قرآن عثمان طه

سوره النازعات

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa An-Nāzi`āti Gharqāan

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ سوگند به فرشتگانى كه [از كافران‌] به سختى جان ستانند،


Wa An-Nāshiţāti Nashţāan

2

و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان‌] را به آرامى گيرند،


Wa As-Sābiĥāti Sabĥāan

3

و به فرشتگانى كه [در درياى بى‌مانند] شناكنان شناورند،


Fālssābiqāti Sabqāan

4

پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقت‌گيرنده‌اند،


Fālmudabbirāti 'Amrāan

5

و كار [بندگان‌] را تدبير مى‌كنند.


Yawma Tarjufu Ar-Rājifahu

6

آن روز كه لرزنده بلرزد،


Tatba`uhā Ar-Rādifahu

7

و از پى آن لرزه‌اى [دگر] افتد،


Qulūbun Yawma'idhin Wājifahun

8

در آن روز، دلهايى سخت هراسانند.


'Abşāruhā Khāshi`ahun

9

ديدگان آنها فروافتاده.


Yaqūlūna 'A'innā Lamardūdūna Fī Al-Ĥāfirahi

10

گويند: «آيا [باز] ما به [مغاك‌] زمين برمى‌گرديم؟


'A'idhā Kunnā `Ižāmāan Nakhirahan

11

آيا وقتى ما استخوان‌ريزه‌هاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مى‌گيريم‌]؟»


Qālū Tilka 'Idhāan Karratun Khāsirahun

12

[و با خود] گويند: «در اين صورت، اين برگشتى زيان‌آور است.»


Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidahun

13

و [لى‌] در حقيقت، آن [بازگشت، بسته به‌] يك فرياد است [و بس‌].


Fa'idhā Hum Bis-Sāhirahi

14

و بناگاه آنان در زمينِ هموار خواهند بود.


Hal 'Tāka Ĥadīthu Mūsá

15

آيا سرگذشت موسى بر تو آمد؟


'Idh Nādāhu Rabbuhu Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţuwan

16

آن گاه كه پروردگارش او را در وادى مقدّس «طُوى» ندا درداد:


Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá

17

«به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است


Faqul Hal Laka 'Ilá 'An Tazakká

18

و بگو: آيا سَرِ آن دارى كه به پاكيزگى گرايى،


Wa 'Ahdiyaka 'Ilá Rabbika Fatakhshá

19

و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى؟»


Fa'arāhu Al-'Āyata Al-Kubrá

20

پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود.


Fakadhdhaba Wa `Aşá

21

و [لى فرعون‌] تكذيب نمود و عصيان كرد.


Thumma 'Adbara Yas`á

22

سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست،


Faĥashara Fanādá

23

و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد،


Faqāla 'Anā Rabbukumu Al-'A`lá

24

و گفت: «پروردگار بزرگتر شما مَنَم!»


Fa'akhadhahu Allāhu Nakāla Al-'Ākhirati Wa Al-'Ūlá

25

و خدا [هم‌] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد.


'Inna Fī Dhālika La`ibratan Liman Yakhshá

26

در حقيقت، براى هر كس كه [از خدا] بترسد، در اين [ماجرا] عبرتى است.


'A'antum 'Ashaddu Khalqāan 'Ami As-Samā'u Banāhā

27

آيا آفرينش شما دشوارتر است يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است؟


Rafa`a Samkahā Fasawwāhā

28

سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين‌] درست كرد،


Wa 'Aghţasha Laylahā Wa 'Akhraja Đuĥāhā

29

و شَبَش را تيره و روزش را آشكار گردانيد،


Wa Al-'Arđa Ba`da Dhālika Daĥāhā

30

و پس از آن، زمين را با غلتانيدن گسترد،


'Akhraja Minhā Mā'ahā Wa Mar`āhā

31

آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد،


Wa Al-Jibāla 'Arsāhā

32

و كوه‌ها را لنگر آن گردانيد،


Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum

33

[تا وسيله‌] استفاده براى شما و دامهايتان باشد.


Fa'idhā Jā'ati Aţ-Ţāmmatu Al-Kubrá

34

پس آن گاه كه آن هنگامه بزرگ دررَسَد،


Yawma Yatadhakkaru Al-'Insānu Mā Sa`á

35

[آن‌] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آوَرَد


Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Liman Yará

36

و جهنّم براى هر كه بيند آشكار گردد.


Fa'ammā Man Ţaghá

37

اما هر كه طغيان كرد،


Wa 'Āthara Al-Ĥayāata Ad-Dunyā

38

و زندگى پستِ دنيا را برگزيد،


Fa'inna Al-Jaĥīma Hiya Al-Ma'wā

39

پس جايگاه او همان آتش است.


Wa 'Ammā Man Khāfa Maqāma Rabbihi Wa Nahá An-Nafsa `Ani Al-Hawá

40

و امّا كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد، و نفس [خود] را از هوس باز داشت،


Fa'inna Al-Jannata Hiya Al-Ma'wā

41

پس جايگاه او همان بهشت است.


Yas'alūnaka `Ani As-Sā`ati 'Ayyāna Mursāhā

42

در باره رستاخيز از تو مى‌پُرسند كه فرارسيدنش چه وقت است؟


Fīma 'Anta Min Dhikrāhā

43

تو را چه به گفتگو در آن.


'Ilá Rabbika Muntahāhā

44

علم آن با پروردگار تو است.


'Innamā 'Anta Mundhiru Man Yakhshāhā

45

تو فقط كسى را كه از آن مى‌ترسد هشدار مى‌دهى.


Ka'annahum Yawma Yarawnahā Lam Yalbathū 'Illā `Ashīyatan 'Aw Đuĥāhā

46

روزى كه آن را مى‌بينند، گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكرده‌اند.


سوره قبل

سوره النازعات

سوره بعد
قاری
ترجمه گویا
انصاریان