بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند به ستاره، هنگامى كه فرود آيد!

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَ مَا غَوَىٰ

كه همنشين شما (پيامبر) گمراه نشده و بيراهه نرفته (و زيانكار و محروم نگشته) است؛

وَ مَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

و از روى هوى و [هوس‌] سخن نمى‌گويد.

إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

آن (سخن) نيست جز وحى‌اى كه (به او) وحى مى‌شود.

عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

او را (شخصى) بسيار نيرومند آموزش داده است؛

ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

(او) توانمند است و (بر همه چيز) تسلط دارد،

وَ هُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

در حالى كه او در افق والاتر قرار داشت.

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

سپس نزديك شد و فرود آمد،

فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

و به اندازه دو كمان يا نزديك‌تر شد،

فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

پس وحى كرد به سوى بنده‌اش، آنچه را كه وحى كرد.

مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

دل سوزان (پيامبر) آنچه را ديد دروغ نگفت.

أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

و آيا با او درباره آنچه ديده مجادله مى‌كنيد؟!

وَ لَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

و بيقين در فرود ديگرى او را ديد،

عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

نزد درخت پر بركت پايانى (سدرة المنتهى)،

عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

كه بوستان (بهشتى) منزلگاه نزد آن است.

إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

هنگامى كه مى‌پوشاند درخت پر بركت را، آنچه مى‌پوشاند،

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَ مَا طَغَىٰ

چشم (او) مايل نشد و طغيان نكرد.

لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

بيقين (نشانه‌اى) بزرگ‌تر از نشانه‌هاى پروردگارش را ديد.

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَ ٱلۡعُزَّىٰ

و آيا اطلاع يافتيد از (بت‌هاى) لات و عزى،

وَ مَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

و منات (بت) ديگرى كه سومين است.

أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَ لَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

آيا فقط پسر براى شماست و فقط دختر براى اوست؟!

تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

در اين صورت آن تقسيمى ناعادلانه است.

إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَ ءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ مَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُ وَ لَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

آنها جز نام‌هايى كه شما و پدرانتان آنها را نامگذارى كرده‌ايد، نيستند، خدا هيچ دليلى براى آنها فرو نفرستاده است؛ جز از گمان و آنچه كه خوشايند (هواى) نفس (شان) بود، پيروى نمى‌نمايند. و بيقين از جانب پروردگارشان رهنمودى به سراغشان آمده است.

أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

يا براى انسان آنچه را آرزو دارد (فراهم) است؟!

فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَ ٱلۡأُولَىٰ

پس (سراى) بازپسين و نخستين فقط براى خداست.

وَ كَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡ‍ًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَ يَرۡضَىٰٓ

و چه بسيار فرشته‌اى در آسمان‌ها كه شفاعت آنان چيزى (از عذاب) را دفع نمى‌كند، جز بعد از اين كه خدا براى كسى كه (شايسته بداند و) بخواهد و خشنود باشد، رخصت (شفاعت) دهد.

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

قطعا كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را به نام دختر نامگذارى مى‌كنند.

وَ مَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡ‍ٔٗا

و براى آنان بدان (مطلب) هيچ دانشى نيست، جز از گمان پيروى نمى‌كنند، و براستى كه گمان چيزى را از حق بى‌نياز نمى‌سازد.

فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَ لَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

پس، از كسى كه از ياد ما روى برتافته، و جز زندگى پست (دنيا) را نخواسته، روى گردان.

ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

اين نهايت رسيدن آنان به دانش است، براستى كه پروردگارت خود، به كسى كه از راهش گمراه گشته، داناتر است و (همچنين) او به (حال) كسى كه ره‌يافته، داناتر است.

وَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَ يَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است فقط از آن خداست؛ تا كسانى را كه (كارهاى) بد انجام دادند بخاطر اعمالشان كيفر دهد و كسانى را كه نيكى كردند بخاطر نيكى (اعمالشان) پاداش دهد.

ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَ إِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

(همان) كسانى كه از گناهان بزرگ و [كارهاى‌] زشت پرهيز مى‌كنند، مگر گناه كوچك، كه پروردگارت گسترده آمرزش است. او به شما داناتر است، آنگاه كه شما را از زمين پديد آورد و آنگاه كه شما در شكم‌هاى مادرانتان جنين [پنهان‌] بوديد. پس خودتان را [پاك و] رشد يافته نشمريد (و خودستايى نكنيد)؛ كه او به كسى كه خود نگهدارى (و پارسايى) كند داناتر است.

أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ

و آيا ديدى كسى را كه روى برتافت؟!

وَ أَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَ أَكۡدَىٰٓ

و اندكى عطا كرد، و (بخشش را) قطع كرد!

أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ

آيا دانش نهان فقط نزد اوست و او مى‌بيند؟!

أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ

يا از آنچه در كتاب‌هاى موسى است با خبر نشده است؟!

وَ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ

و (نيز از كتاب‌هاى) ابراهيمى كه (به پيمانش) وفا كرد،

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

كه هيچ باربردارى بار سنگين (گناه) ديگرى را برنمى‌دارد،

وَ أَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

و اينكه براى انسان جز كوشش او نيست.

وَ أَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ

و اينكه كوشش او در آينده ديده مى‌شود.

ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

سپس با جزاى كامل‌تر به او پاداش داده مى‌شود.

وَ أَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

و اينكه پايان (كار) فقط به سوى پروردگار توست.

وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَ أَبۡكَىٰ

و اينكه او خود خنداند و گرياند،

وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَ أَحۡيَا

و اينكه فقط او ميراند و زنده كرد.

وَ أَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَ ٱلۡأُنثَىٰ

و اينكه او دو جفت نر و ماده آفريد،

مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

از آب اندك سيال هنگامى كه ريخته شود.

وَ أَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

و اينكه پديده آخرت فقط بر اوست،

وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَ أَقۡنَىٰ

و اينكه او خود توانگر كرد و سرمايه پايدار داد.

وَ أَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

و اينكه فقط او پروردگار (ستاره) شعرى است.

وَ أَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

و اينكه او (قوم) عاد نخستين را هلاك كرد.

وَ ثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

و (نيز قوم) ثمود را (هلاك كرد) و باقى نگذاشت.

وَ قَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَ أَطۡغَىٰ

و (نيز) قوم نوح را پيش از (آنها هلاك كرد، چرا) كه فقط آنان ستمكارتر و طغيان‌گرتر بودند!

وَ ٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ

و (نيز) شهر زير و رو شده (قوم لوط) را ساقط كرد،

فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

و بر آن (شهر) پوشانيد آنچه را پوشانيد!

فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ

پس در كداميك از نعمت‌هاى پروردگارت مجادله مى‌كنى؟!

هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

اين (اخبار عذاب)، هشدارى از هشدار دهندگان نخستين است.

أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

(رستاخيز) نزديك شونده، نزديك شد.

لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ

براى (مشكلات) آن، جز خدا بر طرف كننده‌اى نيست.

أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ

و آيا از اين سخن تعجب مى‌كنيد،

وَ تَضۡحَكُونَ وَ لَا تَبۡكُونَ

و مى‌خنديد و نمى‌گرييد،

وَ أَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

در حالى كه شما غافل و سرگرميد؟!

فَٱسۡجُدُواْ لِلَّهِ وَ ٱعۡبُدُواْ

پس براى خدا سجده كنيد و (او را) بپرستيد.