سوره النبأ
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
1به نام خداوند بخشنده مهربان؛ آنها از چه چيز از يكديگر سؤال مى‌كنند؟!
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
2از خبر بزرگ و پراهميت (رستاخيز)!
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
3همان خبرى كه پيوسته در آن اختلاف دارند!
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
4چنين نيست كه آنها فكر مى‌كنند، و بزودى مى‌فهمند!
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
5باز هم چنين نيست كه آنها مى‌پندارند، و بزودى مى‌فهمند (كه قيامت حق است)!
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
6آيا زمين را محل آرامش (شما) قرار نداديم؟!
وَ ٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا
7و كوه‌ها را ميخهاى زمين؟!
وَ خَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا
8و شما را بصورت زوجها آفريديم!
وَ جَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا
9و خواب شما را مايه آرامشتان قرار داديم،
وَ جَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا
10و شب را پوششى (براى شما)،
وَ جَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا
11و روز را وسيله‌اى براى زندگى و معاش!
وَ بَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا
12و بر فراز شما هفت (آسمان) محكم بنا كرديم!
وَ جَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا
13و چراغى روشن و حرارت‌بخش آفريديم!
وَ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا
14و از ابرهاى باران‌زا آبى فراوان نازل كرديم،
لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَ نَبَاتٗا
15تا بوسيله آن دانه و گياه بسيار برويانيم،
وَ جَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا
16و باغهايى پردرخت!
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا
17(آرى) روز جدايى، ميعاد همگان است!
يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا
18روزى كه در «صور» دميده مى‌شود و شما فوج فوج (به محشر) مى‌آييد!
وَ فُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا
19و آسمان گشوده مى‌شود و بصورت درهاى متعددى درمى‌آيد!
وَ سُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا
20و كوه‌ها به حركت درمى‌آيد و بصورت سرابى مى‌شود!
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا
21مسلما (در آن روز) جهنم كمينگاهى است بزرگ،
لِّلطَّٰغِينَ مَ‍َٔابٗا
22و محل بازگشتى براى طغيانگران!
لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا
23مدتهاى طولانى در آن مى‌مانند!
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَ لَا شَرَابًا
24در آنجا نه چيز خنكى مى‌چشند و نه نوشيدنى گوارايى،
إِلَّا حَمِيمٗا وَ غَسَّاقٗا
25جز آبى سوزان و مايعى از چرك و خون!
جَزَآءٗ وِفَاقًا
26اين مجازاتى است موافق و مناسب (اعمالشان)!
إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا
27چرا كه آنها هيچ اميدى به حساب نداشتند،
وَ كَذَّبُواْ بَِٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا
28و آيات ما را بكلى تكذيب كردند!
وَ كُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا
29و ما همه چيز را شمارش و ثبت كرده‌ايم!
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا
30پس بچشيد كه چيزى جز عذاب بر شما نمى‌افزاييم!
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا
31مسلما براى پرهيزگاران نجات و پيروزى بزرگى است:
حَدَآئِقَ وَ أَعۡنَٰبٗا
32باغهايى سرسبز، و انواع انگورها،
وَ كَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا
33و حوريانى بسيار جوان و هم‌سن و سال،
وَ كَأۡسٗا دِهَاقٗا
34و جامهايى لبريز و پياپى (از شراب طهور)!
لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَ لَا كِذَّٰبٗا
35در آنجا نه سخن لغو و بيهوده‌اى مى‌شنوند و نه دروغى!
جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا
36اين كيفرى است از سوى پروردگارت و عطيه‌اى است كافى!
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضِ وَ مَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا
37همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هيچ كس حق ندارد بى اجازه او سخنى بگويد (يا شفاعتى كند)!
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَ قَالَ صَوَابٗا
38روزى كه «روح» و «ملائكه» در يك صف مى‌ايستند و هيچ يك، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمى‌گويند، و (آن گاه كه مى‌گويند) درست مى‌گويند!
ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَ‍َٔابًا
39آن روز حق است؛ هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برمى‌گزيند!
إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَ يَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا
40و ما شما را از عذاب نزديكى بيم داديم! اين عذاب در روزى خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاى خود فرستاده مى‌بيند، و كافر مى‌گويد: «اى كاش خاك بودم (و گرفتار عذاب نمى‌شدم)!»
