سوره النجم
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa An-Najmi 'Idhā Hawá
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ سوگند به ستاره هنگامى كه [براى غروب كردن در كرانه افق] افتد؛
Mā Đalla Şāĥibukum Wa Mā Ghawá
2كه هرگز دوست شما از راه راست منحرف نشده، و [در ايمان و اعتقادش از راه راست] خطا نرفته؛
Wa Mā Yanţiqu `Ani Al-Hawá
3و از روى هوا و هوس سخن نمىگويد.
'In Huwa 'Illā Waĥyun Yūĥá
4گفتار او چيزى جز وحى كه به او نازل مىشود، نيست.
`Allamahu Shadīdu Al-Quwá
5[فرشته] بسيار نيرومند به او تعليم داده است.
Dhū Mirratin Fāstawá
6[همان كه] داراى درايت و توانمندى شگفتى است، پس [به آنچه كه مأمور انجامش مىباشد] مسلط و چيره است.
Wa Huwa Bil-'Ufuqi Al-'A`lá
7در حالى كه در افق اعلا بود.
Thumma Danā Fatadallá
8سپس نزديك رفت و نزديكتر شد،
Fakāna Qāba Qawsayni 'Aw 'Adná
9پس [فاصلهاش با پيامبر] به اندازه فاصله دو كمان گشت يا نزديكتر شد.
Fa'awĥá 'Ilá `Abdihi Mā 'Awĥá
10آن گاه به بندهاش آنچه را بايد وحى مىكرد، وحى كرد.
Mā Kadhaba Al-Fu'uādu Mā Ra'á
11آنچه را دل [پيامبر] ديد [به پيامبر] دروغ نگفت [تا او را درباره حقيقت فرشته وحى به وهم و خيال اندازد، بلكه به حضور و شهودش يقين كامل داشت.]
'Afatumārūnahu `Alá Mā Yará
12آيا در آنچه [به حقيقت] مىبينيد با او به سختى مجادله و ستيزه مىكنيد؟
Wa Laqad Ra'āhu Nazlatan 'Ukhrá
13و بىترديد يك بار ديگر هم او را ديده است،
`Inda Sidrati Al-Muntahá
14نزد سدرة المنتهى،
`Indahā Jannatu Al-Ma'wā
15در آنجا كه جنت الماوى است.
'Idh Yaghshá As-Sidrata Mā Yaghshá
16آن گاه كه سدره را احاطه كرده بود آنچه [از فرشتگان، نور و زيبايى] احاطه كرده بود.
Mā Zāgha Al-Başaru Wa Mā Ţaghá
17ديده [پيامبر آنچه را ديد] بر غير حقيقت و به خطا نديد و از مرز ديدن حقيقت هم درنگذشت.
Laqad Ra'á Min 'Āyāti Rabbihi Al-Kubrá
18به راستى كه بخشى از نشانههاى بسيار بزرگ پروردگارش را ديد.
'Afara'aytumu Al-Lāta Wa Al-`Uzzá
19پس به من از لات و عزى [دو بت خويش] خبر دهيد
Wa Manāata Ath-Thālithata Al-'Ukhrá
20و منات، سومين [بت] ديگرتان [كه شما آنها را تمثال فرشتگانى به عنوان دختران خدا مىپنداريد،]
'Alakumu Adh-Dhakaru Wa Lahu Al-'Unthá
21آيا [به پندار شما] ويژه شما پسر و ويژه او دختر است؟!
Tilka 'Idhāan Qismatun Đīzá
22در اين صورت اين تقسيمى ظالمانه است.
'In Hiya 'Illā 'Asmā'un Sammaytumūhā 'Antum Wa 'Ābā'uukum Mā 'Anzala Allāhu Bihā Min Sulţānin 'In Yattabi`ūna 'Illā Až-Žanna Wa Mā Tahwá Al-'Anfusu Wa Laqad Jā'ahum Min Rabbihimu Al-Hudá
23اين بتان [كه شما آنها را به عنوان شريك خدا گرفتهايد] چيزى جز نام ها [ى بىمعنا و بىمفهوم] كه شما و پدرانتان [بر اساس حدث و گمان] نامگذارى كردهايد نيستند، خدا بر [حقانيت] آنها هيچ دليلى نازل نكرده است. اينان فقط از پندار و گمان [بى پايه] و هواهاى نفسانى پيروى مىكنند، در حالى كه مسلما از سوى پروردگارشان براى آنان هدايت آمده است.
'Am Lil'insāni Mā Tamanná
24مگر براى انسان آنچه را [چون حاجتبخشى بتان و شفاعت آنان] آرزو مىكند، فراهم است؟
Falillāhi Al-'Ākhiratu Wa Al-'Ūlá
25آخرت و دنيا فقط در سيطره مالكيت و فرمانروايى خداست.
Wa Kam Min Malakin Fī As-Samāwāti Lā Tughnī Shafā`atuhum Shay'āan 'Illā Min Ba`di 'An Ya'dhana Allāhu Liman Yashā'u Wa Yarđá
26و چه بسيار فرشتگانى كه در آسمان ها هستند كه شفاعتشان هيچ سودى نمىبخشد مگر پس از آنكه خدا براى هر كه بخواهد و بپسندد، اجازه دهد.
'Inna Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Bil-'Ākhirati Layusammūna Al-Malā'ikata Tasmiyata Al-'Unthá
27مسلما كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را در نامگذارى به نام زن نامگذارى مىكنند؛
Wa Mā Lahum Bihi Min `Ilmin 'In Yattabi`ūna 'Illā Až-Žanna Wa 'Inna Až-Žanna Lā Yughnī Mina Al-Ĥaqqi Shay'āan
28و آنان را به اين كار هيچ آگاهى و معرفت نيست. [آنان] فقط از گمان پيروى مىكنند، و بىترديد گمان [انسان را] براى دريافت حق هيچ سودى نمىدهد.
Fa'a`riđ `An Man Tawallá `An Dhikrinā Wa Lam Yurid 'Illā Al-Ĥayāata Ad-Dunyā
29بنابراين از كسانى كه از ياد ما روى گرداندهاند و جز زندگى دنيا را نخواستهاند، روى بگردان.
Dhālika Mablaghuhum Mina Al-`Ilmi 'Inna Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bimani Ahtadá
30اين [دنيا خواهى] آخرين مرز دانش و معرفت آنان است؛ يقينا پروردگارت به كسى كه از راه او منحرف شده داناتر است، و او به كسى كه هدايت يافته آگاهتر است.
Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Liyajziya Al-Ladhīna 'Asā'ū Bimā `Amilū Wa Yajziya Al-Ladhīna 'Aĥsanū Bil-Ĥusná
31و آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمين است، فقط در سيطره مالكيت و فرمانروايى خداست، تا كسانى را كه مرتكب گناه شدهاند، همان گناهانشان را به آنان كيفر دهد، و كسانى را كه كار نيك كردهاند، همان كار نيكشان را به آنان پاداش دهد.
Al-Ladhīna Yajtanibūna Kabā'ira Al-'Ithmi Wa Al-Fawāĥisha 'Illā Al-Lamama 'Inna Rabbaka Wāsi`u Al-Maghfirati Huwa 'A`lamu Bikum 'Idh 'Ansha'akum Mina Al-'Arđi Wa 'Idh 'Antum 'Ajinnatun Fī Buţūni 'Ummahātikum Falā Tuzakkū 'Anfusakum Huwa 'A`lamu Bimani Attaqá
32كسانى كه از گناهان بزرگ و زشت كارىها جز لغزش هاى كوچك دورى مىكنند [مورد آمرزشاند] يقينا آمرزش پروردگارت گسترده و وسيع است. او به شما از هنگامى كه شما را از زمين به وجود آورد و از هنگامى كه در شكم مادرانتان جنين بوديد، داناتر است؛ پس خودستايى نكنيد. او به كسى كه پرهيزكارى پيشه كرده است، آگاهتر است.
'Afara'ayta Al-Ladhī Tawallá
33آيا كسى را كه [از حق] روى گردانيد، ديدى؟
Wa 'A`ţá Qalīlāan Wa 'Akdá
34و اندكى [از مال خود] بخشيد و [از باقى مانده آن] امساك ورزيد.
'A`indahu `Ilmu Al-Ghaybi Fahuwa Yará
35آيا علم غيب نزد اوست و او مىبيند [كه بار گناهانش را در قيامت ديگرى برمىدارد؟]
'Am Lam Yunabba' Bimā Fī Şuĥufi Mūsá
36يا او را به آنچه در صحيفههاى موسى است خبر ندادهاند؟
Wa 'Ibrāhīma Al-Ladhī Waffá
37و [يا به آنچه در صحيفههاى] ابراهيم [است] همان كه به طور كامل [به پيمانش با خدا] وفا كرد [آگاهش نكردهاند؟]
'Allā Taziru Wāziratun Wizra 'Ukhrá
38كه هيچ سنگين بارى بار گناه ديگرى را بر نمىدارد،
Wa 'An Laysa Lil'insāni 'Illā Mā Sa`á
39و اينكه براى انسان جز آنچه تلاش كرده [هيچ نصيب و بهرهاى] نيست،
Wa 'Anna Sa`yahu Sawfa Yurá
40و اينكه تلاش او به زودى ديده خواهد شد؛
Thumma Yujzāhu Al-Jazā'a Al-'Awfá
41سپس به تلاشش پاداش كامل خواهند داد؛
Wa 'Anna 'Ilá Rabbika Al-Muntahá
42و اينكه پايان [همه امور] به سوى پروردگارتوست؛
Wa 'Annahu Huwa 'Ađĥaka Wa 'Abká
43و اين اوست كه مىخنداند و مىگرياند؛
Wa 'Annahu Huwa 'Amāta Wa 'Aĥyā
44و هم اوست كه مىميراند و زنده مىكند.
Wa 'Annahu Khalaqa Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá
45واوست كه دو زوج نر وماده آفريد،
Min Nuţfatin 'Idhā Tumná
46از نطفه هنگامى كه در رحم ريخته شود.
Wa 'Anna `Alayhi An-Nash'ata Al-'Ukhrá
47و پديد آوردن جهان ديگر بر عهده اوست،
Wa 'Annahu Huwa 'Aghná Wa 'Aqná
48و اوست كه شما را توانگر كرد و سرمايه قابل ذخيره بخشيد،
Wa 'Annahu Huwa Rabbu Ash-Shi`rá
49و او پروردگار [ستاره] شعرى است،
Wa 'Annahu 'Ahlaka `Ādāan Al-'Ūlá
50و اوست كه قوم عاد نخستين را هلاك كرد،
Wa Thamūda Famā 'Abqá
51و [نيز] قوم ثمود را به طورى كه [كسى از آنان را] باقى نگذاشت،
Wa Qawma Nūĥin Min Qablu 'Innahum Kānū Hum 'Ažlama Wa 'Aţghá
52وقوم نوح را پيشتر [هلاك كرد]؛ زيرا آنان ستمكارتر و سركشتر بودند،
Wa Al-Mu'utafikata 'Ahwá
53و شهرها [ى قوم لوط] را زير و رو كرد و به زمين كوبيد.
Faghashshāhā Mā Ghashshá
54پس [عذاب خدا] آنان را احاطه كرد آن مقدار كه احاطه كرد.
Fabi'ayyi 'Ālā'i Rabbika Tatamārá
55پس [اى انسان!] در كدام يك از نعمت هاى پروردگارت ترديد مىكنى [كه آيا از سوى خدا هست يا نيست؟!]
Hādhā Nadhīrun Mina An-Nudhuri Al-'Ūlá
56اين پيامبر [نيز] بيمدهندهاى از [زمره] بيم دهندگان پيشين است.
'Azifati Al-'Āzifahu
57قيامت نزديك شد.
Laysa Lahā Min Dūni Allāhi Kāshifahun
58كسى جز خدا برطرف كننده [سختى ها و هول و هراسش] نيست.
'Afamin Hādhā Al-Ĥadīthi Ta`jabūna
59آيا از اين سخن تعجب مىكنيد؟
Wa Tađĥakūna Wa Lā Tabkūna
60و [با چنين وضعى كه داريد هنوز] مىخنديد و نمىگرييد؟!
Wa 'Antum Sāmidūna
61و همواره سركشى مىكنيد و غافلانه به خوشى و خوشگذرانى مشغول هستيد؟!
Fāsjudū Lillāh Wa A`budū
62پس [با اين وصف كه قيامتى سنگين در پى داريد بياييد] خدا را سجده كنيد و بپرستيد.