قرآن عثمان طه

سوره النجم

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به ستاره هنگامى كه افول مى‌كند،


مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَ مَا غَوَىٰ

2

كه هرگز دوست شما [محمد «ص»] منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است،


وَ مَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

3

و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى‌گويد!


إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

4

آنچه مى‌گويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست!


عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

5

آن كس كه قدرت عظيمى دارد [جبرئيل امين‌] او را تعليم داده است؛


ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

6

همان كس كه توانايى فوق العاده دارد؛ او سلطه يافت ...


وَ هُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

7

در حالى كه در افق اعلى قرار داشت!


ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

8

سپس نزديكتر و نزديكتر شد ...


فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

9

تا آنكه فاصله او (با پيامبر) به اندازه فاصله دو كمان يا كمتر بود؛


فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

10

در اينجا خداوند آنچه را وحى كردنى بود به بنده‌اش وحى نمود.


مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

11

قلب (پاك او) در آنچه ديد هرگز دروغ نگفت.


أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

12

آيا با او درباره آنچه (با چشم خود) ديده مجادله مى‌كنيد؟!


وَ لَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

13

و بار ديگر نيز او را مشاهده كرد،


عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

14

نزد «سدرة المنتهى»،


عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

15

كه «جنت المأوى» در آنجاست!


إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

16

در آن هنگام كه چيزى [نور خيره‌كننده‌اى‌] سدرة المنتهى را پوشانده بود،


مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَ مَا طَغَىٰ

17

چشم او هرگز منحرف نشد و طغيان نكرد (آنچه ديد واقعيت بود)!


لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

18

او پاره‌اى از آيات و نشانه‌هاى بزرگ پروردگارش را ديد!


أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَ ٱلۡعُزَّىٰ

19

به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات» و «عزى» ...


وَ مَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

20

و «منات» كه سومين آنهاست (دختران خدا هستند)؟!


أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَ لَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

21

آيا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى كه بزعم شما دختران كم ارزش‌ترند!)


تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

22

در اين صورت اين تقسيمى ناعادلانه است!


إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَ ءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ مَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُ وَ لَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

23

اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنها گذاشته‌ايد (نامهايى بى‌محتوا و اسمهايى بى مسمى)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده؛ آنان فقط از گمانهاى بى‌اساس و هواى نفس پيروى مى‌كنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است!


أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

24

يا آنچه انسان تمنا دارد به آن مى‌رسد؟!


فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَ ٱلۡأُولَىٰ

25

در حالى كه آخرت و دنيا از آن خداست!


وَ كَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡ‍ًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَ يَرۡضَىٰٓ

26

و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودى نمى‌بخشد مگر پس از آنكه خدا براى هر كس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد!


إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

27

كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذارى مى‌كنند!


وَ مَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَ إِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡ‍ٔٗا

28

آنها هرگز به اين سخن دانشى ندارند، تنها از گمان بى‌پايه پيروى مى‌كنند با اينكه «گمان» هرگز انسان را از حق بى‌نياز نمى‌كند!


فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَ لَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

29

حال كه چنين است از كسى كه از ياد ما روى مى‌گرداند و جز زندگى مادى دنيا را نمى‌طلبد، اعراض كن!


ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

30

اين آخرين حد آگاهى آنهاست؛ پروردگار تو كسانى را كه از راه او گمراه شده‌اند بهتر مى‌شناسد، و (همچنين) هدايت‌يافتگان را از همه بهتر مى‌شناسد!


وَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَ يَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

31

و براى خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا بدكاران را به كيفر كارهاى بدشان برساند و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش دهد!


ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَ ٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَ إِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

32

همانها كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مى‌كنند، جز گناهان صغيره (كه گاه آلوده آن مى‌شوند)؛ آمرزش پروردگار تو گسترده است؛ او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد و در آن موقع كه بصورت جنينهايى در شكم مادرانتان بوديد؛ پس خودستايى نكنيد، او پرهيزگاران را بهتر مى‌شناسد!


أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ

33

آيا ديدى آن كس را كه (از اسلام- يا انفاق-) روى گردان شد؟!


وَ أَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَ أَكۡدَىٰٓ

34

و كمى عطا كرد، و از بيشتر امساك نمود!


أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ

35

آيا نزد او علم غيب است و مى‌بيند (كه ديگران مى‌توانند گناهان او را بر دوش گيرند)؟!


أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ

36

يا از آنچه در كتب موسى نازل گرديده با خبر نشده است؟!


وَ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ

37

و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل ادا كرد،


أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

38

كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمى‌گيرد،


وَ أَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

39

و اينكه براى انسان بهره‌اى جز سعى و كوشش او نيست،


وَ أَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ

40

و اينكه تلاش او بزودى ديده مى‌شود،


ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

41

سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد!


وَ أَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

42

(و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است) كه همه امور به پروردگارت منتهى مى‌گردد؟!


وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَ أَبۡكَىٰ

43

و اينكه اوست كه خنداند و گرياند،


وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَ أَحۡيَا

44

و اوست كه ميراند و زنده كرد،


وَ أَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَ ٱلۡأُنثَىٰ

45

و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد ...


مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

46

از نطفه‌اى هنگامى كه خارج مى‌شود (و در رحم مى‌ريزد)،


وَ أَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

47

و اينكه بر خداست ايجاد عالم ديگر (تا عدالت اجرا گردد)،


وَ أَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَ أَقۡنَىٰ

48

و اينكه اوست كه بى‌نياز كرد و سرمايه باقى بخشيد،


وَ أَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

49

و اينكه اوست پروردگار ستاره «شعرا»!


وَ أَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

50

(و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده) كه خداوند قوم «عاد نخستين» را هلاك كرد؟!


وَ ثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

51

و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد!


وَ قَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَ أَطۡغَىٰ

52

و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند!


وَ ٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ

53

و نيز شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) را فرو كوبيد،


فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

54

سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد!


فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ

55

(بگو:) در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟!


هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

56

اين (پيامبر) بيم‌دهنده‌اى از بيم‌دهندگان پيشين است!


أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

57

آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است (و قيامت فرامى‌رسد)،


لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ

58

و هيچ كس جز خدا نمى‌تواند سختيهاى آن را برطرف سازد!


أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ

59

آيا از اين سخن تعجب مى‌كنيد،


وَ تَضۡحَكُونَ وَ لَا تَبۡكُونَ

60

و مى‌خنديد و نمى‌گرييد،


وَ أَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

61

و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مى‌بريد؟!


فَٱسۡجُدُواْ لِلَّهِ وَ ٱعۡبُدُواْ

62

حال كه چنين است همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد!


قاری
ترجمه گویا
انصاریان