قرآن عثمان طه

سوره النجم

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa An-Najmi 'Idhā Hawá

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ سوگند به اختر [قرآن‌] چون فرود مى‌آيد،


Mā Đalla Şāĥibukum Wa Mā Ghawá

2

[كه‌] يار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده


Wa Mā Yanţiqu `Ani Al-Hawá

3

و از سر هوس سخن نمى‌گويد.


'In Huwa 'Illā Waĥyun Yūĥá

4

اين سخن بجز وحيى كه وحى مى‌شود نيست.


`Allamahu Shadīdu Al-Quwá

5

آن را [فرشته‌] شديد القوى به او فرا آموخت،


Dhū Mirratin Fāstawá

6

[سروش‌] نيرومندى كه [مسلّط] درايستاد.


Wa Huwa Bil-'Ufuqi Al-'A`lá

7

در حالى كه او در افق اعلى بود


Thumma Danā Fatadallá

8

سپس نزديك آمد و نزديكتر شد،


Fakāna Qāba Qawsayni 'Aw 'Adná

9

تا [فاصله‌اش‌] به قدرِ [طول‌] دو [انتهاى‌] كمان يا نزديكتر شد


Fa'awĥá 'Ilá `Abdihi Mā 'Awĥá

10

آن گاه به بنده‌اش آنچه را بايد وحى كند، وحى فرمود.


Mā Kadhaba Al-Fu'uādu Mā Ra'á

11

آنچه را دل ديد انكار [ش‌] نكرد.


'Afatumārūnahu `Alá Mā Yará

12

آيا در آنچه ديده است با او جدال مى‌كنيد؟


Wa Laqad Ra'āhu Nazlatan 'Ukhrá

13

و قطعاً بار ديگرى هم او را ديده است،


`Inda Sidrati Al-Muntahá

14

نزديك سدرة المنتهى


`Indahā Jannatu Al-Ma'wā

15

در همان جا كه جنّة المأوى است.


'Idh Yaghshá As-Sidrata Mā Yaghshá

16

آن گاه كه درخت سدر را آنچه پوشيده بود، پوشيده بود.


Mā Zāgha Al-Başaru Wa Mā Ţaghá

17

ديده [اش‌] منحرف نگشت و [از حدّ] درنگذشت.


Laqad Ra'á Min 'Āyāti Rabbihi Al-Kubrá

18

به راستى كه [برخى‌] از آيات بزرگِ پروردگار خود را بديد.


'Afara'aytumu Al-Lāta Wa Al-`Uzzá

19

به من خبر دهيد از لات و عزّى،


Wa Manāata Ath-Thālithata Al-'Ukhrá

20

و منات آن سوّمينِ ديگر،


'Alakumu Adh-Dhakaru Wa Lahu Al-'Unthá

21

آيا [به خيالتان‌] براى شما پسر است و براى او دختر؟


Tilka 'Idhāan Qismatun Đīzá

22

در اين صورت، اين تقسيمِ نادرستى است.


'In Hiya 'Illā 'Asmā'un Sammaytumūhā 'Antum Wa 'Ābā'uukum Mā 'Anzala Allāhu Bihā Min Sulţānin 'In Yattabi`ūna 'Illā Až-Žanna Wa Mā Tahwá Al-'Anfusu Wa Laqad Jā'ahum Min Rabbihimu Al-Hudá

23

[اين بتان‌] جز نامهايى بيش نيستند كه شما و پدرانتان نامگذارى كرده‌ايد [و] خدا بر [حقّانيت‌] آنها هيچ دليلى نفرستاده است. [آنان‌] جز گمان و آنچه را كه دلخواهشان است پيروى نمى‌كنند، با آنكه قطعاً از جانب پروردگارشان هدايت برايشان آمده است.


'Am Lil'insāni Mā Tamanná

24

مگر انسان آنچه را آرزو كند دارد؟


Falillāhi Al-'Ākhiratu Wa Al-'Ūlá

25

آن سرا و اين سرا از آن خداست.


Wa Kam Min Malakin Fī As-Samāwāti Lā Tughnī Shafā`atuhum Shay'āan 'Illā Min Ba`di 'An Ya'dhana Allāhu Liman Yashā'u Wa Yarđá

26

و بسا فرشتگانى كه در آسمانهايند [و] شفاعتشان به كارى نيايد، مگر پس از آنكه خدا به هر كه خواهد و خشنود باشد اذن دهد.


'Inna Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Bil-'Ākhirati Layusammūna Al-Malā'ikata Tasmiyata Al-'Unthá

27

در حقيقت، كسانى كه آخرت را باور ندارند، فرشتگان را در نامگذارى به صورت مؤنّث نام مى‌نهند.


Wa Mā Lahum Bihi Min `Ilmin 'In Yattabi`ūna 'Illā Až-Žanna Wa 'Inna Až-Žanna Lā Yughnī Mina Al-Ĥaqqi Shay'āan

28

و ايشان را به اين [كار] معرفتى نيست. جز گمانِ [خود] را پيروى نمى‌كنند، و در واقع، گمان در [وصول به‌] حقيقت هيچ سودى نمى‌رساند.


Fa'a`riđ `An Man Tawallá `An Dhikrinā Wa Lam Yurid 'Illā Al-Ĥayāata Ad-Dunyā

29

پس، از هر كس كه از ياد ما روى برتافته و جز زندگى دنيا را خواستار نبوده است، روى برتاب.


Dhālika Mablaghuhum Mina Al-`Ilmi 'Inna Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bimani Ahtadá

30

اين منتهاى دانش آنان است. پروردگار تو، خود به [حال‌] كسى كه از راه او منحرف شده داناتر، و او به كسى كه راه يافته [نيز] آگاه‌تر است.


Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Liyajziya Al-Ladhīna 'Asā'ū Bimā `Amilū Wa Yajziya Al-Ladhīna 'Aĥsanū Bil-Ĥusná

31

و هر چه در آسمانها و هر چه در زمين است از آنِ خداست، تا كسانى را كه بد كرده‌اند، به [سزاى‌] آنچه انجام داده‌اند كيفر دهد، و آنان را كه نيكى كرده‌اند، به نيكى پاداش دهد.


Al-Ladhīna Yajtanibūna Kabā'ira Al-'Ithmi Wa Al-Fawāĥisha 'Illā Al-Lamama 'Inna Rabbaka Wāsi`u Al-Maghfirati Huwa 'A`lamu Bikum 'Idh 'Ansha'akum Mina Al-'Arđi Wa 'Idh 'Antum 'Ajinnatun Fī Buţūni 'Ummahātikum Falā Tuzakkū 'Anfusakum Huwa 'A`lamu Bimani Attaqá

32

آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكاريها- جز لغزشهاى كوچك- خوددارى مى‌ورزند، پروردگارت [نسبت به آنها] فراخ‌آمرزش است. وى از آن دم كه شما را از زمين پديد آورد و از همان‌گاه كه در شكمهاى مادرانتان [در زهدان‌] نهفته بوديد به [حال‌] شما داناتر است، پس خودتان را پاك مشماريد. او به [حال‌] كسى كه پرهيزگارى نموده داناتر است.


'Afara'ayta Al-Ladhī Tawallá

33

پس آيا آن كسى را كه [از جهاد] روى برتافت ديدى؟


Wa 'A`ţá Qalīlāan Wa 'Akdá

34

و اندكى بخشيد و [از باقى‌] امتناع ورزيد.


'A`indahu `Ilmu Al-Ghaybi Fahuwa Yará

35

آيا علم غيب پيش اوست و او مى‌بيند؟


'Am Lam Yunabba' Bimā Fī Şuĥufi Mūsá

36

يا بدانچه در صحيفه‌هاى موسى [آمده‌] خبر نيافته است؟


Wa 'Ibrāhīma Al-Ladhī Waffá

37

و [نيز در نوشته‌هاى‌] همان ابراهيمى كه وفا كرد:


'Allā Taziru Wāziratun Wizra 'Ukhrá

38

كه هيچ بردارنده‌اى بار گناه ديگرى را بر نمى‌دارد.


Wa 'An Laysa Lil'insāni 'Illā Mā Sa`á

39

و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست.


Wa 'Anna Sa`yahu Sawfa Yurá

40

و [نتيجه‌] كوشش او به زودى ديده خواهد شد.


Thumma Yujzāhu Al-Jazā'a Al-'Awfá

41

سپس هر چه تمامتر وى را پاداش دهند.


Wa 'Anna 'Ilá Rabbika Al-Muntahá

42

و اينكه پايان [كار] به سوى پروردگار توست.


Wa 'Annahu Huwa 'Ađĥaka Wa 'Abká

43

و هم اوست كه مى‌خنداند و مى‌گرياند.


Wa 'Annahu Huwa 'Amāta Wa 'Aĥyā

44

و هم اوست كه مى‌ميراند و زنده مى‌گرداند.


Wa 'Annahu Khalaqa Az-Zawjayni Adh-Dhakara Wa Al-'Unthá

45

و هم اوست كه دو نوع مى‌آفريند: نر و ماده،


Min Nuţfatin 'Idhā Tumná

46

از نطفه‌اى چون فرو ريخته شود.


Wa 'Anna `Alayhi An-Nash'ata Al-'Ukhrá

47

و هم پديدآوردنِ [عالَمِ‌] ديگر بر [عهده‌] اوست.


Wa 'Annahu Huwa 'Aghná Wa 'Aqná

48

و هم اوست كه [شما را] بى‌نياز كرد و سرمايه بخشيد.


Wa 'Annahu Huwa Rabbu Ash-Shi`rá

49

و هم اوست پروردگار ستاره «شِعرى‌».


Wa 'Annahu 'Ahlaka `Ādāan Al-'Ūlá

50

و هم اوست كه عاديان قديم را هلاك كرد.


Wa Thamūda Famā 'Abqá

51

و ثمود را [نيز هلاك كرد] و [كسى را] باقى نگذاشت.


Wa Qawma Nūĥin Min Qablu 'Innahum Kānū Hum 'Ažlama Wa 'Aţghá

52

و پيشتر [از همه آنها] قوم نوح را، زيرا كه آنان ستمگرتر و سركش‌تر بودند.


Wa Al-Mu'utafikata 'Ahwá

53

و شهرها [ى سَدُوم و عاموره‌] را فروافكند.


Faghashshāhā Mā Ghashshá

54

پوشاند بر آن [دو شهر، از باران گوگردى‌] آنچه را پوشاند.


Fabi'ayyi 'Ālā'i Rabbika Tatamārá

55

پس به كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد روا مى‌دارى؟


Hādhā Nadhīrun Mina An-Nudhuri Al-'Ūlá

56

اين [پيامبر نيز] بيم‌دهنده‌اى از [جمله‌] بيم‌دهندگان نخستين است.


'Azifati Al-'Āzifahu

57

[وه چه‌] نزديك گشت قيامت.


Laysa Lahā Min Dūni Allāhi Kāshifahun

58

جز خدا كسى آشكاركننده آن نيست.


'Afamin Hādhā Al-Ĥadīthi Ta`jabūna

59

آيا از اين سخن عجب داريد؟


Wa Tađĥakūna Wa Lā Tabkūna

60

و مى‌خنديد و نمى‌گرييد؟


Wa 'Antum Sāmidūna

61

و شما در غفلتيد.


Fāsjudū Lillāh Wa A`budū

62

پس خدا را سجده كنيد و بپرستيد.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان