سوره النجم
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به ستاره هنگامى كه افول مىكند،
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَ مَا غَوَىٰ
2كه هرگز دوست شما [محمد «ص»] منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است،
وَ مَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ
3و هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگويد!
إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ
4آنچه مىگويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست!
عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ
5آن كس كه قدرت عظيمى دارد [جبرئيل امين] او را تعليم داده است؛
ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ
6همان كس كه توانايى فوق العاده دارد؛ او سلطه يافت ...
وَ هُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ
7در حالى كه در افق اعلى قرار داشت!
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ
8سپس نزديكتر و نزديكتر شد ...
فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ
9تا آنكه فاصله او (با پيامبر) به اندازه فاصله دو كمان يا كمتر بود؛
فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ
10در اينجا خداوند آنچه را وحى كردنى بود به بندهاش وحى نمود.
مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ
11قلب (پاك او) در آنچه ديد هرگز دروغ نگفت.
أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ
12آيا با او درباره آنچه (با چشم خود) ديده مجادله مىكنيد؟!
وَ لَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ
13و بار ديگر نيز او را مشاهده كرد،
عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ
14نزد «سدرة المنتهى»،
عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ
15كه «جنت المأوى» در آنجاست!
إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ
16در آن هنگام كه چيزى [نور خيرهكنندهاى] سدرة المنتهى را پوشانده بود،
مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَ مَا طَغَىٰ
17چشم او هرگز منحرف نشد و طغيان نكرد (آنچه ديد واقعيت بود)!
لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ
18او پارهاى از آيات و نشانههاى بزرگ پروردگارش را ديد!
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَ ٱلۡعُزَّىٰ
19به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات» و «عزى» ...
وَ مَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ
20و «منات» كه سومين آنهاست (دختران خدا هستند)؟!
أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَ لَهُ ٱلۡأُنثَىٰ
21آيا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى كه بزعم شما دختران كم ارزشترند!)
تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ
22در اين صورت اين تقسيمى ناعادلانه است!
إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَ ءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ مَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُ وَ لَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ
23اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنها گذاشتهايد (نامهايى بىمحتوا و اسمهايى بى مسمى)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده؛ آنان فقط از گمانهاى بىاساس و هواى نفس پيروى مىكنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است!
أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ
24يا آنچه انسان تمنا دارد به آن مىرسد؟!
فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَ ٱلۡأُولَىٰ
25در حالى كه آخرت و دنيا از آن خداست!
وَ كَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيًۡٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَ يَرۡضَىٰٓ
26و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودى نمىبخشد مگر پس از آنكه خدا براى هر كس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد!
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ
27كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذارى مىكنند!
وَ مَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡٔٗا
28آنها هرگز به اين سخن دانشى ندارند، تنها از گمان بىپايه پيروى مىكنند با اينكه «گمان» هرگز انسان را از حق بىنياز نمىكند!
فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَ لَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
29حال كه چنين است از كسى كه از ياد ما روى مىگرداند و جز زندگى مادى دنيا را نمىطلبد، اعراض كن!
ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ
30اين آخرين حد آگاهى آنهاست؛ پروردگار تو كسانى را كه از راه او گمراه شدهاند بهتر مىشناسد، و (همچنين) هدايتيافتگان را از همه بهتر مىشناسد!
وَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَ يَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى
31و براى خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا بدكاران را به كيفر كارهاى بدشان برساند و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش دهد!
ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَ إِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ
32همانها كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مىكنند، جز گناهان صغيره (كه گاه آلوده آن مىشوند)؛ آمرزش پروردگار تو گسترده است؛ او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد و در آن موقع كه بصورت جنينهايى در شكم مادرانتان بوديد؛ پس خودستايى نكنيد، او پرهيزگاران را بهتر مىشناسد!
أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ
33آيا ديدى آن كس را كه (از اسلام- يا انفاق-) روى گردان شد؟!
وَ أَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَ أَكۡدَىٰٓ
34و كمى عطا كرد، و از بيشتر امساك نمود!
أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ
35آيا نزد او علم غيب است و مىبيند (كه ديگران مىتوانند گناهان او را بر دوش گيرند)؟!
أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ
36يا از آنچه در كتب موسى نازل گرديده با خبر نشده است؟!
وَ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ
37و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل ادا كرد،
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ
38كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمىگيرد،
وَ أَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ
39و اينكه براى انسان بهرهاى جز سعى و كوشش او نيست،
وَ أَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ
40و اينكه تلاش او بزودى ديده مىشود،
ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ
41سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد!
وَ أَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ
42(و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است) كه همه امور به پروردگارت منتهى مىگردد؟!
وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَ أَبۡكَىٰ
43و اينكه اوست كه خنداند و گرياند،
وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَ أَحۡيَا
44و اوست كه ميراند و زنده كرد،
وَ أَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَ ٱلۡأُنثَىٰ
45و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد ...
مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ
46از نطفهاى هنگامى كه خارج مىشود (و در رحم مىريزد)،
وَ أَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ
47و اينكه بر خداست ايجاد عالم ديگر (تا عدالت اجرا گردد)،
وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَ أَقۡنَىٰ
48و اينكه اوست كه بىنياز كرد و سرمايه باقى بخشيد،
وَ أَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ
49و اينكه اوست پروردگار ستاره «شعرا»!
وَ أَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ
50(و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده) كه خداوند قوم «عاد نخستين» را هلاك كرد؟!
وَ ثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ
51و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد!
وَ قَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَ أَطۡغَىٰ
52و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند!
وَ ٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ
53و نيز شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) را فرو كوبيد،
فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ
54سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد!
فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ
55(بگو:) در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟!
هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ
56اين (پيامبر) بيمدهندهاى از بيمدهندگان پيشين است!
أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ
57آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است (و قيامت فرامىرسد)،
لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ
58و هيچ كس جز خدا نمىتواند سختيهاى آن را برطرف سازد!
أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ
59آيا از اين سخن تعجب مىكنيد،
وَ تَضۡحَكُونَ وَ لَا تَبۡكُونَ
60و مىخنديد و نمىگرييد،
وَ أَنتُمۡ سَٰمِدُونَ
61و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مىبريد؟!
فَٱسۡجُدُواْ لِلَّهِ وَ ٱعۡبُدُواْ
62حال كه چنين است همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد!