سوره النازعات
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa An-Nāzi`āti Gharqāan
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به فرشتگانى كه (جان مجرمان را بشدت از بدنهايشان) برمىكشند،
Wa An-Nāshiţāti Nashţāan
2و فرشتگانى كه (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدا مىسازند،
Wa As-Sābiĥāti Sabĥāan
3و سوگند به فرشتگانى كه (در اجراى فرمان الهى) با سرعت حركت مىكنند،
Fālssābiqāti Sabqāan
4و سپس بر يكديگر سبقت مىگيرند،
Fālmudabbirāti 'Amrāan
5و آنها كه امور را تدبير مىكنند!
Yawma Tarjufu Ar-Rājifahu
6آن روز كه زلزلههاى وحشتناك همه چيز را به لرزه درمىآورد،
Tatba`uhā Ar-Rādifahu
7و بدنبال آن، حادثه دومين [صيحه عظيم محشر] رخ مىدهد،
Qulūbun Yawma'idhin Wājifahun
8دلهايى در آن روز سخت مضطرب است،
'Abşāruhā Khāshi`ahun
9و چشمهاى آنان از شدت ترس فروافتاده است!
Yaqūlūna 'A'innā Lamardūdūna Fī Al-Ĥāfirahi
10(ولى امروز) مىگويند: «آيا ما به زندگى مجدد بازمىگرديم؟!
'A'idhā Kunnā `Ižāmāan Nakhirahan
11آيا هنگامى كه استخوانهاى پوسيدهاى شديم (ممكن است زنده شويم)؟!»
Qālū Tilka 'Idhāan Karratun Khāsirahun
12مىگويند: «اگر قيامتى در كار باشد، بازگشتى است زيانبار!»
Fa'innamā Hiya Zajratun Wāĥidahun
13ولى (بدانيد) اين بازگشت تنها با يك صيحه عظيم است!
Fa'idhā Hum Bis-Sāhirahi
14ناگهان همگى بر عرصه زمين ظاهر مىگردند!
Hal 'Tāka Ĥadīthu Mūsá
15آيا داستان موسى به تو رسيده است؟!
'Idh Nādāhu Rabbuhu Bil-Wādi Al-Muqaddasi Ţuwan
16در آن هنگام كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس «طوى» ندا داد (و گفت):
Adh/hab 'Ilá Fir`awna 'Innahu Ţaghá
17به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است!
Faqul Hal Laka 'Ilá 'An Tazakká
18و به او بگو: «آيا مىخواهى پاكيزه شوى؟!
Wa 'Ahdiyaka 'Ilá Rabbika Fatakhshá
19و من تو را به سوى پروردگارت هدايت كنم تا از او بترسى (و گناه نكنى)؟!»
Fa'arāhu Al-'Āyata Al-Kubrá
20سپس موسى بزرگترين معجزه را به او نشان داد!
Fakadhdhaba Wa `Aşá
21اما او تكذيب و عصيان كرد!
Thumma 'Adbara Yas`á
22سپس پشت كرد و پيوسته (براى محو آيين حق) تلاش نمود!
Faĥashara Fanādá
23و ساحران را جمع كرد و مردم را دعوت نمود،
Faqāla 'Anā Rabbukumu Al-'A`lá
24و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!»
Fa'akhadhahu Allāhu Nakāla Al-'Ākhirati Wa Al-'Ūlá
25از اين رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت!
'Inna Fī Dhālika La`ibratan Liman Yakhshá
26در اين عبرتى است براى كسى كه (از خدا) بترسد!
'A'antum 'Ashaddu Khalqāan 'Ami As-Samā'u Banāhā
27آيا آفرينش شما (بعد از مرگ) مشكلتر است يا آفرينش آسمان كه خداوند آن را بنا نهاد؟!
Rafa`a Samkahā Fasawwāhā
28سقف آن را برافراشت و آن را منظم ساخت،
Wa 'Aghţasha Laylahā Wa 'Akhraja Đuĥāhā
29و شبش را تاريك و روزش را آشكار نمود!
Wa Al-'Arđa Ba`da Dhālika Daĥāhā
30و زمين را بعد از آن گسترش داد،
'Akhraja Minhā Mā'ahā Wa Mar`āhā
31و از آن آب و چراگاهش را بيرون آورد،
Wa Al-Jibāla 'Arsāhā
32و كوهها را ثابت و محكم نمود!
Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum
33همه اينها براى بهرهگيرى شما و چهارپايانتان است!
Fa'idhā Jā'ati Aţ-Ţāmmatu Al-Kubrá
34هنگامى كه آن حادثه بزرگ رخ دهد،
Yawma Yatadhakkaru Al-'Insānu Mā Sa`á
35در آن روز انسان به ياد كوششهايش مىافتد،
Wa Burrizati Al-Jaĥīmu Liman Yará
36و جهنم براى هر بينندهاى آشكار مىگردد،
Fa'ammā Man Ţaghá
37اما آن كسى كه طغيان كرده،
Wa 'Āthara Al-Ĥayāata Ad-Dunyā
38و زندگى دنيا را مقدم داشته،
Fa'inna Al-Jaĥīma Hiya Al-Ma'wā
39مسلما دوزخ جايگاه اوست!
Wa 'Ammā Man Khāfa Maqāma Rabbihi Wa Nahá An-Nafsa `Ani Al-Hawá
40و آن كس كه از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوى بازدارد،
Fa'inna Al-Jannata Hiya Al-Ma'wā
41قطعا بهشت جايگاه اوست!
Yas'alūnaka `Ani As-Sā`ati 'Ayyāna Mursāhā
42و از تو درباره قيامت مىپرسند كه در چه زمانى واقع مىشود؟!
Fīma 'Anta Min Dhikrāhā
43تو را با يادآورى اين سخن چه كار؟!
'Ilá Rabbika Muntahāhā
44نهايت آن به سوى پروردگار تو است (و هيچ كس جز خدا از زمانش آگاه نيست)!
'Innamā 'Anta Mundhiru Man Yakhshāhā
45كار تو فقط بيمدادن كسانى است كه از آن مىترسند!
Ka'annahum Yawma Yarawnahā Lam Yalbathū 'Illā `Ashīyatan 'Aw Đuĥāhā
46آنها در آن روز كه قيام قيامت را مىبينند چنين احساس مىكنند كه گويى توقفشان (در دنيا و برزخ) جز شامگاهى يا صبح آن بيشتر نبوده است!