن هنگام كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوى» ندا داد (و گفت):
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
17به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است!
فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ
18و به او بگو: «آيا مى‌خواهى پاكيزه شوى؟!
وَ أَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ
19و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى (و گناه نكنى)؟!»
فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
20سپس موسى بزرگترين معجزه را به او نشان داد!
فَكَذَّبَ وَ عَصَىٰ
21اما او تكذيب و عصيان كرد!
ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ
22سپس پشت كرد و پيوسته (براى محو آيين حق) تلاش نمود!
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ
23و ساحران را جمع كرد و مردم را دعوت نمود،
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ
24و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!»
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَ ٱلۡأُولَىٰٓ
25از اين رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت!
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ
26در اين عبرتى است براى كسى كه (از خدا) بترسد!
ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ بَنَىٰهَا
27آيا آفرينش شما (بعد از مرگ) مشكل‌تر است يا آفرينش آسمان كه خداوند آن را بنا نهاد؟!
رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا
28سقف آن را برافراشت و آن را منظم ساخت،
وَ أَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَ أَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا
29و شبش را تاريك و روزش را آشكار نمود!
وَ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ
30و زمين را بعد از آن گسترش داد،
أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَ مَرۡعَىٰهَا
31و از آن آب و چراگاهش را بيرون آورد،
وَ ٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا
32و كوه‌ها را ثابت و محكم نمود!
مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَ لِأَنۡعَٰمِكُمۡ
33همه اينها براى بهره‌گيرى شما و چهارپايانتان است!
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ
34هنگامى كه آن حادثه بزرگ رخ دهد،
يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ
35در آن روز انسان به ياد كوششهايش مى‌افتد،
وَ بُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
36و جهنم براى هر بيننده‌اى آشكار مى‌گردد،
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
37اما آن كسى كه طغيان كرده،
وَ ءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
38و زندگى دنيا را مقدم داشته،
فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
39مسلما دوزخ جايگاه اوست!
وَ أَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَ نَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ
40و آن كس كه از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوى بازدارد،
فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
41قطعا بهشت جايگاه اوست!
يَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا
42و از تو درباره قيامت مى‌پرسند كه در چه زمانى واقع مى‌شود؟!
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ
43تو را با يادآورى اين سخن چه كار؟!
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ
44نهايت آن به سوى پروردگار تو است (و هيچ كس جز خدا از زمانش آگاه نيست)!
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا
45كار تو فقط بيم‌دادن كسانى است كه از آن مى‌ترسند!
كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا
46آنها در آن روز كه قيام قيامت را مى‌بينند چنين احساس مى‌كنند كه گويى توقفشان (در دنيا و برزخ) جز شامگاهى يا صبح آن بيشتر نبوده است!
