سوره النجم
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ
1به نام خداى رحمان و رحيم.؛ سوگند به اجرام آسمانى هنگامى كه غروب مىكنند.
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَ مَا غَوَىٰ
2كه هرگز همنشين و دوست شما (محمد) نه عمدا از صراط مستقيم منحرف شده، و نه به خطا.
وَ مَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ
3و هرگز از روى هوى و هوس سخن نمىگويد.
إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ
4آنچه مىگويد به جز وحيى كه به وى مىشود نمىباشد.
عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ
5اسرارى است كه جبرئيل شديد القوى به وى آموخته است.
ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ
6كسى كه به خاطر رأى و عقل كاملش بر چنين مقامى رسيده.
وَ هُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ
7و در بلندترين افق جاى گرفته.
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ
8و در عين بلندى رتبهاش به خدا نزديك و نزديكتر شده.
فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ
9او رسول را آن قدر بالا برد كه بيش از دو كمان و يا كمتر فاصله نماند.
فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ
10در آنجا بود كه جبرئيل به بنده خدا وحى كرد آنچه را كه كرد.
مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ
11قلب پيامبر آنچه كه ديده بود صادق بود.
أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ
12با اينكه خدا بر صدق او شهادت مىدهد شما مشركين مىخواهيد با اصرار خود او را در آنچه ديده در شك بيندازيد؟!.
وَ لَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ
13با اين كه او را يك بار ديگر ديده بود.
عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ
14نزد سدره منتهى.
عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ
15كه جنت الماوى آنجاست.
إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ
16و هنگامى ديده بود كه آنچه بر سدره احاطه داشت آن را پوشانده بود.
مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَ مَا طَغَىٰ
17چشم او نه به كجى گراييده بود، و نه در ديدن طغيان كرده بود، (تا در نتيجه چيزى را ديده باشد كه حقيقت نداشته باشد).
لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ
18و چطور ممكن است چشم او دچار كژبينى و طغيان شده باشد با اينكه آيات چندى از آيات كبراى پروردگارش را ديده بود.
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَ ٱلۡعُزَّىٰ
19و با اينكه دعوت او حق و نبوتش صدق است آيا هنوز هم معتقديد كه لات و عزى.
وَ مَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ
20و سومى يعنى منات (به گمان شما دختران خدايند).
أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَ لَهُ ٱلۡأُنثَىٰ
21آيا پسران مال شما و براى خدا دختران است؟.
تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ
22چه تقسيم جائرانه و غير عادلانهاى.
إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَ ءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ مَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُ وَ لَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ
23اين بتها هيچ حقيقتى به جز اين ندارند كه نامهايى از طرف شما و پدرانتان بر آنها نهاده شده، و خداى تعالى هيچ مدركى بر الوهيت آنها نازل نكرده، اى پيامبر اينان به جز خيال و پندارى دلخواه را پيروى نمىكنند. با اينكه از ناحيه پروردگارشان هدايت برايشان آمده.
أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ
24راستى انسانها چنين قدرتى دارند كه هر چه را آرزو كنند به صرف آرزو مالك شوند؟.
فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَ ٱلۡأُولَىٰ
25نه، دنيا و آخرت تنها ملك خدا است.
وَ كَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيًۡٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَ يَرۡضَىٰٓ
26و چه بسيار فرشته در آسمان كه شفاعتشان هيچ دردى را دوا نمىكند، مگر بعد از آنكه خدا اذن دهد، و براى هر كس كه بخواهد و بپسندد اجازه دهد.
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ
27كسانى كه به آخرت ايمان نمىآورند براى ملائكه نامهاى زنان مىگذارند و آنان را زن مىپندارند.
وَ مَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡٔٗا
28با اينكه هيچ دليلى علمى بر گفته خود ندارند، و جز خيال و گمان دنبال نمىكنند، در حالى كه خيال و گمان هيچ دردى را دوا ننموده، در تشخيص حق جاى علم را نمىگيرد.
فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَ لَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
29پس تو اى پيامبر از هر كسى كه از ياد ما روگردان است و جز زندگى دنيا نمىخواهد روى بگردان
ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ
30علمشان تا همين جا كارگر است، و تحقيقا پروردگار تو بهتر مىداند كه چه كسى از راه او گمراه شده، و چه كسى راه يافته است.
وَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَ يَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى
31و براى خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين هست (آن وقت چگونه ممكن است حال اين دو طايفه را نداند، و اينكه گفتيم از آنان روى بگردان براى اين بود كه) تا خدا آنهايى را كه با اعمال خود بدى كردند، و آنهايى را كه با نيكىهاى خود نيكى نمودند، جزا بدهد.
ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَ إِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ
32و اما كسانى كه از گناهان كبيره و خيلى زشت پروا كردهاند، و گناهانى كوچك مرتكب شدهاند، پروردگار تو مغفرتى وسيع دارد، او به وضع شما آگاه است، چه آن زمانى كه شما را از زمين پديد مىآورد، و چه آن زمانى كه در شكم مادرانتان چنين بوديد، پس بيهوده خويشتن را نستاييد كه او بهتر مىداند چه كسى با تقوا است.
أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ
33آيا آن كس را كه از انفاق روىگردان شد مشاهده كردى؟.
وَ أَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَ أَكۡدَىٰٓ
34مختصرى انفاق كرد و (به خاطر گفتار رفيقش كه گفت اگر ترك انفاق كردى گناهت به گردن من) ترك انفاق نمود.
أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ
35آيا او علم غيب دارد و مىداند (كه رفيقش گناهش را گردن مىگيرد).
أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ
36يا از آن سفارشها كه در تورات در باره دادن حق شده با خبر نشده؟.
وَ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ
37و در صحف ابراهيمى كه حق را به حد تمام ادا كرد.
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ
38و نمىداند كه هيچ گنهكارى گناه ديگرى را تحمل نمىكند، و به گردن نمىگيرد؟.
وَ أَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ
39و اينكه انسان به جز كار و تلاشش سرمايهاى ندارد؟.
وَ أَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ
40و اينكه نزد وى سعى خود را خواهد ديد؟.
ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ
41و سپس جزاى آن به كاملترين وجهش داده مىشود.
وَ أَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ
42و اينكه انتهاى سيرشان به سوى پروردگار تو است.
وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَ أَبۡكَىٰ
43و اينكه او است كه اسباب خنديدن و گريستن را فراهم كرده.
وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَ أَحۡيَا
44و اينكه او است كه مىميراند و زنده مىكند.
وَ أَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَ ٱلۡأُنثَىٰ
45و اينكه او است كه جفت نر و ماده را آفريده.
مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ
46از نطفهاى كه در رحم ريخته مىشود.
وَ أَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ
47و اينكه بر خداست كه نشاه آخرت را پديد آورد.
وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَ أَقۡنَىٰ
48و اينكه خود او است كه با اموال منقول و غير منقول بندگان خود را بىنياز مىكند.
وَ أَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ
49و اينكه او رب" كوكب شعرى" است كه بعضى آن را رب خود مىپندارند.
وَ أَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ
50و اينكه او نسل پيشين عاد را هلاك كرد.
وَ ثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ
51و ثمود را كه حتى يك نفر از ايشان باقى نگذاشت.
وَ قَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَ أَطۡغَىٰ
52و قوم نوح را كه قبل از آنان، و ستمكارتر و ياغىتر از آنان بودند.
وَ ٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ
53و شهرهاى قوم لوط را كه زير و رو كرد و از عذاب آنچه متوجه آنان ساخت.
فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ
54از هر سو احاطهشان كرد.
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ
55پس ديگر در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت مىتوانى ترديد كنى.
هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ
56اين پيامبر، بيمرسانى است از سنخ بيم رسانان گذشته.
أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ
57قيامت نزديك شد.
لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ
58و براى آن به غير از خدا پرده بردارى نيست.
أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ
59آيا از اين مطالب تعجب مىكنيد؟.
وَ تَضۡحَكُونَ وَ لَا تَبۡكُونَ
60و مىخنديد و گريه نمىكنيد؟.
وَ أَنتُمۡ سَٰمِدُونَ
61و هم چنان سرگرم بازى خود هستيد؟.
فَٱسۡجُدُواْ لِلَّهِ وَ ٱعۡبُدُواْ
62پس براى خدا سجده كنيد و به عبادت او بپردازيد.