قرآن عثمان طه

سوره النازعات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa An-Nāzi`āti Gharqāan

1

به نام خداوند بخشنده مهربان.؛ به فرشتگانى سوگند كه ارواح مجرمان را به شدت از بدنهايشان بر مى‌كشند.


Wa An-Nāshiţāti Nashţāan

2

و فرشتگانى كه ارواح مؤمنان را با مدارا و نشاط جدا مى‌سازند.


Wa As-Sābiĥāti Sabĥāan

3

و سوگند به فرشتگانى كه در سراسر عالم شناورند.


Fālssābiqāti Sabqāan

4

پس به خاطر زودتر به ماموريت رسيدن از يكديگر سبقت مى‌گيرند.


Fālmudabbirāti 'Amrāan

5

و سپس به آنهايى سوگند كه امور را تدبير مى‌كنند.


Yawma Tarjufu Ar-Rājifahu

6

(كه به طور يقين مبعوث خواهيد شد) در آن روزى كه زلزله‌هاى وحشتناك همه چيز را به لرزه درمى‌آورد.


Tatba`uhā Ar-Rādifahu

7

و از پس آن حادثه دومين (صيحه عظيم) رخ مى‌دهد.


Qulūbun Yawma'idhin Wājifahun

8

دلهايى در آن روز سخت هراسان است.


'Abşāruhā Khāshi`ahun

9

ديدگان صاحب آن دلها از شرم افتاده باشد.


Yaqūlūna 'A'innā Lamardūdūna Fī Al-Ĥāfirahi

10

گويند چگونه ما را به حال اول با زمان مى‌آورند؟.


'A'idhā Kunnā `Ižāmāan Nakhirahan

11

بعد از آنكه استخوانهايى پوسيده شديم.


Qālū Tilka 'Idhāan Karratun Khāsirahun

12

و نيز گويند حقا اين بازگشتى زيان‌آميز است.


Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidahun

13

آرى اين بازگشت تنها با يك صيحه عظيم واقع مى‌شود.


Fa'idhā Hum Bis-Sāhirahi

14

كه ناگهان همه مردگان، روى زمين قرار مى‌گيرند.


Hal 'Tāka Ĥadīthu Mūsá

15

آيا داستان موسى به تو رسيد؟.


'Idh Nādāhu Rabbuhu Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţuwan

16

وقتى پروردگارش از وادى مقدس طوى ندايش داد و گفت:.


Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá

17

به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است.


Faqul Hal Laka 'Ilá 'An Tazakká

18

بگو آيا مى‌خواهى پاك شوى؟.


Wa 'Ahdiyaka 'Ilá Rabbika Fatakhshá

19

و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى.


Fa'arāhu Al-'Āyata Al-Kubrá

20

موسى معجزه بزرگتر را نشانش داد.


Fakadhdhaba Wa `Aşá

21

ولى او تكذيب و سرپيچى كرد.


Thumma 'Adbara Yas`á

22

و سپس برگشت تا عليه موسى تلاش كند.


Faĥashara Fanādá

23

منادى فرستاد تا همه جمع شدند.


Faqāla 'Anā Rabbukumu Al-'A`lá

24

آن گاه گفت من پروردگار بزرگ شما هستم.


Fa'akhadhahu Allāhu Nakāla Al-'Ākhirati Wa Al-'Ūlá

25

در نتيجه اين بلندپروازى، خداى تعالى او را به عذاب دنيا و آخرت بگرفت.


'Inna Fī Dhālika La`ibratan Liman Yakhshá

26

و در اين سرگذشت عبرتى است براى مآل‌انديشى كه از سوء عاقبت ترسان است.


'A'antum 'Ashaddu Khalqāan 'Ami As-Samā'u Banāhā

27

آيا خلقت شما سخت‌تر است يا آفرينش آسمان كه خدا بنايش كرده؟!.


Rafa`a Samkahā Fasawwāhā

28

و سقف آن را بالا برده و آن را منظم ساخته؟.


Wa 'Aghţasha Laylahā Wa 'Akhraja Đuĥāhā

29

شبش را تاريك و روزش را روشن كرده.


Wa Al-'Arđa Ba`da Dhālika Daĥāhā

30

و زمين را بعد از آن گسترده.


'Akhraja Minhā Mā'ahā Wa Mar`āhā

31

آب و چراگاه در آن بيرون كرده.


Wa Al-Jibāla 'Arsāhā

32

و كوه‌ها را ريشه‌دار ساخته.


Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum

33

كه همه اينها مايه برخوردارى شما و حيوانات شما است.


Fa'idhā Jā'ati Aţ-Ţāmmatu Al-Kubrá

34

پس وقتى آن حادثه بزرگ رخ دهد.


Yawma Yatadhakkaru Al-'Insānu Mā Sa`á

35

در آن روزى كه انسان هر چه كرده به ياد مى‌آورد.


Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Liman Yará

36

و جهنم براى هر صاحب چشمى ظاهر مى‌شود (چه خواهيد كرد).


Fa'ammā Man Ţaghá

37

(در آن روز مردم دو طايفه‌اند) اما كسى كه طغيان كرده.


Wa 'Āthara Al-Ĥayāata Ad-Dunyā

38

و زندگى دنيا را ترجيح داد.


Fa'inna Al-Jaĥīma Hiya Al-Ma'wā

39

دوزخ جايش است.


Wa 'Ammā Man Khāfa Maqāma Rabbihi Wa Nahá An-Nafsa `Ani Al-Hawá

40

و اما كسى كه از موقعيت پروردگارش ترسيده و از هواى نفس جلوگيرى كرده.


Fa'inna Al-Jannata Hiya Al-Ma'wā

41

بهشت جايگاه او است.


Yas'alūnaka `Ani As-Sā`ati 'Ayyāna Mursāhā

42

از تو از رستاخيز مى‌پرسند كه وقت وقوع آن كى است؟.


Fīma 'Anta Min Dhikrāhā

43

تو از بسيار سخن گفتن از آن چه به دست مى‌آورى؟.


'Ilá Rabbika Muntahāhā

44

هيچ، براى اينكه انتهاى آن- وقت معينش- نزد پروردگار تو است.


'Innamā 'Anta Mundhiru Man Yakhshāhā

45

اصلا وظيفه تو تنها انذار كسى است كه از آن روز دلواپسى دارد.


Ka'annahum Yawma Yarawnahā Lam Yalbathū 'Illā `Ashīyatan 'Aw Đuĥāhā

46

روزى كه وقتى آن را مى‌بينند چنين به نظر مى‌رسد كه گويا بيش از شبى يا بامدادى با زندگى دنيا فاصله نداشته‌اند.


سوره قبل

سوره النازعات

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان