بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ از چه چيزند پرسش‌كنان

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

از داستان (آگهى) بزرگ

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

آنكه آنانند در آن اختلاف‌كنان

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

نه چنين است زود است بدانند

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

پس نه چنين است زود است بدانند

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

آيا نگردانيديم زمين را آرامگاهى

وَ ٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

و كوه‌ها را ميخهايى

وَ خَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

و آفريديم شما را جفتهايى

وَ جَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

و گردانيديم خواب شما را بيهشى (يا آسايشى)

وَ جَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

و گردانيديم شب را پوشاكى

وَ جَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

و گردانيديم روز را روزى‌گهى

وَ بَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

و بنياد نهاديم فراز شما هفتگانه‌اى استوار

وَ جَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

و نهاديم چراغى درخشان

وَ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

و فرستاديم از فشرده‌ها آبى ريزان

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَ نَبَاتٗا

تا برون آريم بدان دانه و رستنى

وَ جَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

و باغستانى پيچاپيچ

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

همانا روز جدا شدن است وعده‌گاهى

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

روزى كه دميده شود در صور پس آيند گروه‌هايى

وَ فُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

و گشوده شود آسمان پس بگردد درهايى

وَ سُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

و رانده شوند كوه‌ها پس شوند سرابى

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

همانا دوزخ است كمينگاهى

لِّلطَّٰغِينَ مَ‍َٔابٗا

براى سركشان بازگشتگاهى

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

ماندگانند در آن سالهايى

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَ لَا شَرَابًا

نچشند در آن خنكى و نه نوشابه‌اى

إِلَّا حَمِيمٗا وَ غَسَّاقٗا

مگر آبى جوشان و چركى

جَزَآءٗ وِفَاقًا

كيفرى برابر

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

كه بودند ايشان اميد نداشتند حسابى

وَ كَذَّبُواْ بِ‍َٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

و تكذيب كردند آيتهاى ما را تكذيبى

وَ كُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

و هر چيزى را فراآورديم در نامه‌اى

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

پس بچشيد كه هرگز نيفزائيم شما را جز عذابى

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

همانا براى پرهيزكاران است برخوردارگاهى

حَدَآئِقَ وَ أَعۡنَٰبٗا

باغچه‌هايى و تاكهايى

وَ كَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

و آنان پستان برآمده همسالانى

وَ كَأۡسٗا دِهَاقٗا

و جامى لبريز

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَ لَا كِذَّٰبٗا

نشنوند در آن ياوه و نه تكذيبى

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

پاداشى از پروردگارت بخششى به شمار

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است خداوند مهربان كه دارا نيستند از او خطابى (سخن‌گفتنى)

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَ قَالَ صَوَابٗا

روزى كه بپاى ايستند روح و فرشتگان به صفى سخن نگويند جز آن كو دستورى دهدش خداوند مهربان و گويد درستى

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَ‍َٔابًا

آن است روز حق تا هر كه خواهد برگيرد بسوى پروردگار خويش بازگشتگاهى

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَ يَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

همانا بيم داديم شما را از عذابى نزديك روزى كه بنگرد مرد آنچه را پيش فرستاده است دو دستش و گويد كافر كاش مى‌بودم خاكى