بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ عَمَّ يَتَساءَلُونَ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ از چه چيزند پرسش‌كنان

عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ

از داستان (آگهى) بزرگ

الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ

آنكه آنانند در آن اختلاف‌كنان

كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ

نه چنين است زود است بدانند

ثُمَّ كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ

پس نه چنين است زود است بدانند

أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً

آيا نگردانيديم زمين را آرامگاهى

وَ الْجِبالَ أَوْتاداً

و كوه‌ها را ميخهايى

وَ خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً

و آفريديم شما را جفتهايى

وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً

و گردانيديم خواب شما را بيهشى (يا آسايشى)

وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً

و گردانيديم شب را پوشاكى

وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً

و گردانيديم روز را روزى‌گهى

وَ بَنَيْنا فَوْقَكُمْ سَبْعاً شِداداً

و بنياد نهاديم فراز شما هفتگانه‌اى استوار

وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً

و نهاديم چراغى درخشان

وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً

و فرستاديم از فشرده‌ها آبى ريزان

لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً

تا برون آريم بدان دانه و رستنى

وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً

و باغستانى پيچاپيچ

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ مِيقاتاً

همانا روز جدا شدن است وعده‌گاهى

يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً

روزى كه دميده شود در صور پس آيند گروه‌هايى

وَ فُتِحَتِ السَّماءُ فَكانَتْ أَبْواباً

و گشوده شود آسمان پس بگردد درهايى

وَ سُيِّرَتِ الْجِبالُ فَكانَتْ سَراباً

و رانده شوند كوه‌ها پس شوند سرابى

إِنَّ جَهَنَّمَ كانَتْ مِرْصاداً

همانا دوزخ است كمينگاهى

لِلطَّاغِينَ مَآباً

براى سركشان بازگشتگاهى

لابِثِينَ فِيها أَحْقاباً

ماندگانند در آن سالهايى

لا يَذُوقُونَ فِيها بَرْداً وَ لا شَراباً

نچشند در آن خنكى و نه نوشابه‌اى

إِلَّا حَمِيماً وَ غَسَّاقاً

مگر آبى جوشان و چركى

جَزاءً وِفاقاً

كيفرى برابر

إِنَّهُمْ كانُوا لا يَرْجُونَ حِساباً

كه بودند ايشان اميد نداشتند حسابى

وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا كِذَّاباً

و تكذيب كردند آيتهاى ما را تكذيبى

وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ كِتاباً

و هر چيزى را فراآورديم در نامه‌اى

فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذاباً

پس بچشيد كه هرگز نيفزائيم شما را جز عذابى

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفازاً

همانا براى پرهيزكاران است برخوردارگاهى

حَدائِقَ وَ أَعْناباً

باغچه‌هايى و تاكهايى

وَ كَواعِبَ أَتْراباً

و آنان پستان برآمده همسالانى

وَ كَأْساً دِهاقاً

و جامى لبريز

لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا كِذَّاباً

نشنوند در آن ياوه و نه تكذيبى

جَزاءً مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً

پاداشى از پروردگارت بخششى به شمار

رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطاباً

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است خداوند مهربان كه دارا نيستند از او خطابى (سخن‌گفتنى)

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَ قالَ صَواباً

روزى كه بپاى ايستند روح و فرشتگان به صفى سخن نگويند جز آن كو دستورى دهدش خداوند مهربان و گويد درستى

ذٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِليٰ رَبِّهِ مَآباً

آن است روز حق تا هر كه خواهد برگيرد بسوى پروردگار خويش بازگشتگاهى

إِنَّا أَنْذَرْناكُمْ عَذاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ يَداهُ وَ يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً

همانا بيم داديم شما را از عذابى نزديك روزى كه بنگرد مرد آنچه را پيش فرستاده است دو دستش و گويد كافر كاش مى‌بودم خاكى