قرآن عثمان طه

سوره النبأ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ عَمَّ يَتَساءَلُونَ

1

به نام خداوند بخشنده مهربان‌؛ آنها از چه چيز از يكديگر سؤال مى‌كنند؟!


عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ

2

از خبر بزرگ و پراهميت (رستاخيز)!


الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ

3

همان خبرى كه پيوسته در آن اختلاف دارند!


كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ

4

چنين نيست كه آنها فكر مى‌كنند، و بزودى مى‌فهمند!


ثُمَّ كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ

5

باز هم چنين نيست كه آنها مى‌پندارند، و بزودى مى‌فهمند (كه قيامت حق است)!


أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً

6

آيا زمين را محل آرامش (شما) قرار نداديم؟!


وَ الْجِبالَ أَوْتاداً

7

و كوه‌ها را ميخهاى زمين؟!


وَ خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً

8

و شما را بصورت زوجها آفريديم!


وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً

9

و خواب شما را مايه آرامشتان قرار داديم،


وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً

10

و شب را پوششى (براى شما)،


وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً

11

و روز را وسيله‌اى براى زندگى و معاش!


وَ بَنَيْنا فَوْقَكُمْ سَبْعاً شِداداً

12

و بر فراز شما هفت (آسمان) محكم بنا كرديم!


وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً

13

و چراغى روشن و حرارت‌بخش آفريديم!


وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً

14

و از ابرهاى باران‌زا آبى فراوان نازل كرديم،


لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً

15

تا بوسيله آن دانه و گياه بسيار برويانيم،


وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً

16

و باغهايى پردرخت!


إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ مِيقاتاً

17

(آرى) روز جدايى، ميعاد همگان است!


يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً

18

روزى كه در «صور» دميده مى‌شود و شما فوج فوج (به محشر) مى‌آييد!


وَ فُتِحَتِ السَّماءُ فَكانَتْ أَبْواباً

19

و آسمان گشوده مى‌شود و بصورت درهاى متعددى درمى‌آيد!


وَ سُيِّرَتِ الْجِبالُ فَكانَتْ سَراباً

20

و كوه‌ها به حركت درمى‌آيد و بصورت سرابى مى‌شود!


إِنَّ جَهَنَّمَ كانَتْ مِرْصاداً

21

مسلما (در آن روز) جهنم كمينگاهى است بزرگ،


لِلطَّاغِينَ مَآباً

22

و محل بازگشتى براى طغيانگران!


لابِثِينَ فِيها أَحْقاباً

23

مدتهاى طولانى در آن مى‌مانند!


لا يَذُوقُونَ فِيها بَرْداً وَ لا شَراباً

24

در آنجا نه چيز خنكى مى‌چشند و نه نوشيدنى گوارايى،


إِلَّا حَمِيماً وَ غَسَّاقاً

25

جز آبى سوزان و مايعى از چرك و خون!


جَزاءً وِفاقاً

26

اين مجازاتى است موافق و مناسب (اعمالشان)!


إِنَّهُمْ كانُوا لا يَرْجُونَ حِساباً

27

چرا كه آنها هيچ اميدى به حساب نداشتند،


وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا كِذَّاباً

28

و آيات ما را بكلى تكذيب كردند!


وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ كِتاباً

29

و ما همه چيز را شمارش و ثبت كرده‌ايم!


فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذاباً

30

پس بچشيد كه چيزى جز عذاب بر شما نمى‌افزاييم!


إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفازاً

31

مسلما براى پرهيزگاران نجات و پيروزى بزرگى است:


حَدائِقَ وَ أَعْناباً

32

باغهايى سرسبز، و انواع انگورها،


وَ كَواعِبَ أَتْراباً

33

و حوريانى بسيار جوان و هم‌سن و سال،


وَ كَأْساً دِهاقاً

34

و جامهايى لبريز و پياپى (از شراب طهور)!


لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا كِذَّاباً

35

در آنجا نه سخن لغو و بيهوده‌اى مى‌شنوند و نه دروغى!


جَزاءً مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً

36

اين كيفرى است از سوى پروردگارت و عطيه‌اى است كافى!


رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطاباً

37

همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هيچ كس حق ندارد بى اجازه او سخنى بگويد (يا شفاعتى كند)!


يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَ قالَ صَواباً

38

روزى كه «روح» و «ملائكه» در يك صف مى‌ايستند و هيچ يك، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمى‌گويند، و (آن گاه كه مى‌گويند) درست مى‌گويند!


ذٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِليٰ رَبِّهِ مَآباً

39

آن روز حق است؛ هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برمى‌گزيند!


إِنَّا أَنْذَرْناكُمْ عَذاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ يَداهُ وَ يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً

40

و ما شما را از عذاب نزديكى بيم داديم! اين عذاب در روزى خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاى خود فرستاده مى‌بيند، و كافر مى‌گويد: «اى كاش خاك بودم (و گرفتار عذاب نمى‌شدم)!»


قاری
ترجمه گویا
انصاریان