سوره النبأ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ عَمَّ يَتَساءَلُونَ
1به نام خداوند بخشنده مهربان؛ آنها از چه چيز از يكديگر سؤال مىكنند؟!
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
2از خبر بزرگ و پراهميت (رستاخيز)!
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ
3همان خبرى كه پيوسته در آن اختلاف دارند!
كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ
4چنين نيست كه آنها فكر مىكنند، و بزودى مىفهمند!
ثُمَّ كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ
5باز هم چنين نيست كه آنها مىپندارند، و بزودى مىفهمند (كه قيامت حق است)!
أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً
6آيا زمين را محل آرامش (شما) قرار نداديم؟!
وَ الْجِبالَ أَوْتاداً
7و كوهها را ميخهاى زمين؟!
وَ خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً
8و شما را بصورت زوجها آفريديم!
وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ سُباتاً
9و خواب شما را مايه آرامشتان قرار داديم،
وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً
10و شب را پوششى (براى شما)،
وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً
11و روز را وسيلهاى براى زندگى و معاش!
وَ بَنَيْنا فَوْقَكُمْ سَبْعاً شِداداً
12و بر فراز شما هفت (آسمان) محكم بنا كرديم!
وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً
13و چراغى روشن و حرارتبخش آفريديم!
وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً
14و از ابرهاى بارانزا آبى فراوان نازل كرديم،
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً
15تا بوسيله آن دانه و گياه بسيار برويانيم،
وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً
16و باغهايى پردرخت!
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ مِيقاتاً
17(آرى) روز جدايى، ميعاد همگان است!
يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً
18روزى كه در «صور» دميده مىشود و شما فوج فوج (به محشر) مىآييد!
وَ فُتِحَتِ السَّماءُ فَكانَتْ أَبْواباً
19و آسمان گشوده مىشود و بصورت درهاى متعددى درمىآيد!
وَ سُيِّرَتِ الْجِبالُ فَكانَتْ سَراباً
20و كوهها به حركت درمىآيد و بصورت سرابى مىشود!
إِنَّ جَهَنَّمَ كانَتْ مِرْصاداً
21مسلما (در آن روز) جهنم كمينگاهى است بزرگ،
لِلطَّاغِينَ مَآباً
22و محل بازگشتى براى طغيانگران!
لابِثِينَ فِيها أَحْقاباً
23مدتهاى طولانى در آن مىمانند!
لا يَذُوقُونَ فِيها بَرْداً وَ لا شَراباً
24در آنجا نه چيز خنكى مىچشند و نه نوشيدنى گوارايى،
إِلَّا حَمِيماً وَ غَسَّاقاً
25جز آبى سوزان و مايعى از چرك و خون!
جَزاءً وِفاقاً
26اين مجازاتى است موافق و مناسب (اعمالشان)!
إِنَّهُمْ كانُوا لا يَرْجُونَ حِساباً
27چرا كه آنها هيچ اميدى به حساب نداشتند،
وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا كِذَّاباً
28و آيات ما را بكلى تكذيب كردند!
وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ كِتاباً
29و ما همه چيز را شمارش و ثبت كردهايم!
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذاباً
30پس بچشيد كه چيزى جز عذاب بر شما نمىافزاييم!
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفازاً
31مسلما براى پرهيزگاران نجات و پيروزى بزرگى است:
حَدائِقَ وَ أَعْناباً
32باغهايى سرسبز، و انواع انگورها،
وَ كَواعِبَ أَتْراباً
33و حوريانى بسيار جوان و همسن و سال،
وَ كَأْساً دِهاقاً
34و جامهايى لبريز و پياپى (از شراب طهور)!
لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا كِذَّاباً
35در آنجا نه سخن لغو و بيهودهاى مىشنوند و نه دروغى!
جَزاءً مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً
36اين كيفرى است از سوى پروردگارت و عطيهاى است كافى!
رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطاباً
37همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هيچ كس حق ندارد بى اجازه او سخنى بگويد (يا شفاعتى كند)!
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَ قالَ صَواباً
38روزى كه «روح» و «ملائكه» در يك صف مىايستند و هيچ يك، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمىگويند، و (آن گاه كه مىگويند) درست مىگويند!
ذٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِليٰ رَبِّهِ مَآباً
39آن روز حق است؛ هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برمىگزيند!
إِنَّا أَنْذَرْناكُمْ عَذاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ يَداهُ وَ يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً
40و ما شما را از عذاب نزديكى بيم داديم! اين عذاب در روزى خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاى خود فرستاده مىبيند، و كافر مىگويد: «اى كاش خاك بودم (و گرفتار عذاب نمىشدم)!»