بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند به ستاره گاهى كه فرود آيد

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَ مَا غَوَىٰ

نه گمراه شد يار شما و نه گم گشت

وَ مَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

و نه سخن گويد از روى هوس

إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

نيست آن جز سروشى كه وحى شود

عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

بياموختش كسى كه سخت‌نيروها است

ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

نيرومندى پس استوار شد

وَ هُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

و او است بر افق فراتر

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

سپس نزديك شد پس فرود آمد

فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

تا شد اندازه پهناى دو كمان يا نزديكتر

فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

پس وحى فرستاد بسوى بنده خويش آنچه وحى فرستاد

مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

دروغ نگفت دل آنچه را ديد

أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

آيا ستيزه كنيد با او بر آنچه مى‌بيند

وَ لَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

و هر آينه ديد او را بارى ديگر

عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

نزد درخت سدرة المنتهى

عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

كه نزد آن است بهشت جايگاه

إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

گاهى كه پوشانيد سدره را آنچه پوشانيد

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَ مَا طَغَىٰ

نلغزيد ديده و نه سركشى كرد

لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

همانا ديد از آيتهاى پروردگار خويش بزرگتر را

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَ ٱلۡعُزَّىٰ

آيا ديديد شما لات و عزى

وَ مَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

و مناة سيمين ديگر را

أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَ لَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

آيا شما را است نرينه و او را است مادينه

تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

اين است آن هنگام بخش‌كردنى ناهنجار

إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَ ءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ مَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُ وَ لَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

نيست آن مگر نامهايى كه ناميديد آنها را شما و پدران شما نفرستاده است خدا بدانها فرمانروائيى پيروى نكنند جز گمان را و آنچه هوس كند دلها و هر آينه بيامدشان از پروردگارشان راهنما

أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

يا انسان را است آنچه آرزو كند

فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَ ٱلۡأُولَىٰ

پس خدا را است انجام و آغاز

وَ كَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡ‍ًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَ يَرۡضَىٰٓ

و بسا فرشتگانى در آسمانها كه بى‌نياز نگرداند شفاعتشان چيزى را مگر پس از آنكه دستور دهد خدا به هر كه خواهد و خوشنود شود

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

همانا آنان كه ايمان نيارند به آخرت نامند فرشتگان را به نام (ناميدن) ماده

وَ مَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡ‍ٔٗا

نيستشان بدان دانشى پيروى نكنند جز گمان را و همانا گمان بى‌نياز نگرداند از حق چيزى را

فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَ لَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

پس روى برتاب از آنكه روى گردانيد از ياد ما و نخواست جز زندگانى دنيا

ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

اين است اندازه رسيدنشان به دانش همانا پروردگار تو داناتر است بدانكه گم شود از راهش و او است داناتر بدانكه راه يافت

وَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَ يَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

و خدا را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا پاداش دهد آنان را كه بد كردند بدانچه كردند و پاداش دهد آنان را كه نكو كردند به نكويى

ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَ إِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

آنان كه دورى گزينند گناهان بزرگ را و ناشايسته‌ها را (پرده‌دريها را) جز انديشه گناه (يا گناه خرد) همانا پروردگار تو پهناور است آمرزش او و او داناتر است به شما گاهى كه پديد آورد شما را از زمين و گاهى كه شما نهان بوديد در شكمهاى مادران خويش پس خويشتن را نستائيد (پاك نشمريد) او است داناتر بدانكه پرهيز كرد

أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ

آيا ديدى آن را كه روى برتافت

وَ أَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَ أَكۡدَىٰٓ

و بخشيد اندكى و خوددارى كرد

أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ

آيا نزد او است علم ناپيدا پس او مى‌بيند

أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ

يا آگهى داده نشد بدانچه در نامه‌هاى موسى است

وَ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ

و ابراهيم كه وفا كردار است

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

كه برندارد هيچ گنهبارى بار دگرى را

وَ أَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

و آنكه نيست انسان را جز آنچه بكوشد (يا بدود)

وَ أَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ

و آنكه كوشش او زود است ديده شود

ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

پس پاداش داده شودش پاداش رساتر

وَ أَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

و آنكه بسوى پروردگار تو است پايان

وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَ أَبۡكَىٰ

و آنكه او است كه بخندانيد و بگريانيد

وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَ أَحۡيَا

و آنكه او است كه ميرانيد و زنده ساخت

وَ أَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَ ٱلۡأُنثَىٰ

و آنكه او آفريد دو جفت را نر و ماده

مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

از چكه آبى گاهى كه ريخته گردد

وَ أَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

و آنكه بر او است پديدآوردن ديگر

وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَ أَقۡنَىٰ

و آنكه او بى‌نياز كرد و نگاه داشت

وَ أَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

و آنكه او است پروردگار شعرى (ستاره است)

وَ أَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

و آنكه او نابود ساخت عاد نخستين را

وَ ثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

و ثمود را بجاى نگذارد

وَ قَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَ أَطۡغَىٰ

و قوم نوح را از پيش كه ايشان بودند ستمگرتر و سركش‌تر

وَ ٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ

و باژگون‌شدگان را فرود آورد

فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

پس پوشانيدش آنچه پوشانيد

فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ

پس به كدام نعمتهاى پروردگار خويش مى‌ستيزى

هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

اين است بيم‌دهنده از بيم‌دهندگان پيشين

أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

نزديك گشت نزديك شونده

لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ

نيستش جز خدا گشاينده

أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ

آيا از اين داستان شگفت مانيد

وَ تَضۡحَكُونَ وَ لَا تَبۡكُونَ

و خنديد و نگرييد

وَ أَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

و شمائيد ناآگهان

فَٱسۡجُدُواْ لِلَّهِ وَ ٱعۡبُدُواْ

پس سجده كنيد براى خدا و ستايش كنيد