قرآن عثمان طه

سوره النجم

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به ستاره وقتى كه فرود آيد.


مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَ مَا غَوَىٰ

2

رفيق شما گمراه نشده و به راه هلاكت نرفته است.


وَ مَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

3

از ميل طبع سخن نمى‌گويد.


إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

4

نيست سخن او مگر وحى كه وحى مى‌شود.


عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

5

او را فرشته نيرومند تعليم داده است.


ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

6

فرشته با بصيرت كه (بر قيافه آدمى) ايستاد.


وَ هُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

7

در حالى كه در طرف بالاتر بود.


ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

8

سپس نزديكتر شد.


فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

9

پس شد به قدر دو ذراع يا نزديكتر از آن.


فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

10

آن گاه وحى كرد به بنده خدا آنچه را كه وحى كرد.


مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

11

قلب او تكذيب نكرد آنچه را كه ديد.


أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

12

آيا با او بر آنچه مى‌بيند مجادله مى‌كنيد؟


وَ لَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

13

او را در نزول ديگرى (نيز) ديد.


عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

14

در نزد سدره منتهى.


عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

15

نزد آنست بهشتى كه جايگاه انسانهاست.


إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

16

وقتى كه مى‌پوشاند سدره را آنچه مى‌پوشاند.


مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَ مَا طَغَىٰ

17

چشم پيامبر منحرف نشد و طغيان نكرد.


لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

18

حقا كه از آيات بزرگتر پروردگارش را ديد.


أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَ ٱلۡعُزَّىٰ

19

مرا خبر دهيد از لات و عزى.


وَ مَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

20

و از مناة كه سومى و غير آن دو است.


أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَ لَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

21

آيا براى شماست پسر؟! او براى اوست دختر؟؟


تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

22

اين، آن وقت تقسيم ظالمانه است.


إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَ ءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ مَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُ وَ لَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

23

نيست آنها مگر نامهايى كه شما و پدرانتان نام گذاشته‌ايد، خدا براى آنها دليلى نازل نكرده است، پيروى نمى‌كنند مگر از گمان و آنچه طبعها خوش دارد، براى آنها از پروردگارشان هدايت آمده است.


أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

24

يا براى انسان است آنچه آرزو مى‌كند؟!


فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَ ٱلۡأُولَىٰ

25

خاص خداست دنيا و آخرت.


وَ كَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡ‍ًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَ يَرۡضَىٰٓ

26

اى بسا ملكى در آسمانها كه شفاعتشان هيچ فائده‌اى ندهد مگر پس از آنكه خدا اذن دهد به كسى كه مى‌خواهد و مى‌پسندد.


إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

27

آنان كه به آخرت ايمان نمى‌آورند، ملائكه را مى‌نامند، ناميدن مؤنث.


وَ مَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡ‍ٔٗا

28

آنها را به اين گفته علمى نيست پيروى نمى‌كنند مگر از گمان، گمان از حق چيزى را كفايت نمى‌كند.


فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَ لَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

29

واگذار آن كس را كه از ياد ما اعراض كرده و جز زندگى دنيا را اراده نكرده است.


ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

30

اين است تشخيص آنها از دانش، پروردگار تو داناتر است به آنكه از راهش گمراه شده و او داناتر است به آنكه هدايت يافته است.


وَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَ يَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

31

خاص خداست آنچه در آسمانها و زمين هست، تا جزاء دهد كسانى را كه گناه كرده‌اند و جزا دهد نيكوكاران را جزاى نيكوتر.


ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَ إِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

32

كسانى كه از گناهان كبيره و گناهان زشت اجتناب مى‌كنند مگر گناه گاهگاهى، خداى تو صاحب مغفرت وسيع است، او به شما داناتر است وقتى كه از زمين شما را به وجود آورد و وقتى كه، در شكم مادران جنين بوديد، خودتان را پاك مخوانيد، او به اهل تقوى داناتر است.


أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ

33

آيا ديدى آن كس را كه از انفاق اعراض كرد؟!


وَ أَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَ أَكۡدَىٰٓ

34

و كمى انفاق كرد و بخل ورزيد؟!


أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ

35

آيا علم غيب پيش اوست واو مى‌بيند؟!


أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ

36

آيا خبرش نشده از آنچه در تورات موسى است؟!


وَ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ

37

و در صحف ابراهيم كه بندگى را تمام كرد؟!


أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

38

اينكه حمل نمى‌كند نفسى گناه ديگرى را؟!


وَ أَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

39

و نيست براى انسان مگر آنچه عمل كرده است؟!


وَ أَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ

40

و عمل او حتما ديده مى‌شود؟!


ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

41

سپس با آن مجازات مى‌شود مجازات تمام؟!


وَ أَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

42

حقا كه به سوى خداى توست انتهاء هر چيز.


وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَ أَبۡكَىٰ

43

و فقط اوست كه به خنده و گريه در آورده است.


وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَ أَحۡيَا

44

و فقط اوست كه مى‌رانده و زنده كرده است.


وَ أَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَ ٱلۡأُنثَىٰ

45

و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريده است.


مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

46

از نطفه‌اى چون ريخته مى‌شود.


وَ أَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

47

و بر اوست به وجود آوردن خلقت ديگر.


وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَ أَقۡنَىٰ

48

و اوست كه بى‌نياز كرده و مال باقى عطا فرموده است.


وَ أَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

49

و فقط اوست پروردگار شعرى.


وَ أَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

50

و او هلاك كرد عاد اولى را.


وَ ثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

51

و ثمود را كه احدى از آنها را باقى نگذاشت.


وَ قَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَ أَطۡغَىٰ

52

و قوم نوح را از پيش كه آنها از عاد و ثمود ظالمتر و طاغى‌تر بودند.


وَ ٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ

53

و شهر زير و رو شده را ساقط كرد.


فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

54

پوشانيد به آن عذابى را كه پوشانيد.


فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ

55

پس در كدام يك از نعمتهاى خدايت شك مى‌كنى.


هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

56

اين قرآن انذار كننده‌ايست از انذار كنندگان اولى.


أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

57

نزديك شونده (قيامت) نزديك شد.


لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ

58

جز خدا كسى را زايل كننده عذاب آن نيست.


أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ

59

آيا از اين حديث تعجب مى‌كنيد؟!


وَ تَضۡحَكُونَ وَ لَا تَبۡكُونَ

60

و مى‌خنديد و گريه نمى‌كنيد؟!


وَ أَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

61

و شما از آن غافلانيد؟!


فَٱسۡجُدُواْ لِلَّهِ وَ ٱعۡبُدُواْ

62

سجده كنيد خدا را و عبادت كنيد او را


قاری
ترجمه گویا
انصاریان