قرآن عثمان طه

سوره النازعات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa An-Nāzi`āti Gharqāan

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ سوگند به گيرندگان سخت‌گير!


Wa An-Nāshiţāti Nashţāan

2

سوگند به بازستانان نرم گير!


Wa As-Sābiĥāti Sabĥāan

3

سوگند به شناوران تندرو!


Fālssābiqāti Sabqāan

4

و پيشى گيرندگان پيشتاز،


Fālmudabbirāti 'Amrāan

5

و تدبير كنندگان كار [ها]،


Yawma Tarjufu Ar-Rājifahu

6

روزى كه لرزاننده مى‌لرزاند،


Tatba`uhā Ar-Rādifahu

7

در حالى كه (لرزاننده) دنباله رو در پى آن در آيد.


Qulūbun Yawma'idhin Wājifahun

8

در آن روز دل‌هاى مضطرب،


'Abşāruhā Khāshi`ahun

9

چشم‌هايشان فروتن است!


Yaqūlūna 'A'innā Lamardūdūna Fī Al-Ĥāfirahi

10

در حالى كه مى‌گويند:« آيا قطعا ما به حالت نخستين (زندگى) بازگردانده مى‌شويم؟!


'A'idhā Kunnā `Ižāmāan Nakhirahan

11

آيا هنگامى كه استخوان‌هاى پوسيده‌اى شديم؟! »


Qālū Tilka 'Idhāan Karratun Khāsirahun

12

گفتند:« در آن صورت آن (رستاخيز) بازگشتى زيانبار است! »


Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidahun

13

و [لى‌] آن (رستاخيز) تنها يك خروش است!


Fa'idhā Hum Bis-Sāhirahi

14

و ناگهان آنان بر روى زمين (رستاخيز) اند!


Hal 'Tāka Ĥadīthu Mūsá

15

آيا خبر موسى به تو رسيده است؟!


'Idh Nādāhu Rabbuhu Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţuwan

16

هنگامى كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس« طوى »ندا داد:


Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá

17

(كه) به سوى فرعون برو كه او طغيان كرده است.


Faqul Hal Laka 'Ilá 'An Tazakká

18

و بگو:« آيا براى تو [ميلى به پاك شدن و] رشد يافتن هست؟!


Wa 'Ahdiyaka 'Ilá Rabbika Fatakhshá

19

و (اينكه) تو را به سوى پروردگارت راهنمايى كنم پس بهراسى؟! »


Fa'arāhu Al-'Āyata Al-Kubrá

20

و (موسى) نشانه (معجزه آساى) بزرگ‌تر را به او نماياند.


Fakadhdhaba Wa `Aşá

21

و [لى‌] تكذيب كرد و نافرمانى نمود.


Thumma 'Adbara Yas`á

22

سپس با كوشش پشت كرد.


Faĥashara Fanādá

23

و (مردم را) جمع كرد و ندا داد،


Faqāla 'Anā Rabbukumu Al-'A`lá

24

و گفت:« من پروردگار والاتر شما هستم. »


Fa'akhadhahu Allāhu Nakāla Al-'Ākhirati Wa Al-'Ūlá

25

پس خدا او را به مجازات بازپسين و نخستين گرفتار ساخت.


'Inna Fī Dhālika La`ibratan Liman Yakhshá

26

قطعا در اين (امور) عبرتى است براى كسى كه بهراسد.


'A'antum 'Ashaddu Khalqāan 'Ami As-Samā'u Banāhā

27

آيا آفرينش شما سخت‌تر است يا آسمان كه (خدا) آن را بنا كرد؟!


Rafa`a Samkahā Fasawwāhā

28

سقف آن را برافراشت و آن را مرتب نمود،


Wa 'Aghţasha Laylahā Wa 'Akhraja Đuĥāhā

29

و شبش را تاريك كرد و نيمروزش را بيرون آورد.


Wa Al-'Arđa Ba`da Dhālika Daĥāhā

30

و بعد از آن، زمين را گسترش داد،


'Akhraja Minhā Mā'ahā Wa Mar`āhā

31

آبش و گياهش را از آن بيرون آورد،


Wa Al-Jibāla 'Arsāhā

32

و كوه‌ها را استوار ساخت.


Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum

33

(اينها) مايه بهره‌مندى براى شما و براى دام‌هاى شماست.


Fa'idhā Jā'ati Aţ-Ţāmmatu Al-Kubrá

34

و هنگامى كه (حادثه) دهشتناك بزرگ‌تر در رسد،


Yawma Yatadhakkaru Al-'Insānu Mā Sa`á

35

(همان) روزى كه انسان كوشش خود را به ياد مى‌آورد،


Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Liman Yará

36

و دوزخ براى كسى كه مى‌بيند ظاهر مى‌گردد.


Fa'ammā Man Ţaghá

37

و اما كسى كه طغيان كرده،


Wa 'Āthara Al-Ĥayāata Ad-Dunyā

38

و زندگى پست (دنيا) را برگزيند،


Fa'inna Al-Jaĥīma Hiya Al-Ma'wā

39

پس در واقع فقط دوزخ مقصد (او) است.


Wa 'Ammā Man Khāfa Maqāma Rabbihi Wa Nahá An-Nafsa `Ani Al-Hawá

40

و اما كسى كه از مقام پروردگارش بترسد و نفس را از هوس منع كند،


Fa'inna Al-Jannata Hiya Al-Ma'wā

41

پس در حقيقت تنها بهشت مقصد (او) است.


Yas'alūnaka `Ani As-Sā`ati 'Ayyāna Mursāhā

42

درباره ساعت (قيامت) از تو مى‌پرسند، وقوعش چه زمانى است؟


Fīma 'Anta Min Dhikrāhā

43

تو از يادمان آن چه (بهره‌اى) دارى؟!


'Ilá Rabbika Muntahāhā

44

منتهاى آن فقط به سوى پروردگار توست.


'Innamā 'Anta Mundhiru Man Yakhshāhā

45

تو فقط هشدار دهنده كسى هستى كه از آن بهراسد.


Ka'annahum Yawma Yarawnahā Lam Yalbathū 'Illā `Ashīyatan 'Aw Đuĥāhā

46

چنانكه گويى آنان روزى كه آن (قيامت) را مى‌بينند جز عصر گاهى يا نيمروز (ى در) آن (دنيا) درنگ نكرده‌اند.


سوره قبل

سوره النازعات

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان