سوره النازعات
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa An-Nāzi`āti Gharqāan
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند،
Wa An-Nāshiţāti Nashţāan
2و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند،
Wa As-Sābiĥāti Sabĥāan
3و به فرشتگانى كه [در درياى بىمانند] شناكنان شناورند،
Fālssābiqāti Sabqāan
4پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقتگيرندهاند،
Fālmudabbirāti 'Amrāan
5و كار [بندگان] را تدبير مىكنند.
Yawma Tarjufu Ar-Rājifahu
6آن روز كه لرزنده بلرزد،
Tatba`uhā Ar-Rādifahu
7و از پى آن لرزهاى [دگر] افتد،
Qulūbun Yawma'idhin Wājifahun
8در آن روز، دلهايى سخت هراسانند.
'Abşāruhā Khāshi`ahun
9ديدگان آنها فروافتاده.
Yaqūlūna 'A'innā Lamardūdūna Fī Al-Ĥāfirahi
10گويند: «آيا [باز] ما به [مغاك] زمين برمىگرديم؟
'A'idhā Kunnā `Ižāmāan Nakhirahan
11آيا وقتى ما استخوانريزههاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مىگيريم]؟»
Qālū Tilka 'Idhāan Karratun Khāsirahun
12[و با خود] گويند: «در اين صورت، اين برگشتى زيانآور است.»
Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidahun
13و [لى] در حقيقت، آن [بازگشت، بسته به] يك فرياد است [و بس].
Fa'idhā Hum Bis-Sāhirahi
14و بناگاه آنان در زمينِ هموار خواهند بود.
Hal 'Tāka Ĥadīthu Mūsá
15آيا سرگذشت موسى بر تو آمد؟
'Idh Nādāhu Rabbuhu Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţuwan
16آن گاه كه پروردگارش او را در وادى مقدّس «طُوى» ندا درداد:
Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá
17«به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است
Faqul Hal Laka 'Ilá 'An Tazakká
18و بگو: آيا سَرِ آن دارى كه به پاكيزگى گرايى،
Wa 'Ahdiyaka 'Ilá Rabbika Fatakhshá
19و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى؟»
Fa'arāhu Al-'Āyata Al-Kubrá
20پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود.
Fakadhdhaba Wa `Aşá
21و [لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد.
Thumma 'Adbara Yas`á
22سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست،
Faĥashara Fanādá
23و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد،
Faqāla 'Anā Rabbukumu Al-'A`lá
24و گفت: «پروردگار بزرگتر شما مَنَم!»
Fa'akhadhahu Allāhu Nakāla Al-'Ākhirati Wa Al-'Ūlá
25و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد.
'Inna Fī Dhālika La`ibratan Liman Yakhshá
26در حقيقت، براى هر كس كه [از خدا] بترسد، در اين [ماجرا] عبرتى است.
'A'antum 'Ashaddu Khalqāan 'Ami As-Samā'u Banāhā
27آيا آفرينش شما دشوارتر است يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است؟
Rafa`a Samkahā Fasawwāhā
28سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد،
Wa 'Aghţasha Laylahā Wa 'Akhraja Đuĥāhā
29و شَبَش را تيره و روزش را آشكار گردانيد،
Wa Al-'Arđa Ba`da Dhālika Daĥāhā
30و پس از آن، زمين را با غلتانيدن گسترد،
'Akhraja Minhā Mā'ahā Wa Mar`āhā
31آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد،
Wa Al-Jibāla 'Arsāhā
32و كوهها را لنگر آن گردانيد،
Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum
33[تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد.
Fa'idhā Jā'ati Aţ-Ţāmmatu Al-Kubrá
34پس آن گاه كه آن هنگامه بزرگ دررَسَد،
Yawma Yatadhakkaru Al-'Insānu Mā Sa`á
35[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آوَرَد
Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Liman Yará
36و جهنّم براى هر كه بيند آشكار گردد.
Fa'ammā Man Ţaghá
37اما هر كه طغيان كرد،
Wa 'Āthara Al-Ĥayāata Ad-Dunyā
38و زندگى پستِ دنيا را برگزيد،
Fa'inna Al-Jaĥīma Hiya Al-Ma'wā
39پس جايگاه او همان آتش است.
Wa 'Ammā Man Khāfa Maqāma Rabbihi Wa Nahá An-Nafsa `Ani Al-Hawá
40و امّا كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد، و نفس [خود] را از هوس باز داشت،
Fa'inna Al-Jannata Hiya Al-Ma'wā
41پس جايگاه او همان بهشت است.
Yas'alūnaka `Ani As-Sā`ati 'Ayyāna Mursāhā
42در باره رستاخيز از تو مىپُرسند كه فرارسيدنش چه وقت است؟
Fīma 'Anta Min Dhikrāhā
43تو را چه به گفتگو در آن.
'Ilá Rabbika Muntahāhā
44علم آن با پروردگار تو است.
'Innamā 'Anta Mundhiru Man Yakhshāhā
45تو فقط كسى را كه از آن مىترسد هشدار مىدهى.
Ka'annahum Yawma Yarawnahā Lam Yalbathū 'Illā `Ashīyatan 'Aw Đuĥāhā
46روزى كه آن را مىبينند، گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكردهاند.