Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Attaqū Rabbakumu Al-Ladhī Khalaqakum Min Nafsin Wāĥidatin Wa Khalaqa Minhā Zawjahā Wa Baththa Minhumā Rijālāan Kathīrāan Wa Nisā'an Wa Attaqū Allaha Al-Ladhī Tasā'alūna Bihi Wa Al-'Arĥāma 'Inna Allāha Kāna `Alaykum Raqībāan

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ مردم! [خودتان را] از [عذاب‌] پروردگارتان حفظ كنيد، (همان) كسى كه شما را از يك شخص آفريد؛ و از او همسرش را آفريد، و از آن دو، مردان و زنان فراوانى منتشر ساخت. و [خودتان را] از [عذاب‌] خدايى كه به (نام) او از همديگر درخواست مى‌كنيد، حفظ كنيد. و [خودتان را از ضرر قطع رابطه با] خويشاوندان [حفظ كنيد، چرا] كه خدا همواره بر شما نگهبان است.

Wa 'Ātū Al-Yatāmá 'Amwālahum Wa Lā Tatabaddalū Al-Khabītha Biţ-Ţayyibi Wa Lā Ta'kulū 'Amwālahum 'Ilá 'Amwālikum 'Innahu Kāna Ĥūbāan Kabīrāan

و اموال يتيمان را به آنان بدهيد؛ و (مال) پليد را، با (مال) پاك [نيكو] عوض نكنيد؛ و اموال آنان را همراه اموالتان نخوريد، [چرا] كه اين گناهى بزرگ است!

Wa 'In Khiftum 'Allā Tuqsiţū Fī Al-Yatāmá Fānkiĥū Mā Ţāba Lakum Mina An-Nisā' Mathná Wa Thulātha Wa Rubā`a Fa'in Khiftum 'Allā Ta`dilū Fawāĥidatan 'Aw Mā Malakat 'Aymānukum Dhālika 'Adná 'Allā Ta`ūlū

و اگر مى‌ترسيد كه دادگرى را، در (مورد ازدواج دختران) يتيم رعايت نكنيد، پس آنچه از زنان، دلخواهتان است، دو دو و (يا) سه سه و (يا) چهار چهار، به زنى بگيريد. و اگر مى‌ترسيد عدالت را رعايت نكنيد، پس (به) يك (همسر)، يا آنچه (از كنيزان) مالك شده‌ايد، (اكتفا كنيد.) اين [كار]، به (عيال‌وار نشدن و ستم نكردن و) منحرف نشدن نزديك‌تر است.

Wa 'Ātū An-Nisā' Şaduqātihinna Niĥlatan Fa'in Ţibna Lakum `An Shay'in Minhu Nafsāan Fakulūhu Hanī'āan Marī'āan

و مهريه‌هاى زنان را (به عنوان هديه يا) بدهى به آنان بپردازيد؛ و اگر به ميل خودشان چيزى از آن را به شما [ببخشند]، آن را گوارا (و پاك و) دلچسب بخوريد.

Wa Lā Tu'utū As-Sufahā'a 'Amwālakumu Allatī Ja`ala Allāhu Lakum Qiyāmāan Wa Arzuqūhum Fīhā Wa Aksūhum Wa Qūlū Lahum Qawlāan Ma`rūfāan

اموالتان را، كه خدا (وسيله) قوام (زندگى) شما قرار داده، به سبك‌سران مدهيد؛ و [لى‌] از (فوايد) آن، به آنها روزى دهيد؛ و لباس بر آنان بپوشانيد و با آنان سخنى پسنديده بگوييد.

Wa Abtalū Al-Yatāmá Ĥattá 'Idhā Balaghū An-Nikāĥa Fa'in 'Ānastum Minhum Rushdāan Fādfa`ū 'Ilayhim 'Amwālahum Wa Lā Ta'kulūhā 'Isrāfāan Wa Bidārāan 'An Yakbarū Wa Man Kāna Ghanīyan Falyasta`fif Wa Man Kāna Faqīrāan Falya'kul Bil-Ma`rūfi Fa'idhā Dafa`tum 'Ilayhim 'Amwālahum Fa'ash/hidū `Alayhim Wa Kafá Billāhi Ĥasībāan

و يتيمان را بيازماييد تا وقتى به (سن) ازدواج برسند، پس اگر از آنان هدايت (و رشد فكرى و تجربى) يافتيد، پس اموالشان را به آنان بدهيد. و آن را [از بيم آنكه مبادا] بزرگ شوند، با زياده‌روى و شتاب مخوريد. و هر كس كه توانگر است، پس بايد (از گرفتن اجرت سرپرستى) خوددارى كند؛ و كسى كه نيازمند است، پس بطور پسنديده (مطابق عرف از آن مال) بخورد. و هر گاه كه اموالشان را به آنان باز مى‌گردانيد، پس بر ايشان گواه بگيريد؛ و حسابرسى خدا كافى است.

Lilrrijāli Naşībun Mimmā Taraka Al-Wālidāni Wa Al-'Aqrabūna Wa Lilnnisā'i Naşībun Mimmā Taraka Al-Wālidāni Wa Al-'Aqrabūna Mimmā Qalla Minhu 'Aw Kathura Naşībāan Mafrūđāan

براى مردان، از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان (آنان) بر جاى گذاشته‌اند، سهمى است؛ و براى زنان (نيز) از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان (آنان) بر جاى گذاشته‌اند، سهمى است؛ چه آن [ميراث‌]، كم باشد يا زياد؛ [در حالى كه اين‌] سهمى تعيين شده است.

Wa 'Idhā Ĥađara Al-Qismata 'Ūlū Al-Qurbá Wa Al-Yatāmá Wa Al-Masākīnu Fārzuqūhum Minhu Wa Qūlū Lahum Qawlāan Ma`rūfāan

و اگر هنگام تقسيم (ارث)، نزديكان و يتيمان و بينوايان، حاضر شدند، پس [چيزى‌] از آن، به آنها روزى دهيد؛ و با آنان سخنى پسنديده گوييد.

Wa Lyakhsha Al-Ladhīna Law Tarakū Min Khalfihim Dhurrīyatan Đi`āfāan Khāfū `Alayhim Falyattaqū Allaha Wa Lyaqūlū Qawlāan Sadīdāan

و كسانى كه اگر (بر فرض) نسل كم‌توانى بعد از خودشان بر جاى گذارند، بر (آينده) آنان مى‌ترسند، بايد (از ستم در باره يتيمان مردم نيز) بهراسند؛ پس بايد خودشان را از (عذاب) خدا حفظ كنند، و بايد سخنى استوار گويند.

'Inna Al-Ladhīna Ya'kulūna 'Amwāla Al-Yatāmá Žulmāan 'Innamā Ya'kulūna Fī Buţūnihim Nārāan Wa Sayaşlawna Sa`īrāan

در حقيقت كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مى‌خورند، جز اين نيست كه آتشى در درونشان مى‌خورند. و بزودى در شعله فروزان (آتش) در آيند [و بسوزند.]

Yūşīkumu Allāhu Fī 'Awlādikum Lildhdhakari Mithlu Ĥažži Al-'Unthayayni Fa'in Kunna Nisā'an Fawqa Athnatayni Falahunna Thuluthā Mā Taraka Wa 'In Kānat Wāĥidatan Falahā An-Nişfu Wa Li'abawayhi Likulli Wāĥidin Minhumā As-Sudusu Mimmā Taraka 'In Kāna Lahu Waladun Fa'in Lam Yakun Lahu Waladun Wa Warithahu 'Abawāhu Fali'ammihi Ath-Thuluthu Fa'in Kāna Lahu 'Ikhwatun Fali'ammihi As-Sudusu Min Ba`di Waşīyatin Yūşī Bihā 'Aw Daynin 'Ābā'uukum Wa 'Abnā'uukum Lā Tadrūna 'Ayyuhum 'Aqrabu Lakum Naf`āan Farīđatan Mina Allāhi 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Ĥakīmāan

خدا به شما در باره فرزندانتان سفارش مى‌كند كه: براى پسر، همچون بهره (و سهام ارث) دو دختر باشد؛ و اگر آن (وارث) ان دخترانى (دو يا) بيش از دو باشند، پس دو سوم ميراث، فقط براى آنان است؛ و اگر (وارث) يك [دختر] باشد، پس نيمى (از ميراث) فقط براى اوست. و براى پدر و مادرش يك ششم ميراث، فقط براى هر يك از آن دو (مقرر شده،) اگر براى آن (متوفى) فرزندى باشد؛ و اگر فرزندى برايش نبوده باشد، و (تنها) پدر و مادرش از او ارث برند، پس يك سوم (ميراث) فقط براى مادرش است. و اگر برايش برادرانى باشد، پس يك ششم (ميراث) فقط براى مادرش است (و بقيه از آن پدر است؛ البته همه اينها،) بعد از (انجام) وصيتى است كه بدان سفارش كرده، يا بدهى (كه بايد پرداخت شود.- شما) نمى‌دانيد پدران (و مادران) تان و فرزندانتان، كدام يك سود (شان) براى شما نزديك‌تر است.- [اين حكم‌] واجبى، از جانب خداست؛ [چرا] كه خدا، داناى فرزانه است.

Wa Lakum Nişfu Mā Taraka 'Azwājukum 'In Lam Yakun Lahunna Waladun Fa'in Kāna Lahunna Waladun Falakumu Ar-Rubu`u Mimmā Tarakna Min Ba`di Waşīyatin Yūşīna Bihā 'Aw Daynin Wa Lahunna Ar-Rubu`u Mimmā Taraktum 'In Lam Yakun Lakum Waladun Fa'in Kāna Lakum Waladun Falahunna Ath-Thumunu Mimmā Taraktum Min Ba`di Waşīyatin Tūşūna Bihā 'Aw Daynin Wa 'In Kāna Rajulun Yūrathu Kalālatan 'Aw Amra'atun Wa Lahu 'Akhun 'Aw 'Ukhtun Falikulli Wāĥidin Minhumā As-Sudusu Fa'in Kānū 'Akthara Min Dhālika Fahum Shurakā'u Fī Ath-Thuluthi Min Ba`di Waşīyatin Yūşá Bihā 'Aw Daynin Ghayra Muđārrin Waşīyatan Mina Allāhi Wa Allāhu `Alīmun Ĥalīmun

و نصف ميراث همسرانتان فقط براى شماست، اگر براى شان فرزندى نبوده باشد؛ و اگر برايشان فرزندى باشد، پس يك چهارم ميراثشان فقط براى شماست؛ پس از (انجام) وصيتى كه بدان سفارش كرده‌اند، يا بدهى (كه بايد پرداخت شود.) و يك چهارم ميراثتان فقط براى آن [زن‌] ان است، اگر فرزندى براى شما نبوده باشد؛ و اگر براى شما فرزندى باشد، پس يك هشتم ميراثتان فقط براى آن [زن‌] ان است؛ بعد از (انجام) وصيتى كه بدان سفارش كرده‌ايد، يا بدهى (كه بايد پرداخت شود.) و اگر مردى يا زنى در حالى كه كلاله (يعنى بى فرزند و بدون پدر و مادر) باشد (از او) ارث برده شود و برايش برادر يا خواهر (مادرى) باشد، پس يك ششم (ميراث) فقط براى هر يك از آن دو است؛ و اگر (آنان) بيش از اين (يك خواهر يا برادر) باشند، پس آنان در يك سوم (ميراث) شريكند؛ پس از (انجام) وصيتى كه بدان سفارش كرده، يا بدهى (كه بايد پرداخت شود)، در حالى كه (آن وصيت كننده) ضرر زننده نباشد. [اين‌] سفارشى از جانب خداست؛ و خدا دانايى بردبار است.

Tilka Ĥudūdu Allāhi Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Rasūlahu Yudkhilhu Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā Wa Dhalika Al-Fawzu Al-`Ažīmu

اينها مرزهاى خداست؛ و هر كس خدا و فرستاده‌اش را اطاعت كند، وى را در بوستان‌هاى (بهشتى) در آورد، كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است؛ در حالى كه در آن ماندگارند. و اين، كاميابى بزرگ است.

Wa Man Ya`şi Allāha Wa Rasūlahu Wa Yata`adda Ĥudūdahu Yudkhilhu Nārāan Khālidāan Fīhā Wa Lahu `Adhābun Muhīnun

و هر كس كه نا فرمانى خدا و فرستاده‌اش را نمايد و از مرزهايش تعدى كند، او را در آتشى وارد مى‌كند كه در آنجا ماندگار است؛ و برايش عذابى خوار كننده است.

Wa Al-Lātī Ya'tīna Al-Fāĥishata Min Nisā'ikum Fāstash/hidū `Alayhinna 'Arba`atan Minkum Fa'in Shahidū Fa'amsikūhunna Fī Al-Buyūti Ĥattá Yatawaffāhunna Al-Mawtu 'Aw Yaj`ala Allāhu Lahunna Sabīlāan

و از زنان شما كسانى كه مرتكب [كار] زشت [زنا] شوند، پس چهار نفر از خودتان (مسلمان‌ها) بر آنان گواه گيريد؛ و اگر گواهى دادند، پس آن [زن‌] ان را در خانه‌ها (ى خود) بازداشت كنيد، تا مرگ كاملا آنان را فراگيرد؛ يا خدا، راهى براى آنان قرار دهد.

Wa Al-Ladhāni Ya'tiyānihā Minkum Fa'ādhūhumā Fa'in Tābā Wa 'Aşlaĥā Fa'a`riđū `Anhumā 'Inna Allāha Kāna Tawwābāan Raĥīmāan

و از ميان شما، آن دو (مرد و زنى) كه مرتكب آن [عمل زشت‌] شوند، پس آزارشان دهيد؛ و اگر توبه نمودند، و (گذشته را جبران و خويش را) اصلاح كردند، پس از آنان روى گردانيد؛ [چرا] كه خدا، بسيار توبه‌پذير [و] مهرورز است.

'Innamā At-Tawbatu `Alá Allāhi Lilladhīna Ya`malūna As-Sū'a Bijahālatin Thumma Yatūbūna Min Qarībin Fa'ūlā'ika Yatūbu Allāhu `Alayhim Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

تنها پذيرش توبه كسانى بر خدا لازم است كه از روى جهالت [كار] بدى انجام مى‌دهند، سپس بزودى توبه مى‌كنند؛ و اينانند كه خدا، توبه‌شان را مى‌پذيرد؛ و خدا دانايى فرزانه است.

Wa Laysati At-Tawbatu Lilladhīna Ya`malūna As-Sayyi'āti Ĥattá 'Idhā Ĥađara 'Aĥadahumu Al-Mawtu Qāla 'Innī Tubtu Al-'Āna Wa Lā Al-Ladhīna Yamūtūna Wa Hum Kuffārun 'Ūlā'ika 'A`tadnā Lahum `Adhābāan 'Alīmāan

و توبه (پذيرفته) نيست، براى كسانى كه [كارهاى‌] بد انجام مى‌دهند، تا هنگامى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد، مى‌گويد:« براستى من اكنون توبه كردم. »و نه (براى) كسانى كه در حال كفرشان مى‌ميرند؛ آنان (ند كه) براى شان عذابى دردناك فراهم كرده‌ايم.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Yaĥillu Lakum 'An Tarithū An-Nisā' Karhāan Wa Lā Ta`đulūhunna Litadh/habū Biba`đi Mā 'Ātaytumūhunna 'Illā 'An Ya'tīna Bifāĥishatin Mubayyinatin Wa `Āshirūhunna Bil-Ma`rūfi Fa'in Karihtumūhunna Fa`asá 'An Takrahū Shay'āan Wa Yaj`ala Allāhu Fīhi Khayrāan Kathīrāan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! براى شما جايز نيست كه زنان را بر خلاف ميل (شان) ارث ببريد. و بر آنان سخت‌گيرى نكنيد، تا بخشى از آنچه (مهريه) به آنان داده‌ايد، (از دستشان به در) بريد؛ مگر آنكه زشتكارى آشكارى انجام دهند. و با آنان، بطور پسنديده رفتار كنيد. و اگر آنان، ناخوشايندتان بودند، پس (فورا تصميم به جدايى نگيريد،) چه بسا چيزى ناخوشايند شماست، و خدا در آن خير فراوانى قرار مى‌دهد.

Wa 'In 'Aradtumu Astibdāla Zawjin Makāna Zawjin Wa 'Ātaytum 'Iĥdāhunna Qinţārāan Falā Ta'khudhū Minhu Shay'āan 'Ata'khudhūnahu Buhtānāan Wa 'Ithmāan Mubīnāan

اگر خواستار جايگزينى همسرى به جاى همسر (خود) شديد، و به يكى از آنان مال فراوانى (بعنوان مهر) پرداخته‌ايد، پس هيچ چيزى از آن را (باز) مگيريد. آيا آن [مهر] را با تهمت و گناهى آشكار (باز پس) مى‌گيريد؟

Wa Kayfa Ta'khudhūnahu Wa Qad 'Afđá Ba`đukum 'Ilá Ba`đin Wa 'Akhadhna Minkum Mīthāqāan Ghalīžāan

و چگونه آن [مهر] را مى‌گيريد، و حال آنكه برخى از شما به برخى [ديگر] كام داده‌ايد! و آنان از شما (در هنگام ازدواج،) پيمان محكم شديدى گرفته‌اند؟

Wa Lā Tankiĥū Mā Nakaĥa 'Ābā'uukum Mina An-Nisā' 'Illā Mā Qad Salafa 'Innahu Kāna Fāĥishatan Wa Maqtāan Wa Sā'a Sabīlāan

و زنانى را كه پدرانتان به ازدواج (خود) در آورده‌اند، به همسرى نگيريد؛ مگر آنچه كه بتحقيق در گذشته انجام شده است؛ [چرا] كه آن، زشتكارى و كينه (ساز) و بد راهى است.

Ĥurrimat `Alaykum 'Ummahātukum Wa Banātukum Wa 'Akhawātukum Wa `Ammātukum Wa Khālātukum Wa Banātu Al-'Akhi Wa Banātu Al-'Ukhti Wa 'Ummahātukumu Al-Lātī 'Arđa`nakum Wa 'Akhawātukum Mina Ar-Rađā`ati Wa 'Ummahātu Nisā'ikum Wa Rabā'ibukumu Al-Lātī Fī Ĥujūrikum Min Nisā'ikumu Al-Lātī Dakhaltum Bihinna Fa'in Lam Takūnū Dakhaltum Bihinna Falā Junāĥa `Alaykum Wa Ĥalā'ilu 'Abnā'ikumu Al-Ladhīna Min 'Aşlābikum Wa 'An Tajma`ū Bayna Al-'Ukhtayni 'Illā Mā Qad Salafa 'Inna Allāha Kāna Ghafūrāan Raĥīmāan

بر شما حرام شده است، (ازدواج با) مادرانتان، و دخترانتان، و خواهرانتان، و عمه‌هايتان، و خاله‌هايتان، و دختران برادر، و دختران خواهر، و مادران (رضاعي) تان كه شما را شير داده‌اند، و خواهران رضاعى شما، و مادران همسرانتان، و دختران همسرتان كه در دامان شما [پرورش يافته‌اند،] از همسرانتان كه با آنان همبستر شده‌ايد؛- و اگر با آنان همبستر نشده‌ايد، پس بر شما هيچ گناهى نيست (كه با دخترانشان ازدواج كنيد)- و (نيز حرام است بر شما ازدواج با) همسران پسرانتان كه از پشت (و نسل) شما هستند، و اينكه بين دو خواهر (در ازدواج) جمع كنيد؛ مگر آنچه كه بتحقيق در گذشته واقع شده؛ [چرا] كه خدا، بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.

Wa Al-Muĥşanātu Mina An-Nisā' 'Illā Mā Malakat 'Aymānukum Kitāba Allāhi `Alaykum Wa 'Uĥilla Lakum Mā Warā'a Dhalikum 'An Tabtaghū Bi'amwālikum Muĥşinīna Ghayra Musāfiĥīna Famā Astamta`tum Bihi Minhunna Fa'ātūhunna 'Ujūrahunna Farīđatan Wa Lā Junāĥa `Alaykum Fīmā Tarāđaytum Bihi Min Ba`di Al-Farīđati 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Ĥakīmāan

و زنان شوهردار (نيز بر شما حرام است؛) مگر آنچه (از كنيزان) كه مالك شده‌ايد. (اين احكامى است كه) خدا بر شما مقرر داشته است. و غير از اين (زنان نامبرده)، براى شما حلال است، كه با اموالتان آنان را طلب كنيد؛ در حالى كه پاكدامنان غير زشتكار (غير زناكار) باشيد. و كسانى از زنان را كه (با متعه و ازدواج موقت) از او بهره مى‌بريد، پس مهرشان را، در حالى كه واجب شده، به آنان بدهيد. و هيچ گناهى بر شما نيست در آنچه، بعد از وجوب (مهر)، با يكديگر در موردش توافق كرديد؛ براستى كه خدا، داناى فرزانه است.

Wa Man Lam Yastaţi` Minkum Ţawlāan 'An Yankiĥa Al-Muĥşanāti Al-Mu'umināti Famin Mā Malakat 'Aymānukum Min Fatayātikumu Al-Mu'umināti Wa Allāhu 'A`lamu Bi'īmānikum Ba`đukum Min Ba`đin Fānkiĥūhunna Bi'idhni 'Ahlihinna Wa 'Ātūhunna 'Ujūrahunna Bil-Ma`rūfi Muĥşanātin Ghayra Musāfiĥātin Wa Lā Muttakhidhāti 'Akhdānin Fa'idhā 'Uĥşinna Fa'in 'Atayna Bifāĥishatin Fa`alayhinna Nişfu Mā `Alá Al-Muĥşanāti Mina Al-`Adhābi Dhālika Liman Khashiya Al-`Anata Minkum Wa 'An Taşbirū Khayrun Lakum Wa Allāhu Ghafūrun Raĥīmun

و هر كس از شما كه از نظر مالى توانايى ندارد كه با زنان پاكدامن [آزاد] مؤمن ازدواج كند، پس از دختران جوانسال مؤمنتان كه مالك شده‌ايد، (به ازدواج خويش در آورد.)- و خدا به ايمان شما آگاه‌تر است- برخى از شما از برخى [ديگر] يد، پس آنان را با رخصت خانواده‌شان به همسرى در آوريد، و مهرشان را به طور پسنديده (طبق عرف، به خود) ايشان بدهيد؛ (به شرط آنكه) پاكدامنان غير زشتكار (غير زناكار) باشند، و دوستان پنهانى نگيرند. و هنگامى كه شوهردار شدند، پس اگر مرتكب [كار] زشت (زنا) شدند، پس بر آنان نيمى از عذاب (و مجازاتى) است كه بر زنان پاكدامن (آزاد) است. اين (ازدواج با كنيزان)، براى كسى از شماست كه از به زحمت افتادن (و گناه كردن خويش) هراسناك باشد. و [لى‌] شكيبايى كردن براى شما بهتر است؛ و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.

Yurīdu Allāhu Liyubayyina Lakum Wa Yahdiyakum Sunana Al-Ladhīna Min Qablikum Wa Yatūba `Alaykum Wa Allāhu `Alīmun Ĥakīmun

خدا مى‌خواهد (اين قوانين را) براى شما روشن بيان كند، و شما را به روش‌هاى (صحيح) كسانى كه پيش از شما بودند، رهنمون شود؛ و توبه شما را بپذيرد؛ و خدا داناى فرزانه است.

Wa Allāhu Yurīdu 'An Yatūba `Alaykum Wa Yurīdu Al-Ladhīna Yattabi`ūna Ash-Shahawāti 'An Tamīlū Maylāan `Ažīmāan

خدا مى‌خواهد توبه شما را بپذيرد؛ و [لى‌] كسانى كه پيرو شهواتند، مى‌خواهند كه [شما] با انحرافى بزرگ منحرف شويد.

Yurīdu Allāhu 'An Yukhaffifa `Ankum Wa Khuliqa Al-'Insānu Đa`īfāan

خدا مى‌خواهد كه به شما تخفيف دهد، و (اين بدان سبب است كه) انسان، كم‌توان آفريده شده است.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Ta'kulū 'Amwālakum Baynakum Bil-Bāţili 'Illā 'An Takūna Tijāratan `An Tarāđin Minkum Wa Lā Taqtulū 'Anfusakum 'Inna Allāha Kāna Bikum Raĥīmāan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اموالتان را در ميان خودتان به ناحق مخوريد؛ مگر اينكه داد و ستدى با رضايت [طرفين‌] شما (انجام گرفته) باشد. و خودتان را نكشيد؛ [چرا] كه خدا نسبت به شما مهرورز است.

Wa Man Yaf`al Dhālika `Udwānāan Wa Žulmāan Fasawfa Nuşlīhi Nārāan Wa Kāna Dhālika `Alá Allāhi Yasīrāan

و هر كس اين [اعمال‌] را از روى تجاوز و ستم انجام دهد، پس بزودى او را در آتشى وارد خواهيم ساخت (و مى‌سوزانيم)؛ و اين [كار] بر خدا آسان است.

'In Tajtanibū Kabā'ira Mā Tunhawna `Anhu Nukaffir `Ankum Sayyi'ātikum Wa Nudkhilkum Mudkhalāan Karīmāan

اگر از گناهان بزرگى كه از آن [ها] منع مى‌شويد، دورى كنيد، بدى‌هايتان را از شما مى‌زداييم، و شما را در جايگاه ارجمندى وارد مى‌سازيم.

Wa Lā Tatamannawā Mā Fađđala Allāhu Bihi Ba`đakum `Alá Ba`đin Lilrrijāli Naşībun Mimmā Aktasabū Wa Lilnnisā'i Naşībun Mimmā Aktasabna Wa As'alū Allaha Min Fađlihi 'Inna Allāha Kāna Bikulli Shay'in `Alīmāan

و آنچه را خدا به سبب آن، برخى از شما را بر برخى [ديگر]، برترى داده، آرزو مكنيد. براى مردان از آنچه كسب كرده‌اند، بهره‌اى است. و براى زنان [نيز] از آنچه كسب كرده‌اند، بهره‌اى است؛ و خدا را از (ناحيه بخشش و) فضلش درخواست كنيد، كه خدا به هر چيزى داناست.

Wa Likullin Ja`alnā Mawāliya Mimmā Taraka Al-Wālidāni Wa Al-'Aqrabūna Wa Al-Ladhīna `Aqadat 'Aymānukum Fa'ātūhum Naşībahum 'Inna Allāha Kāna `Alá Kulli Shay'in Shahīdāan

و از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان، و كسانى كه شما (با آنان) پيمان بسته‌ايد، بر جاى گذاشته‌اند، براى هر يك (از مردان و زنان) وارثانى قرار داديم، پس سهمشان را به ايشان بپردازيد؛ [چرا] كه خدا بر هر چيزى گواه است.

Ar-Rijālu Qawwāmūna `Alá An-Nisā' Bimā Fađđala Allāhu Ba`đahum `Alá Ba`đin Wa Bimā 'Anfaqū Min 'Amwālihim Fālşşāliĥātu Qānitātun Ĥāfižātun Lilghaybi Bimā Ĥafiža Allāhu Wa Al-Lātī Takhāfūna Nushūzahunna Fa`ižūhunna Wa Ahjurūhunna Fī Al-Mađāji`i Wa Ađribūhunna Fa'in 'Aţa`nakum Falā Tabghū `Alayhinna Sabīlāan 'Inna Allāha Kāna `Alīyan Kabīrāan

مردان، [مايه‌] پايدارى زنانند؛ بخاطر آنكه خدا برخى آنان را بر برخى [ديگر] برترى داد، و بخاطر آنچه از اموالشان (در مورد زنان) هزينه مى‌كنند. و زنان شايسته فرمانبردارانى فروتنند، كه به پاس آنچه خدا [براى آنان‌] حفظ كرده، در غياب (همسر خود، اسرار و حقوق او را،) نگهبانند. و زنانى را كه از نافرمانى شان ترس داريد، پس پندشان دهيد؛ و (اگر مؤثر واقع نشد،) در خوابگاه‌ها از ايشان دورى گزينيد؛ و (اگر هيچ راهى نبود، به آهستگى و به قصد تأديب) آنان را بزنيد. و اگر از شما اطاعت كردند، پس هيچ راهى بر (اى تعدى به) آنان مجوييد؛ كه خدا بلند مرتبه‌اى بزرگ است.

Wa 'In Khiftum Shiqāqa Baynihimā Fāb`athū Ĥakamāan Min 'Ahlihi Wa Ĥakamāan Min 'Ahlihā 'In Yurīdā 'Işlāĥāan Yuwaffiqi Allāhu Baynahumā 'Inna Allāha Kāna `Alīmāan Khabīrāan

و اگر از جدايى ميان آن دو (همسر) مى‌ترسيد، پس داورى از خانواده آن (شوهر)، و داورى از خانواده آن (زن تعيين كنيد و) بفرستيد؛ اگر اين دو [داور]، تصميم به اصلاح داشته باشند، خدا ميان آن دو سازگارى خواهد داد؛ براستى كه خدا، داناى آگاه است.

Wa A`budū Allaha Wa Lā Tushrikū Bihi Shay'āan Wa Bil-Wālidayni 'Iĥsānāan Wa Bidhī Al-Qurbá Wa Al-Yatāmá Wa Al-Masākīni Wa Al-Jāri Dhī Al-Qurbá Wa Al-Jāri Al-Junubi Wa Aş-Şāĥibi Bil-Janbi Wa Abni As-Sabīli Wa Mā Malakat 'Aymānukum 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Man Kāna Mukhtālāan Fakhūrāan

و خدا را بپرستيد؛ و هيچ چيز را با او شريك مگردانيد؛ و نيكى كنيد به پدر و مادر، و به نزديكان و يتيمان و بينوايان، و همسايه نزديك، و همسايه دور، و دوست [و همنشين‌]، و در راه مانده و آنچه (از بردگان) كه شما مالك هستيد؛ كه خدا كسى را كه متكبر خيال‌پرداز [و] فخر فروش است، دوست نمى‌دارد.

Al-Ladhīna Yabkhalūna Wa Ya'murūna An-Nāsa Bil-Bukhli Wa Yaktumūna Mā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi Wa 'A`tadnā Lilkāfirīna `Adhābāan Muhīnāan

[همان‌] كسانى كه بخل مى‌ورزند، و مردم را به بخل فرمان مى‌دهند، و آنچه را خدا از بخشش خود به آنان داده، پنهان مى‌كنند. و براى كافران، عذابى خوار كننده آماده كرده‌ايم.

Wa Al-Ladhīna Yunfiqūna 'Amwālahum Ri'ā'a An-Nāsi Wa Lā Yu'uminūna Billāhi Wa Lā Bil-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Man Yakuni Ash-Shayţānu Lahu Qarīnāan Fasā'a Qarīnāan

و [همان‌] كسانى كه اموالشان را براى نشان دادن به مردم انفاق مى‌كنند، و به خدا و روز بازپسين ايمان نمى‌آورند. و هر كس شيطان همنشين او باشد، پس (شيطان) همنشين بدى است.

Wa Mādhā `Alayhim Law 'Āmanū Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa 'Anfaqū Mimmā Razaqahumu Allāhu Wa Kāna Allāhu Bihim `Alīmāan

و چه [زيانى‌] براى شان داشت، اگر (بر فرض) به خدا و روز بازپسين ايمان مى‌آوردند، و از آنچه خدا روزيشان داده، (در راه او) مصرف مى‌كردند؟! و خدا به (احوال) آنان داناست.

'Inna Allāha Lā Yažlimu Mithqāla Dharratin Wa 'In Taku Ĥasanatan Yuđā`ifhā Wa Yu'uti Min Ladunhu 'Ajrāan `Ažīmāan

براستى كه خدا (به اندازه) سنگينى ذره‌اى ستم نمى‌كند؛ و اگر (آن ذره) كار نيكى باشد، آن را دو [يا چند] برابر مى‌كند؛ و از نزد خويش، پاداشى بزرگ مى‌دهد.

Fakayfa 'Idhā Ji'nā Min Kulli 'Ummatin Bishahīdin Wa Ji'nā Bika `Alá Hā'uulā' Shahīdāan

و [حال آنان‌] چگونه است آنگاه كه از هر امتى، گواهى مى‌آوريم، و تو را [نيز] بر آنان گواه آوريم؟!

Yawma'idhin Yawaddu Al-Ladhīna Kafarū Wa `Aşaw Ar-Rasūla Law Tusawwá Bihimu Al-'Arđu Wa Lā Yaktumūna Allāha Ĥadīthāan

در آن روز، كسانى كه كفر ورزيده‌اند، و فرستاده (خدا) را نا فرمانى كرده‌اند، آرزو مى‌كنند، كه آنان با (خاك) زمين يكسان مى‌شدند؛ و (با آن همه گواهان،) هيچ سخنى را از خدا پوشيده نمى‌دارند.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Taqrabū Aş-Şalāata Wa 'Antum Sukārá Ĥattá Ta`lamū Mā Taqūlūna Wa Lā Junubāan 'Illā `Ābirī Sabīlin Ĥattá Taghtasilū Wa 'In Kuntum Marđá 'Aw `Alá Safarin 'Aw Jā'a 'Aĥadun Minkum Mina Al-Ghā'iţi 'Aw Lāmastumu An-Nisā' Falam Tajidū Mā'an Fatayammamū Şa`īdāan Ţayyibāan Fāmsaĥū Biwujūhikum Wa 'Aydīkum 'Inna Allāha Kāna `Afūwan Ghafūrāan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! در حالى كه شما مست هستيد، به (مسجد و) نماز نزديك نشويد، تا بدانيد چه مى‌گوييد؛ و (همچنين) در حال جنابت (به نماز و مسجد وارد نشويد.) تا غسل كنيد- مگر اينكه (مسافر و) رهگذر باشيد- و اگر بيماريد، يا در مسافرتيد، [و] يا يكى از شما، از مكان پست (دستشويى) آمد، و يا با زنان تماس (جنسى) داشتيد، و آبى (براى وضو يا غسل) نيافتيد، پس بر زمين پاك (نيكو) تيمم كنيد؛ و بر چهره‌هايتان و دست‌هايتان بكشيد؛ براستى خدا، بسيار بخشنده [و] بسيار آمرزنده است.

'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna 'Ūtū Naşībāan Mina Al-Kitābi Yashtarūna Ađ-Đalālata Wa Yurīdūna 'An Tađillū As-Sabīla

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه بهره‌اى از كتاب [خدا] به آنان داده شده است؟ در حالى كه گمراهى را مى‌خرند، و مى‌خواهند كه [شما نيز] راه را گم كنيد.

Wa Allāhu 'A`lamu Bi'a`dā'ikum Wa Kafá Billāhi Walīyan Wa Kafá Billāhi Naşīrāan

و خدا به [حال‌] دشمنان شما داناتر است؛ و سرپرستى خدا (براى شما) كافى است؛ و ياورى خدا (شما را) كفايت مى‌كند.

Mina Al-Ladhīna Hādū Yuĥarrifūna Al-Kalima `An Mawāđi`ihi Wa Yaqūlūna Sami`nā Wa `Aşaynā Wa Asma` Ghayra Musma`in Wa Rā`inā Layyan Bi'alsinatihim Wa Ţa`nāan Fī Ad-Dīni Wa Law 'Annahum Qālū Sami`nā Wa 'Aţa`nā Wa Asma` Wa Anžurnā Lakāna Khayrāan Lahum Wa 'Aqwama Wa Lakin La`anahumu Allāhu Bikufrihim Falā Yu'uminūna 'Illā Qalīlāan

برخى از آنان كه يهودى‌اند، سخنان را از جايگاه‌هايش مى‌گردانند، و در حالى كه زبانشان را مى‌پيچانند، و به دين (اسلام) طعنه مى‌زنند، مى‌گويند:« شنيديم و نافرمانى كرديم. و (نيز مى‌گويند:) بشنو، در حالى كه غير شنونده‌اى! و (به قصد توهين مى‌گويند:) راعنا (كه به معناى« ما را احمق كن »است.) »و اگر (بر فرض) آنان مى‌گفتند:« شنيديم و اطاعت كرديم؛ و (سخنان ما را) بشنو و به ما مهلت بده (تا حقايق را درك كنيم.) »حتما برايشان بهتر و پايدارتر بود. و ليكن خدا، آنان را بخاطر كفرشان، از رحمت خود دور ساخته است؛ از اين رو جز اندكى ايمان نمى‌آورند.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba 'Āminū Bimā Nazzalnā Muşaddiqāan Limā Ma`akum Min Qabli 'An Naţmisa Wujūhāan Fanaruddahā `Alá 'Adbārihā 'Aw Nal`anahum Kamā La`annā 'Aşĥāba As-Sabti Wa Kāna 'Amru Allāhi Maf`ūlāan

اى كسانى كه كتاب [خدا] به شما داده شده است! به آنچه فرو فرستاديم، در حالى كه مؤيد (همان) چيزى است كه با شماست، ايمان آوريد، پيش از آنكه چهره‌هايى را محو كنيم، و آنها را به قهقرا باز گردانيم، يا آنها را از رحمت خود دور سازيم، همان گونه كه« اصحاب سبت » (گروهى از يهود كه در روز شنبه نافرمانى كردند) را از رحمت خود دور ساختيم؛ و فرمان خدا انجام يافته است.

'Inna Allāha Lā Yaghfiru 'An Yushraka Bihi Wa Yaghfiru Mā Dūna Dhālika Liman Yashā'u Wa Man Yushrik Billāhi Faqadi Aftará 'Ithmāan `Ažīmāan

مسلما خدا شرك ورزيدن به او را نمى‌آمرزد؛ و [گناهان‌] پايين‌تر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‌آمرزد؛ و هر كس به خدا شرك ورزد، پس بيقين گناه بزرگى را بر بافته است.

'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Yuzakkūna 'Anfusahum Bali Allāhu Yuzakkī Man Yashā'u Wa Lā Yužlamūna Fatīlāan

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه خودشان را (پاك و) رشد يافته مى‌شمارند (و خودستايى مى‌كنند)؟! بلكه خدا هر كس را بخواهد، رشد مى‌دهد (و پاك مى‌گرداند)؛ و كمترين ستمى بر آنان نخواهد شد.

'Anžur Kayfa Yaftarūna `Alá Allāhi Al-Kadhiba Wa Kafá Bihi 'Ithmāan Mubīnāan

بنگر چگونه بر خدا دروغ مى‌بندند! و اين گناه آشكار (دروغ‌پردازى، براى مجازات آنان) كافى است.

'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna 'Ūtū Naşībāan Mina Al-Kitābi Yu'uminūna Bil-Jibti Wa Aţ-Ţāghūti Wa Yaqūlūna Lilladhīna Kafarū Hā'uulā' 'Ahdá Mina Al-Ladhīna 'Āmanū Sabīlāan

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه بهره‌اى از كتاب [خدا] به آنان داده شده، در حالى كه به معبود (ان بت گونه) و (بت پرستان) طغيانگر ايمان مى‌آورند، و در باره كسانى كه كفر ورزيدند، مى‌گويند:« آنان، از كسانى كه ايمان آورده‌اند، راهى هدايت يافته‌تر دارند »؟!

'Ūlā'ika Al-Ladhīna La`anahumu Allāhu Wa Man Yal`ani Allāhu Falan Tajida Lahu Naşīrāan

آنان كسانى هستند كه خدا، از رحمت خود دورشان ساخته است؛ و خدا هر كس را از رحمت خود دور سازد، پس هيچ ياورى براى او نخواهى يافت.

'Am Lahum Naşībun Mina Al-Mulki Fa'idhāan Lā Yu'utūna An-Nāsa Naqīrāan

آيا آن (يهودي) ان سهمى از فرمانروايى [و قضاوت‌] دارند؟ (اگر چنين بود) پس در آن صورت كمترين چيزى به مردم نمى‌دادند.

'Am Yaĥsudūna An-Nāsa `Alá Mā 'Ātāhumu Allāhu Min Fađlihi Faqad 'Ātaynā 'Āla 'Ibrāhīma Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa 'Ātaynāhum Mulkāan `Ažīmāan

يا اينكه نسبت به مردم [پيامبر و اهل بيتش‌]، بر آنچه خدا از فضلش به آنان عطا كرده، رشك مى‌ورزند؟! و بيقين [ما] به خاندان ابراهيم، (كه يهود از آنها هستند نيز،) كتاب [الهى‌] و حكمت داديم؛ و فرمانروايى بزرگى به آنان عطا كرديم.

Faminhum Man 'Āmana Bihi Wa Minhum Man Şadda `Anhu Wa Kafá Bijahannama Sa`īrāan

و [لى‌] برخى از آنان كسانى هستند كه به آن ايمان آوردند، و برخى از آنان كسانى هستند كه (راه مردم را) بر آن بستند؛ و (براى مجازات آنها) شعله فروزان (آتش) جهنم كافى است!

'Inna Al-Ladhīna Kafarū Bi'āyātinā Sawfa Nuşlīhim Nārāan Kullamā Nađijat Julūduhum Baddalnāhum Julūdāan Ghayrahā Liyadhūqū Al-`Adhāba 'Inna Allāha Kāna `Azīzāan Ĥakīmāan

براستى كسانى كه به آيات ما كفر ورزيدند، آنان را در آينده به آتشى وارد مى‌كنيم (و مى‌سوزانيم) كه هر گاه پوست‌هايشان (در آن) بريان گردد (و بسوزد)، پوست‌هايى غير از آنها بر جايش نهيم، تا عذاب (الهى) را بچشند؛ بدرستى كه خدا، شكست‌ناپذيرى فرزانه است.

Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Sanudkhiluhum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā 'Abadāan Lahum Fīhā 'Azwājun Muţahharatun Wa Nudkhiluhum Žillā Žalīlāan

و كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، بزودى آنان را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كنيم كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است؛ در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند؛ [و] در آنجا همسرانى پاكيزه برايشان خواهد بود؛ و آنان را در سايه‌اى پايدار (و فرح بخش) وارد مى‌كنيم.

'Inna Allāha Ya'murukum 'An Tu'uaddū Al-'Amānāti 'Ilá 'Ahlihā Wa 'Idhā Ĥakamtum Bayna An-Nāsi 'An Taĥkumū Bil-`Adli 'Inna Allāha Ni`immā Ya`ižukum Bihi 'Inna Allāha Kāna Samī`āan Başīrāan

براستى خدا به شما فرمان مى‌دهد كه امانت‌ها را به اهلش رد كنيد؛ و هنگامى كه ميان مردم داورى مى‌كنيد، به عدالت داورى كنيد. در حقيقت نيكو چيزى است كه خدا شما را به آن پند مى‌دهد؛ بدرستى كه خدا، شنواى بيناست.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Aţī`ū Allaha Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla Wa 'Ūlī Al-'Amri Minkum Fa'in Tanāza`tum Fī Shay'in Faruddūhu 'Ilá Allāhi Wa Ar-Rasūli 'In Kuntum Tu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Dhālika Khayrun Wa 'Aĥsanu Ta'wīlāan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خدا را اطاعت كنيد؛ و فرستاده [خدا] و صاحبان امر (خود) تان را اطاعت نماييد. و اگر در چيزى با همديگر اختلاف كرديد، پس آن را به خدا و فرستاده (اش) ارجاع دهيد (و از آنها داورى بطلبيد) اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد، اين (كار) بهتر و فرجام (ش) نيكوتر است.

'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Yaz`umūna 'Annahum 'Āmanū Bimā 'Unzila 'Ilayka Wa Mā 'Unzila Min Qablika Yurīdūna 'An Yataĥākamū 'Ilá Aţ-Ţāghūti Wa Qad 'Umirū 'An Yakfurū Bihi Wa Yurīdu Ash-Shayţānu 'An Yuđillahum Đalālāan Ba`īdāan

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه گمان مى‌كنند، كه آنان به آنچه بر تو فرو فرستاده شده و آنچه پيش از تو فرود آمده، ايمان آورده‌اند، (و با اين حال) مى‌خواهند كه داورى ميان خود را به سوى (حاكمان) طغيانگر برند؟! با اينكه يقينا به آنان فرمان داده شده، كه به او كفر ورزند. و [لى‌] شيطان مى‌خواهد به گمراهى دور دستى، گمراهشان سازد.

Wa 'Idhā Qīla Lahum Ta`ālawā 'Ilá Mā 'Anzala Allāhu Wa 'Ilá Ar-Rasūli Ra'ayta Al-Munāfiqīna Yaşuddūna `Anka Şudūdāan

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« به سوى آنچه خدا فرود آورده، و به سوى فرستاده (اش) بياييد. »منافقان را مى‌بينى كه كاملا از تو روى بر مى‌تابند.

Fakayfa 'Idhā 'Aşābat/hum Muşībatun Bimā Qaddamat 'Aydīhim Thumma Jā'ūka Yaĥlifūna Billāhi 'In 'Aradnā 'Illā 'Iĥsānāan Wa Tawfīqāan

پس چگونه، وقتى به خاطر دستاورد پيشين‌شان، مصيبتى به آنان در رسد، پس از مدتى نزد تو مى‌آيند، در حالى كه به خدا سوگند ياد مى‌كنند، كه ما جز نيكى كردن و توافق (ميان طرفين نزاع،) اراده‌اى نداشتيم؟!

'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ya`lamu Allāhu Mā Fī Qulūbihim Fa'a`riđ `Anhum Wa `Ižhum Wa Qul Lahum Fī 'Anfusihim Qawlāan Balīghāan

آنان كسانى هستند كه خدا، آنچه را در دل‌هايشان دارند، مى‌داند، پس از (مجازات) آنان روى گردان؛ و پندشان ده؛ و با آنان سخنى رسا، (و مؤثر) در دل‌هايشان، بگوى.

Wa Mā 'Arsalnā Min Rasūlin 'Illā Liyuţā`a Bi'idhni Allāhi Wa Law 'Annahum 'Idh Žalamū 'Anfusahum Jā'ūka Fāstaghfarū Allaha Wa Astaghfara Lahumu Ar-Rasūlu Lawajadū Allaha Tawwābāan Raĥīmāan

و ما هيچ فرستاده‌اى را نفرستاديم، مگر براى اينكه به رخصت خدا، اطاعت شود. و اگر (بر فرض) آن (منافق) ان هنگامى كه به خودشان ستم كردند، نزد تو مى‌آمدند، و از خدا آمرزش مى‌خواستند، و فرستاده [ما نيز] براى آنان طلب آمرزش مى‌كرد، حتما خدا را بسيار توبه‌پذير [و] مهرورز مى‌يافتند.

Falā Wa Rabbika Lā Yu'uminūna Ĥattá Yuĥakkimūka Fīmā Shajara Baynahum Thumma Lā Yajidū Fī 'Anfusihim Ĥarajāan Mimmā Qađayta Wa Yusallimū Taslīmāan

و [لى چنين‌] نيست، به پروردگارت سوگند! كه آنها ايمان (حقيقى) نخواهند آورد، تا اينكه در مورد آنچه در ميانشان اختلاف كردند، تو را داور گردانند؛ سپس از داورى تو در جانشان هيچ (دل) تنگى نيابند، و كاملا تسليم شوند.

Wa Law 'Annā Katabnā `Alayhim 'Ani Aqtulū 'Anfusakum 'Aw Akhrujū Min Diyārikum Mā Fa`alūhu 'Illā Qalīlun Minhum Wa Law 'Annahum Fa`alū Mā Yū`ažūna Bihi Lakāna Khayrāan Lahum Wa 'Ashadda Tathbītāan

و اگر (بر فرض) ما بر آنان مقرر مى‌كرديم كه:« خودتان را بكشيد. »يا« از خانه‌هايتان بيرون رويد. »جز اندكى از آنان بدان عمل نمى‌كردند. و اگر (بر فرض) آنان آنچه را كه بدان پند داده مى‌شدند، انجام مى‌دادند، حتما برايشان بهتر و با ثبات‌تر بود.

Wa 'Idhāan La'ātaynāhum Min Ladunnā 'Ajrāan `Ažīmāan

و در اين صورت، حتما از نزد خودمان پاداش بزرگى به آنان مى‌داديم.

Wa Lahadaynāhum Şirāţāan Mustaqīmāan

و مسلما آنان را به راهى راست، راهنمايى مى‌كرديم.

Wa Man Yuţi`i Allāha Wa Ar-Rasūla Fa'ūlā'ika Ma`a Al-Ladhīna 'An`ama Allāhu `Alayhim Mina An-Nabīyīna Wa Aş-Şiddīqīna Wa Ash-Shuhadā'i Wa Aş-Şāliĥīna Wa Ĥasuna 'Ūlā'ika Rafīqāan

و كسانى كه خدا و فرستاده [اش‌] را اطاعت كنند، پس ايشان با كسانى، كه خدا به آنان نعمت داده، از پيامبران و راستگويان و شهيدان و شايستگان (همنشين) خواهند بود؛ و آنان چه نيكو رفيقانى هستند.

Dhālika Al-Fađlu Mina Allāhi Wa Kafá Billāhi `Alīmāan

اين بخشش از [جانب‌] خداست؛ و آگاهى خدا (از حال بندگان) كافى است.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Khudhū Ĥidhrakum Fānfirū Thubātin 'Aw Anfirū Jamī`āan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! آمادگى‌تان را (در برابر دشمن حفظ كنيد و اسلحه‌تان را) بر گيريد، و گروه گروه (براى جهاد) بسيج شويد، يا دستجمعى (براى كارزار) بسيج شويد.

Wa 'Inna Minkum Laman Layubaţţi'anna Fa'in 'Aşābatkum Muşībatun Qāla Qad 'An`ama Allāhu `Alayya 'Idh Lam 'Akun Ma`ahum Shahīdāan

و قطعا در ميان شما، فردى (منافق) است كه كندى به خرج مى‌دهد، و اگر مصيبتى به شما رسد، گويد:« بيقين خدا به من نعمت داد كه با آنان شهيد نشدم.

Wa La'in 'Aşābakum Fađlun Mina Allāhi Layaqūlanna Ka'an Lam Takun Baynakum Wa Baynahu Mawaddatun Yā Laytanī Kuntu Ma`ahum Fa'afūza Fawzāan `Ažīmāan

و اگر بخشش (و غنيمت) ى از جانب خدا به شما رسد، بيقين مى‌گويند:« اى كاش من با آنان بودم، و به كاميابى بزرگى نائل مى‌شدم! »گويا بين شما و بين او هيچ دوستى‌اى نبوده است.

Falyuqātil Fī Sabīli Allāhi Al-Ladhīna Yashrūna Al-Ĥayāata Ad-Dunyā Bil-'Ākhirati Wa Man Yuqātil Fī Sabīli Allāhi Fayuqtal 'Aw Yaghlib Fasawfa Nu'utīhi 'Ajrāan `Ažīmāan

و كسانى كه زندگى پست (دنيا) را با آخرت مبادله كرده‌اند، بايد در راه خدا بجنگند. و هر كس كه در راه خدا بجنگد، و كشته [و شهيد] شود يا پيروز گردد، پس در آينده پاداش بزرگى به او خواهيم داد.

Wa Mā Lakum Lā Tuqātilūna Fī Sabīli Allāhi Wa Al-Mustađ`afīna Mina Ar-Rijāli Wa An-Nisā' Wa Al-Wildāni Al-Ladhīna Yaqūlūna Rabbanā 'Akhrijnā Min Hadhihi Al-Qaryati Až-Žālimi 'Ahluhā Wa 'Aj`al Lanā Min Ladunka Walīyan Wa 'Aj`al Lanā Min Ladunka Naşīrāan

و شما را چه شده، كه در راه خدا، و [در راه نجات‌] مردان و زنان و كودكانى كه (به دست ستمگران) تضعيف شده‌اند، جنگ نمى‌كنيد؟! [همان‌] كسانى كه مى‌گويند:« [اى‌] پروردگار ما! از اين آبادى (مكه)، كه مردمش ستمگرند، ما را بيرون ببر؛ و از طرف خويش، براى ما سرپرست (و رهبر) ى تعيين فرما؛ و از جانب خويش، ياورى براى ما قرار ده. »

Al-Ladhīna 'Āmanū Yuqātilūna Fī Sabīli Allāhi Wa Al-Ladhīna Kafarū Yuqātilūna Fī Sabīli Aţ-Ţāghūti Faqātilū 'Awliyā'a Ash-Shayţāni 'Inna Kayda Ash-Shayţāni Kāna Đa`īfāan

كسانى كه ايمان آورده‌اند، در راه خدا جنگ مى‌كنند؛ و آنان كه كفر ورزيدند، در راه طغيانگر (ان و بت‌ها) پيكار مى‌كنند. پس با ياران شيطان، پيكار كنيد؛ [چرا] كه نيرنگ شيطان، ضعيف است.

'Alam Tara 'Ilá Al-Ladhīna Qīla Lahum Kuffū 'Aydiyakum Wa 'Aqīmū Aş-Şalāata Wa 'Ātū Az-Zakāata Falammā Kutiba `Alayhimu Al-Qitālu 'Idhā Farīqun Minhum Yakhshawna An-Nāsa Kakhashyati Allāhi 'Aw 'Ashadda Khashyatan Wa Qālū Rabbanā Lima Katabta `Alaynā Al-Qitāla Lawlā 'Akhkhartanā 'Ilá 'Ajalin Qarībin Qul Matā`u Ad-Dunyā Qalīlun Wa Al-'Ākhiratu Khayrun Limani Attaqá Wa Lā Tužlamūna Fatīlāan

آيا نظر نمى‌كنى به سوى كسانى كه (در مكه) به آنان گفته شد:« (فعلا از جهاد) دست نگهداريد؛ و نماز را به پا داريد؛ و [ماليات‌] زكات بپردازيد. »و [لى‌] هنگامى كه (در مدينه) جنگ (و جهاد) بر آنان مقرر شد، بناگاه دسته‌اى از آنان، از مردم مى‌هراسيدند، همانند هراسيدن از خدا يا هراسيدن شديدتر. و گفتند:« [اى‌] پروردگار ما! چرا جنگ (و جهاد) را بر ما مقرر داشتى؟! چرا (اين فرمان را از) ما تا سرآمد نزديكى تأخير نينداختى؟! » (به آنها) بگو:« كالاى دنيا، اندك است؛ و براى كسى كه خودنگهدار باشد (نعمت‌هاى) آخرت، بهتر است؛ و كمترين ستمى، به شما نخواهد شد. »

'Aynamā Takūnū Yudrikkumu Al-Mawtu Wa Law Kuntum Fī Burūjin Mushayyadatin Wa 'In Tuşibhum Ĥasanatun Yaqūlū Hadhihi Min `Indi Allāhi Wa 'In Tuşibhum Sayyi'atun Yaqūlū Hadhihi Min `Indika Qul Kullun Min `Indi Allāhi Famāli Hā'uulā' Al-Qawmi Lā Yakādūna Yafqahūna Ĥadīthāan

هر كجا باشيد، مرگ شما را در مى‌يابد؛ و اگر چه در برج‌هاى استوار [و مرتفع‌] باشيد. و اگر (پيشامد) خوبى به آن (ساده دلان يا منافق) ان در رسد، مى‌گويند:« اين، از طرف خداست. »و اگر (حادثه) بدى به آنان در رسد، مى‌گويند:« اين از جانب توست. »بگو:« همه [اينها] از طرف خداست. »و اين گروه را چه شده است كه به فهم عميق سخن نزديك نيستند؟!

Mā 'Aşābaka Min Ĥasanatin Famina Allāhi Wa Mā 'Aşābaka Min Sayyi'atin Famin Nafsika Wa 'Arsalnāka Lilnnāsi Rasūlāan Wa Kafá Billāhi Shahīdāan

هر چه از خوبى به تو مى‌رسد، پس از خداست؛ و هر چه از بدى به تو مى‌رسد، پس از خود توست. و تو را به رسالت براى مردم فرستاديم؛ و گواهى خدا (در اين باره) كافى است.

Man Yuţi`i Ar-Rasūla Faqad 'Aţā`a Allāha Wa Man Tawallá Famā 'Arsalnāka `Alayhim Ĥafīžāan

هر كه از فرستاده [خدا] اطاعت كند، پس بيقين خدا را فرمان برده است. و هر كس روى برتابد، پس تو را (به عنوان) نگهبان [مستمر] برايشان نفرستاديم.

Wa Yaqūlūna Ţā`atun Fa'idhā Barazū Min `Indika Bayyata Ţā'ifatun Minhum Ghayra Al-Ladhī Taqūlu Wa Allāhu Yaktubu Mā Yubayyitūna Fa'a`riđ `Anhum Wa Tawakkal `Alá Allāhi Wa Kafá Billāhi WaKīlāan

و (منافقان) مى‌گويند:« فرمانبردار [يم‌]؛ » [ولى‌] هنگامى كه از نزد تو بيرون مى‌روند، گروهى از آنان شبانه، بر خلاف آنچه تو مى‌گويى تدبير مى‌كنند، و خدا آنچه را شبانه تدبير مى‌كنند، مى‌نگارد. پس از آنان روى گردان، و بر خدا توكل كن؛ و كارسازى خدا كافى است.

'Afalā Yatadabbarūna Al-Qur'āna Wa Law Kāna Min `Indi Ghayri Allāhi Lawajadū Fīhi Akhtilāfāan Kathīrāan

و آيا در قرآن تدبر نمى‌كنند؟ و اگر (بر فرض) از طرف غير خدا بود، حتما در آن اختلاف فراوانى مى‌يافتند.

Wa 'Idhā Jā'ahum 'Amrun Mina Al-'Amni 'Awi Al-Khawfi 'Adhā`ū Bihi Wa Law Raddūhu 'Ilá Ar-Rasūli Wa 'Ilá 'Ūlī Al-'Amri Minhum La`alimahu Al-Ladhīna Yastanbiţūnahu Minhum Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alaykum Wa Raĥmatuhu Lāttaba`tumu Ash-Shayţāna 'Illā Qalīlāan

و هنگامى كه خبرى (حاكى) از ايمنى يا ترس به آن [منافق‌] ان برسد، منتشرش سازند، و [لى‌] اگر (بر فرض) آن را به فرستاده [خدا] و به اولياى امر از بينشان، ارجاع دهند، از ميان آنان كسانى كه آن را استنباط مى‌كنند، حتما به (درستى و نادرستى) آن آگاهى دارند. و اگر بخشش خدا و رحمتش بر شما نبود، مسلما جز اندكى (از شما، همگى) از شيطان پيروى مى‌كرديد.

Faqātil Fī Sabīli Allāhi Lā Tukallafu 'Illā Nafsaka Wa Ĥarriđi Al-Mu'uminīna `Asá Allāhu 'An Yakuffa Ba'sa Al-Ladhīna Kafarū Wa Allāhu 'Ashaddu Ba'sāan Wa 'Ashaddu Tankīlāan

پس (اى پيامبر) در راه خدا جنگ كن! و جز خودت مكلف نيستى. و [لى‌] مؤمنان را (بر جهاد) برانگيز؛ اميد است خدا از قدرت كسانى كه كفر ورزيدند، جلوگيرى كند. و خدا قدرت بيشتر، و مجازات شديدترى دارد.

Man Yashfa` Shafā`atan Ĥasanatan Yakun Lahu Naşībun Minhā Wa Man Yashfa` Shafā`atan Sayyi'atan Yakun Lahu Kiflun Minhā Wa Kāna Allāhu `Alá Kulli Shay'in Muqītāan

هر كس به صورت وساطت نيكويى (در كار خير) واسطه شود، بهره‌اى از آن برايش خواهد بود؛ و هر كس به صورت وساطت بدى (در كارى) واسطه شود، برايش سهمى از آن خواهد بود؛ و خدا بر هر چيزى، نگهدار و حسابگر است.

Wa 'Idhā Ĥuyyītum Bitaĥīyatin Faĥayyū Bi'aĥsana Minhā 'Aw Ruddūhā 'Inna Allāha Kāna `Alá Kulli Shay'in Ĥasībāan

و هر گاه با زنده بادى به شما زنده باد گفته شود (و به شما سلام يا اظهار محبت نمايند،) پس بهتر از آن، زنده باد گوييد (و پاسخ بهترى به محبت‌ها دهيد)، و يا (همانند) آن را پاسخ دهيد، كه خدا بر هر چيزى حسابگر است.

Al-Lahu Lā 'Ilāha 'Illā Huwa Layajma`annakum 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati Lā Rayba Fīhi Wa Man 'Aşdaqu Mina Allāhi Ĥadīthāan

خدا، هيچ معبودى جز او نيست؛ بيقين، در روز رستاخيز- كه هيچ ترديدى در آن نيست- شما را جمع خواهد كرد. و چه كسى از خدا، در سخن راستگوتر است؟!

Famā Lakum Fī Al-Munāfiqīna Fi'atayni Wa Allāhu 'Arkasahum Bimā Kasabū 'Aturīdūna 'An Tahdū Man 'Ađalla Allāhu Wa Man Yuđlili Allāhu Falan Tajida Lahu Sabīlāan

و شما را چه شده، كه در مورد (جنگ با) منافقين دو دسته شده‌ايد؟! و حال آنكه خدا آنان را بخاطر دستاوردشان سرنگون كرده است. آيا مى‌خواهيد كسى را كه خدا در گمراهى [اش، وا] نهاده است، راهنمايى كنيد؟! و هر كه را خدا در گمراهى (اش، وا) نهاد، پس هيچ راهى براى (هدايت) او نخواهى يافت.

Waddū Law Takfurūna Kamā Kafarū Fatakūnūna Sawā'an Falā Tattakhidhū Minhum 'Awliyā'a Ĥattá Yuhājirū Fī Sabīli Allāhi Fa'in Tawallawā Fakhudhūhum Wāqtulūhum Ĥaythu Wajadtumūhum Wa Lā Tattakhidhū Minhum Walīyan Wa Lā Naşīrāan

[منافقان‌] آرزو دارند، كه [شما] كافر شويد، همانگونه كه [خود] كفر ورزيدند، و مساوى يكديگر شويد. بنابراين، از ميان آنان دوستانى مگيريد، تا اينكه در راه خدا هجرت نمايند. و اگر (از هجرت) روى برتافتند، پس هر كجا آنان را يافتيد، ايشان را (به اسارت) بگيريد، (و در صورت ضرورت) آنان را بكشيد. و از بين آنان، هيچ دوست و ياورى مگيريد.

'Illā Al-Ladhīna Yaşilūna 'Ilá Qawmin Baynakum Wa Baynahum Mīthāqun 'Aw Jā'ūkum Ĥaşirat Şudūruhum 'An Yuqātilūkum 'Aw Yuqātilū Qawmahum Wa Law Shā'a Allāhu Lasallaţahum `Alaykum Falaqātalūkum Fa'ini A`tazalūkum Falam Yuqātilūkum Wa 'Alqawā 'Ilaykumu As-Salama Famā Ja`ala Allāhu Lakum `Alayhim Sabīlāan

مگر كسانى كه بپيوندند به گروهى، كه ميان شما و ميان آنان پيمان محكمى است، يا نزد شما بيايند، در حالى كه [بيقين‌] سينه‌هاى آنان از پيكار با شما يا پيكار با قومشان، به تنگ آمده است. و اگر (بر فرض) خدا مى‌خواست، قطعا آنان را بر شما مسلط مى‌كرد، و حتما با شما پيكار مى‌كردند. پس اگر از شما كناره‌گيرى كرده و با شما پيكار ننموده‌اند، و با شما طرح صلح افكندند، پس خدا هيچ راهى براى (تعدى) شما بر آنان قرار نداده است.

Satajidūna 'Ākharīna Yurīdūna 'An Ya'manūkum Wa Ya'manū Qawmahum KullaMā Ruddū 'Ilá Al-Fitnati 'Urkisū Fīhā Fa'in Lam Ya`tazilūkum Wa Yulqū 'Ilaykumu As-Salama Wa Yakuffū 'Aydiyahum Fakhudhūhum Wāqtulūhum Ĥaythu Thaqiftumūhum Wa 'Ūla'ikum Ja`alnā Lakum `Alayhim Sulţānāan Mubīnāan

بزودى (گروه) ديگرى را خواهيد يافت، كه مى‌خواهند از شما آسوده خاطر شوند و از قومشان (نيز) ايمن باشند. (ولى) هر گاه به سوى فتنه (و بت پرستى) بازگردانده شوند، در آن سرنگون مى‌شوند. پس اگر از (درگيرى با) شما كناره‌گيرى نكرده و با شما طرح صلح نيفكنده و دست از شما نكشيده‌اند، پس آنان را هر كجا يافتيد، ايشان را (به اسارت) بگيريد و بكشيدشان. و آنانند كه براى شما، تسلطى آشكار، بر آنان قرار داديم.

Wa Mā Kāna Limu'uminin 'An Yaqtula Mu'umināan 'Illā Khaţa'an Wa Man Qatala Mu'umināan Khaţa'an Fataĥrīru Raqabatin Mu'uminatin Wa Diyatun Musallamatun 'Ilá 'Ahlihi 'Illā 'An Yaşşaddaqū Fa'in Kāna Min Qawmin `Adūwin Lakum Wa Huwa Mu'uminun Fataĥrīru Raqabatin Mu'uminatin Wa 'In Kāna Min Qawmin Baynakum Wa Baynahum Mīthāqun Fadiyatun Musallamatun 'Ilá 'Ahlihi Wa Taĥrīru Raqabatin Mu'uminatin Faman Lam Yajid Faşiyāmu Shahrayni Mutatābi`ayni Tawbatan Mina Allāhi Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

و براى هيچ مؤمنى سزاوار نيست كه مؤمنى را بكشد، مگر اشتباهى (رخ دهد؛) و هر كس مؤمنى را به اشتباه بكشد، پس آزاد كردن بنده مؤمنى (واجب است)، و خونبهايى به خانواده‌اش پرداخته شود؛ مگر اينكه [آنان خونبها را] ببخشند. و اگر [مقتول‌]، از گروهى باشد كه دشمن شماست، در حالى كه وى مؤمن بوده، پس آزاد كردن بنده مؤمنى (واجب است)؛ و اگر [مقتول‌] از گروهى باشد كه بين شما و بين آنان پيمان محكمى است، پس [بايد] خونبهايى به خانواده‌اش پرداخت، و بنده مؤمنى آزاد كند؛ و هر كس (بنده مؤمنى) نيافت، پس روزه دو ماه پياپى بر او واجب است. (اين نوعى تخفيف و) توبه پذيرى خداست؛ و خدا، داناى فرزانه است.

Wa Man Yaqtul Mu'umināan Muta`ammidāan Fajazā'uuhu Jahannamu Khālidāan Fīhā Wa Ghađiba Allāhu `Alayhi Wa La`anahu Wa 'A`adda Lahu `Adhābāan `Ažīmāan

و هر كس، عمدا مؤمنى را بكشد، پس كيفرش (آتش) جهنم است، در حالى كه در آنجا ماندگار است؛ و خدا بر او خشم مى‌گيرد؛ و او را از رحمتش دور مى‌سازد؛ و عذابى بزرگ برايش آماده ساخته است.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Idhā Đarabtum Fī Sabīli Allāhi Fatabayyanū Wa Lā Taqūlū Liman 'Alqá 'Ilaykumu As-Salāma Lasta Mu'umināan Tabtaghūna `Arađa Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Fa`inda Allāhi Maghānimu Kathīratun Kadhālika Kuntum Min Qablu Famanna Allāhu `Alaykum Fatabayyanū 'Inna Allāha Kāna Bimā Ta`malūna Khabīrāan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هنگامى كه (براى جهاد) در راه خدا سفر مى‌كنيد، پس تحقيق كنيد؛ و به كسى كه (اظهار اسلام مى‌كند و) با شما طرح صلح مى‌افكند، نگوييد:« مؤمن نيستى. »در حالى كه زندگى ناپايدار پست (دنيا و غنائمش) را مى‌جوييد، چرا كه غنيمت‌هاى فراوانى (براى شما) نزد خداست. شما (نيز) قبلا همين گونه بوديد، و خدا بر شما منت نهاد. پس، (خوب) تحقيق كنيد؛ براستى كه خدا به آنچه انجام مى‌دهيد، آگاه است.

Lā Yastawī Al-Qā`idūna Mina Al-Mu'uminīna Ghayru 'Ūlī Ađ-Đarari Wa Al-Mujāhidūna Fī Sabīli Allāhi Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim Fađđala Allāhu Al-Mujāhidīna Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim `Alá Al-Qā`idīna Darajatan Wa Kullāan Wa`ada Allāhu Al-Ĥusná Wa Fađđala Allāhu Al-Mujāhidīna `Alá Al-Qā`idīna 'Ajrāan `Ažīmāan

مؤمنان فرو نشسته (از جهاد)، كه بدون ضرر (و بيمارى) اند، با مجاهدانى كه در راه خدا با اموالشان و جان‌هايشان [جهاد نمودند] مساوى نيستند؛ خدا مجاهدانى را كه با اموالشان و جان‌هايشان [جهاد كردند]، بر فرو نشستگان (از جهاد) به رتبه‌اى برترى بخشيده است؛ و خدا همگان را وعده [پاداش‌] نيك داده است، و [لى‌] خدا مجاهدان را بر فرو نشستگان (از جهاد)، به پاداشى بزرگ، برترى بخشيده است.

Darajātin Minhu Wa Maghfiratan Wa Raĥmatan Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan

رتبه‌هايى و آمرزشى و رحمتى، از جانب خدا (نصيب آنان مى‌گردد)؛ و خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.

'Inna Al-Ladhīna Tawaffāhumu Al-Malā'ikatu Žālimī 'Anfusihim Qālū Fīma Kuntum Qālū Kunnā Mustađ`afīna Fī Al-'Arđi Qālū 'Alam Takun 'Arđu Allāhi Wāsi`atan Fatuhājirū Fīhā Fa'ūlā'ika Ma'whum Jahannamu Wa Sā'at Maşīrāan

در واقع كسانى كه فرشتگان، [جان‌هاى‌] ايشان را بطور كامل گرفتند، در حالى كه به خويشتن ستمكار بودند، (فرشتگان به آنان) گفتند:« در چه [حالى‌] بوديد؟ » (در پاسخ) گفتند:« ما در زمين، مستضعف بوديم. » (فرشتگان) گفتند:« آيا زمين خدا، وسيع نبود تا در آن مهاجرت كنيد؟! »پس آنان مقصدشان جهنم است، و بد فرجامى است؛

'Illā Al-Mustađ`afīna Mina Ar-Rijāli Wa An-Nisā' Wa Al-Wildāni Lā Yastaţī`ūna Ĥīlatan Wa Lā Yahtadūna Sabīlāan

مگر مستضعفانى از مردان و زنان و كودكان، كه توان چاره جويى ندارند، و به هيچ راهى رهنمون نمى‌شوند.

Fa'ūlā'ika `Asá Allāhu 'An Ya`fuwa `Anhum Wa Kāna Allāhu `Afūwan Ghafūrāan

و آنانند كه اميد است خدا آنها را ببخشد، و خدا بسيار بخشاينده آمرزنده است.

Wa Man Yuhājir Fī Sabīli Allāhi Yajid Fī Al-'Arđi Murāghamāan Kathīrāan Wa Sa`atan Wa Man Yakhruj Min Baytihi Muhājirāan 'Ilá Allāhi Wa Rasūlihi Thumma Yudrik/hu Al-Mawtu Faqad Waqa`a 'Ajruhu `Alá Allāhi Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan

و هر كس كه در راه خدا هجرت كند، در زمين مكان‌هاى [امن‌] فراوان و گشايشى خواهد يافت؛ و هر كس [بعنوان‌] مهاجرت به سوى خدا و فرستاده او، از خانه‌اش بدر آيد، سپس مرگ او را فرا گيرد، پس بيقين پاداشش بر خداست؛ و خدا، بسيار آمرزنده مهرورز است.

Wa 'Idhā Đarabtum Fī Al-'Arđi Falaysa `Alaykum Junāĥun 'An Taqşurū Mina Aş-Şalāati 'In Khiftum 'An Yaftinakumu Al-Ladhīna Kafarū 'Inna Al-Kāfirīna Kānū Lakum `Adūwan Mubīnāan

و هنگامى كه در زمين سفر مى‌كنيد، اگر از آشوبگرى كسانى كه كفر ورزيدند، (در مورد خود) تان مى‌ترسيد؛ پس هيچ گناهى بر شما نيست كه از نماز كم كنيد (و نمازهاى چهار ركعتى را دو ركعت بخوانيد)؛ [چرا] كه كافران، براى شما دشمنى آشكارند.

Wa 'Idhā Kunta Fīhim Fa'aqamta Lahumu Aş-Şalāata Faltaqum Ţā'ifatun Minhum Ma`aka Wa Lya'khudhū 'Asliĥatahum Fa'idhā Sajadū Falyakūnū Min Warā'ikum Wa Lta'ti Ţā'ifatun 'Ukhrá Lam Yuşallū Falyuşallū Ma`aka Wa Lya'khudhū Ĥidhrahum Wa 'Asliĥatahum Wadda Al-Ladhīna Kafarū Law Taghfulūna `An 'Asliĥatikum Wa 'Amti`atikum Fayamīlūna `Alaykum Maylatan Wāĥidatan Wa Lā Junāĥa `Alaykum 'In Kāna Bikum 'Adhan Min Maţarin 'Aw Kuntum Marđá 'An Tađa`ū 'Asliĥatakum Wa Khudhū Ĥidhrakum 'Inna Allāha 'A`adda Lilkāfirīna `Adhābāan Muhīnāan

و هر گاه در ميان آنان باشى، و (در ميدان جنگ) برايشان نماز را به پا داشتى، پس بايد دسته‌اى از آنان با تو (به نماز) ايستند، و بايد سلاح هايشان را بر گيرند؛ و هنگامى كه سجده كردند (و نماز را به پايان رساندند)، پس بايد پشت سر شما (در ميدان نبرد) قرار گيرند، و دسته ديگرى كه نماز نگزارده‌اند (و در ميدان نبرد بودند)، بايد بيايند و با تو نماز گزارند؛ و بايد آمادگيشان را (حفظ كنند) و سلاح هايشان را (در حال نماز) بر گيرند؛ (زيرا) كسانى كه كفر ورزيدند، آرزو مى‌كنند كه از سلاح هايتان و وسايلتان غافل شويد، و با يك شبيخون (ناگهانى) به شما يورش آورند. و اگر شما از باران ناراحتيد، و يا بيمار (و مجروح) هستيد، هيچ گناهى بر شما نيست كه سلاح هايتان را [بر زمين‌] بگذاريد؛ و [لى‌] آمادگيتان را (حفظ كنيد و وسايل دفاعى را) بر گيريد. براستى كه خدا براى كافران، عذاب خوار كننده‌اى آماده ساخته است.

Fa'idhā Qađaytumu Aş-Şalāata Fādhkurū Allaha Qiyāmāan Wa Qu`ūdāan Wa `Alá Junūbikum Fa'idhā Aţma'nantum Fa'aqīmū Aş-Şalāata 'Inna Aş-Şalāata Kānat `Alá Al-Mu'uminīna Kitābāan Mawqūtāan

و هنگامى كه نماز را به پايان رسانديد، پس در حال ايستاده، و نشسته، و بر پهلوهايتان [آرميده‌]، خدا را ياد كنيد. و هر گاه آرامش يافتيد، پس نماز را (بطور معمول) بر پا داريد، [چرا] كه نماز، بر مؤمنان در اوقات معين [واجب و] مقرر شده است.

Wa Lā Tahinū Fī Abtighā'i Al-Qawmi 'In Takūnū Ta'lamūna Fa'innahum Ya'lamūna Kamā Ta'lamūna Wa Tarjūna Mina Allāhi Mā Lā Yarjūna Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

و در جستجوى گروه [دشمن‌] سستى نورزيد؛ (زيرا) اگر شما همواره درد مى‌كشيد، پس آنان (نيز) همان‌گونه كه شما درد مى‌كشيد، درد مى‌كشند؛ و [لى‌] شما چيزى از خدا اميد داريد كه [آنان بدان‌] اميد ندارند؛ و خدا، داناى فرزانه است.

'Innā 'Anzalnā 'Ilayka Al-Kitāba Bil-Ĥaqqi Litaĥkuma Bayna An-Nāsi Bimā 'Arāka Allāhu Wa Lā Takun Lilkhā'inīna Khaşīmāan

در واقع ما اين كتاب را بحق به سوى تو فرو فرستاديم؛ تا با آنچه خدا به تو نمايانده (و آموخته)، در ميان مردم داورى كنى؛ و به نفع خائنان، دشمن (بى گناهان) مباش.

Wa Astaghfiri Allāha 'Inna Allāha Kāna Ghafūrāan Raĥīmāan

و از خدا آمرزش بخواه؛ [چرا] كه خدا، بسيار آمرزنده مهرورز است.

Wa Lā Tujādil `Ani Al-Ladhīna Yakhtānūna 'Anfusahum 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Man Kāna Khawwānāan 'Athīmāan

و از كسانى كه به خودشان خيانت كردند، دفاع مكن؛ [چرا] كه خدا هر كسى را كه خيانت پيشه گنهكار باشد، دوست ندارد.

Yastakhfūna Mina An-Nāsi Wa Lā Yastakhfūna Mina Allāhi Wa Huwa Ma`ahum 'Idh Yubayyitūna Mā Lā Yarđá Mina Al-Qawli Wa Kāna Allāhu Bimā Ya`malūna Muĥīţāan

(خيانتكاران، زشتكارى خود را) از مردم پنهان مى‌دارند، و [لى‌] از خدا پنهان نمى‌دارند؛ در حالى كه او (خدا) با آنان بود، وقتى كه شبانه تدبير مى‌كردند (در مورد) سخنى كه [خدا بدان‌] راضى نبود؛ و خدا به آنچه انجام مى‌دهند، احاطه دارد.

Hā'antum Hā'uulā' Jādaltum `Anhum Fī Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Faman Yujādilu Allāha `Anhum Yawma Al-Qiyāmati 'Am Man Yakūnu `Alayhim Wakīlāan

هان، شما همان‌ها هستيد، كه در زندگى پست (دنيا)، از آنان دفاع كرديد؛ پس چه كسى روز رستاخيز [در برابر] خدا از آنان دفاع خواهد كرد؟! بلكه چه كسى حمايتگر آنان خواهد بود؟!

Wa Man Ya`mal Sū'āan 'Aw Yažlim Nafsahu Thumma Yastaghfiri Allāha Yajidi Allāha Ghafūrāan Raĥīmāan

و هر كس [كار] بدى انجام دهد، يا بر خويشتن ستم كند، سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را بسيار آمرزنده مهرورز خواهد يافت.

Wa Man Yaksib 'Ithmāan Fa'innamā Yaksibuhu `Alá Nafsihi Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

و هر كس كه گناهى كسب كند، پس فقط آن را به زيان خودش كسب كرده است؛ و خدا داناى فرزانه است.

Wa Man Yaksib Khaţī'atan 'Aw 'Ithmāan Thumma Yarmi Bihi Barī'āan Faqadi Aĥtamala Buhtānāan Wa 'Ithmāan Mubīnāan

و هر كس خطا يا گناهى فراهم آورد سپس آن را، به بى‌گناهى نسبت دهد، پس بيقين [بار] تهمت و گناه آشكارى بر دوش گرفته است.

Wa Lawlā Fađlu Allāhi `Alayka Wa Raĥmatuhu Lahammat Ţā'ifatun Minhum 'An Yuđillūka Wa Mā Yuđillūna 'Illā 'Anfusahum Wa Mā Yađurrūnaka Min Shay'in Wa 'Anzala Allāhu `Alayka Al-Kitāba Wa Al-Ĥikmata Wa `Allamaka Mā Lam Takun Ta`lamu Wa Kāna Fađlu Allāhi `Alayka `Ažīmāan

اگر بخشش خدا و رحمتش بر تو نبود، حتما دسته‌اى از آن (خيانتكاران يا منافق) ان آهنگ داشتند، كه تو را گمراه كنند؛ و [لى‌] جز خودشان را گمراه نمى‌كنند؛ و هيچ گونه زيانى به تو نمى‌رسانند. و خدا، كتاب و حكمت بر تو فرو فرستاد، و آنچه را نمى‌دانسته‌اى به تو آموخت، و بخشش خدا بر تو بزرگ بوده است.

Lā Khayra Fī Kathīrin Min Najwāhum 'Illā Man 'Amara Bişadaqatin 'Aw Ma`rūfin 'Aw 'Işlāĥin Bayna An-Nāsi Wa Man Yaf`al Dhālika Abtighā'a Marđāati Allāhi Fasawfa Nu'utīhi 'Ajrāan `Ažīmāan

در بسيارى از رازگويى‌ها [و جلسات محرمانه‌] ايشان، هيچ خيرى نيست؛ مگر كسى كه (بدين وسيله،) به بخشش خالصانه‌اى، يا [كار] پسنديده‌اى، يا سازشى ميان مردم فرمان دهد؛ و هر كس براى طلب خشنودى خدا چنين كند، پس در آينده پاداش بزرگى به او خواهيم داد.

Wa Man Yushāqiqi Ar-Rasūla Min Ba`di Mā Tabayyana Lahu Al-Hudá Wa Yattabi` Ghayra Sabīli Al-Mu'uminīna Nuwallihi Mā Tawallá Wa Nuşlihi Jahannama Wa Sā'at Maşīrāan

و هر كس بعد از آنكه [راه‌] هدايت برايش آشكار شد، با فرستاده [خدا] مخالفت كند، و (راهى) غير راه مؤمنان پيروى نمايد، او را تحت سرپرستى (معبودهايى) كه به عنوان سرپرست انتخاب كرده، قرار مى‌دهيم؛ و او را در جهنم داخل مى‌كنيم (و مى‌سوزانيم)؛ و [اين‌] بد فرجامى است.

'Inna Allāha Lā Yaghfiru 'An Yushraka Bihi Wa Yaghfiru Mā Dūna Dhālika Liman Yashā'u Wa Man Yushrik Billāhi Faqad Đalla Đalālāan Ba`īdāan

در واقع خدا شرك ورزيدن به او را نمى‌آمرزد، و [گناهان‌] پايين‌تر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‌آمرزد. و هر كس به خدا شرك ورزد، پس بيقين به گمراهى دورى گمراه شده است.

'In Yad`ūna Min Dūnihi 'Illā 'Ināthāan Wa 'In Yad`ūna 'Illā Shayţānāan Marīdāan

[مشركان‌] غير از او (خدا)، جز [بت‌هاى‌] مؤنث را (بعنوان پرستش) نمى‌خوانند، و جز شيطان سركش را نمى‌خوانند.

La`anahu Allāhu Wa Qāla La'attakhidhanna Min `Ibādika Naşībāan Mafrūđāan

خدا او را از رحمت خويش دور ساخت؛ و [شيطان‌] گفت:« حتما از بندگانت سهم معينى خواهم گرفت؛

Wa La'uđillannahum Wa La'umanniyannahum Wa La'āmurannahum Falayubattikunna 'Ādhāna Al-'An`ām Wa La'āmurannahum Falayughayyirunna Khalqa Allāhi Wa Man Yattakhidhi Ash-Shayţāna Walīyan Min Dūni Allāhi Faqad Khasira Khusrānāan Mubīnāan

و حتما آنان را گمراه مى‌كنم؛ و قطعا آرزومندشان مى‌سازم؛ و البته آنان را (به اعمال خرافى) فرمان مى‌دهم، پس حتما گوشهاى دام‌ها را مى‌شكافند، و البته به آنان فرمان مى‌دهم، پس قطعا آفرينش خدا را تغيير مى‌دهند. »و هر كس جز خدا، شيطان را به سرپرستى برگزيند پس بيقين، با ضرر آشكارى زيان ديده است.

Ya`iduhum Wa Yumannīhim Wa Mā Ya`iduhumu Ash-Shayţānu 'Illā Ghurūrāan

[شيطان‌] به آنان وعده مى‌دهد؛ و آرزومندشان مى‌سازد؛ در حالى كه شيطان جز فريب، به آنان وعده نمى‌دهد.

'Ūlā'ika Ma'whum Jahannamu Wa Lā Yajidūna `Anhā Maĥīşāan

آن [پيروان شيط] ان مقصدشان جهنم است؛ و هيچ راه فرارى از آنجا نمى‌يابند.

Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Sanudkhiluhum Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Khālidīna Fīhā 'Abadāan Wa`da Allāhi Ĥaqqāan Wa Man 'Aşdaqu Mina Allāhi Qīlāan

و كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام داده‌اند، بزودى آنان را در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كنيم كه از زير [درختان‌] ش نهرها روان است، در حالى كه در آنجا هميشه ماندگارند؛ (اين) وعده حق خداست، و چه كسى در گفتار (و وعده)، از خدا راستگوتر است؟!

Laysa Bi'amānīyikum Wa Lā 'Amānīyi 'Ahli Al-Kitābi Man Ya`mal Sū'āan Yujza Bihi Wa Lā Yajid Lahu Min Dūni Allāhi Walīyan Wa Lā Naşīrāan

(برترى و پاداش يا كيفر دادن افراد) بر طبق آرزوهاى شما و آروزهاى اهل كتاب نيست؛ هر كس (عمل) بدى انجام دهد، بر طبق آن كيفر داده مى‌شود؛ و جز خدا، براى خود، هيچ سرپرست و ياورى نمى‌يابد.

Wa Man Ya`mal Mina Aş-Şāliĥāti Min Dhakarin 'Aw 'Unthá Wa Huwa Mu'uminun Fa'ūlā'ika Yadkhulūna Al-Jannata Wa Lā Yužlamūna Naqīrāan

و هر كس از مرد يا زن، (چيزى) از (اعمال) شايسته انجام دهد در حالى كه او مؤمن باشد، پس آنان داخل بهشت مى‌شوند؛ و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد.

Wa Man 'Aĥsanu Dīnāan Mimman 'Aslama Wajhahu Lillāh Wa Huwa Muĥsinun Wa Attaba`a Millata 'Ibrāhīma Ĥanīfāan Wa Attakhadha Allāhu 'Ibrāhīma Khalīlāan

و دين چه كسى بهتر است، از آن كس كه چهره [وجود] ش را براى خدا تسليم كند؛ در حالى كه او نيكوكار است، و از آيين ابراهيم حق‌گرا پيروى كند؟! و خدا ابراهيم را به دوستى گرفت.

Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Kāna Allāhu Bikulli Shay'in Muĥīţāan

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، فقط براى خداست؛ و خدا به هر چيزى احاطه دارد.

Wa Yastaftūnaka Fī An-Nisā' Quli Allāhu Yuftīkum Fīhinna Wa Mā Yutlá `Alaykum Fī Al-Kitābi Fī Yatāmá An-Nisā' Al-Lātī Lā Tu'utūnahunna Mā Kutiba Lahunna Wa Targhabūna 'An Tankiĥūhunna Wa Al-Mustađ`afīna Mina Al-Wildāni Wa 'An Taqūmū Lilyatāmá Bil-Qisţi Wa Mā Taf`alū Min Khayrin Fa'inna Allāha Kāna Bihi `Alīmāan

و (اى پيامبر) از تو در باره زنان پرسش مى‌كنند، بگو:« خدا در مورد آنان به شما پاسخ مى‌دهد و (نيز) آنچه در كتاب [قرآن‌] بر شما خوانده مى‌شود، درباره دختران يتيم كه آنچه برايشان مقرر شده، به آنان نمى‌دهيد، و تمايل به ازدواجشان داريد، و (درباره) كودكان مستضعف، و (درباره) اينكه براى (اجراى) دادگرى در مورد يتيمان بپاخيزيد (پاسخگوى شماست)؛ و آنچه از نيكى انجام مى‌دهيد، پس در حقيقت خدا، بدان داناست. »

Wa 'Ini Amra'atun Khāfat Min Ba`lihā Nushūzāan 'Aw 'I`rāđāan Falā Junāĥa `Alayhimā 'An Yuşliĥā Baynahumā Şulĥāan Wa Aş-Şulĥu Khayrun Wa 'Uĥđirati Al-'Anfusu Ash-Shuĥĥa Wa 'In Tuĥsinū Wa Tattaqū Fa'inna Allāha Kāna Bimā Ta`malūna Khabīrāan

و اگر زنى، از سركشى يا رويگردانى شوهرش، ترس داشته باشد، پس هيچ گناهى بر آن دو نيست در اينكه با آشتى، در ميانشان صلح بر قرار كنند؛ و صلح، بهتر است؛ و (گر چه در اين موارد) جان‌ها در معرض آزمندى است. و اگر نيكى كنيد و خود نگهدار باشيد، پس در واقع خدا به آنچه انجام مى‌دهيد، آگاه است.

Wa Lan Tastaţī`ū 'An Ta`dilū Bayna An-Nisā' Wa Law Ĥaraştum Falā Tamīlū Kulla Al-Mayli Fatadharūhā Kālmu`allaqati Wa 'In Tuşliĥū Wa Tattaqū Fa'inna Allāha Kāna Ghafūrāan Raĥīmāan

و نمى‌توانيد (از نظر محبت قلبى) در ميان زنان، عدالت برقرار كنيد، و اگر چه (بر عدالت) حريص باشيد؛ پس با تمام ميل (به يك طرف) مايل نشويد، تا آن (ديگرى) را مثل زن بى شوهر رها كنيد؛ و اگر اصلاح (و سازش) كنيد و خود نگهدار باشيد، پس يقينا خدا بسيار آمرزنده مهرورز است.

Wa 'In Yatafarraqā Yughni Allāhu Kullā Min Sa`atihi Wa Kāna Allāhu Wāsi`āan Ĥakīmāan

و اگر (به طلاق) جدا شوند، خدا هر كدام [از آن دو] را از گشايشش، بى‌نياز مى‌كند؛ و خدا گشايشگرى فرزانه است.

Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Laqad Waşşaynā Al-Ladhīna 'Ūtū Al-Kitāba Min Qablikum Wa 'Īyākum 'Ani Attaqū Allaha Wa 'In Takfurū Fa'inna Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Kāna Allāhu Ghanīyan Ĥamīdāan

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، فقط براى خداست؛ و بيقين كسانى را كه پيش از شما به آنان، كتاب [الهى‌] داده شده، و شما را، سفارش كرديم، كه [خودتان را] از [عذاب‌] خدا حفظ كنيد؛ و اگر كفر ورزيد، پس (به خدا زيانى نمى‌رسد، چرا) كه آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است فقط براى خداست؛ و خدا توانگرى ستوده است.

Wa Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Kafá Billāhi Wakīlāan

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، فقط براى خداست؛ و كار سازى خدا كافى است.

'In Yasha' Yudh/hibkum 'Ayyuhā An-Nāsu Wa Ya'ti Bi'ākharīna Wa Kāna Allāhu `Alá Dhālika Qadīrāan

اى مردم! اگر [خدا] بخواهد، شما را [از ميان‌] مى‌برد و ديگران را (به جاى شما) مى‌آورد؛ و خدا بر اين [كار] تواناست.

Man Kāna Yurīdu Thawāba Ad-Dunyā Fa`inda Allāhi Thawābu Ad-Dunyā Wa Al-'Ākhirati Wa Kāna Allāhu Samī`āan Başīrāan

هر كه پاداش دنيا را بخواهد، پس پاداش دنيا و آخرت فقط نزد خداست؛ و خدا، شنواى بيناست.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Kūnū Qawwāmīna Bil-Qisţi Shuhadā'a Lillāh Wa Law `Alá 'Anfusikum 'Awi Al-Wālidayni Wa Al-'Aqrabīna 'In Yakun Ghanīyan 'Aw Faqīrāan Fa-Allāhu 'Awlá Bihimā Falā Tattabi`ū Al-Hawá 'An Ta`dilū Wa 'In Talwū 'Aw Tu`riđū Fa'inna Allāha Kāna Bimā Ta`malūna Khabīrāan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! برپادارندگان دادگرى باشيد؛ [و] براى خدا گواهى دهيد، و گر چه (اين گواهى) به زيان خودتان، يا پدر و مادر و نزديكان (شما) باشد؛ اگر (يكى از آنها) توانگر يا نيازمند باشد، پس (در گواهى شما تأثير نگذارد، چرا كه) خدا سزاوارتر به (حمايت از) آن دو است. و از هوى [و هوس‌] پيروى نكنيد؛ كه منحرف مى‌شويد. و اگر (حق را) تحريف كنيد، يا (از آن) روى گردانيد، پس در حقيقت خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Āminū Billāhi Wa Rasūlihi Wa Al-Kitābi Al-Ladhī Nazzala `Alá Rasūlihi Wa Al-Kitābi Al-Ladhī 'Anzala Min Qablu Wa Man Yakfur Billāhi Wa Malā'ikatihi Wa Kutubihi Wa Rusulihi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Faqad Đalla Đalālāan Ba`īdāan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به خدا و فرستاده او، و كتابى كه بر فرستاده‌اش فرود آورد، و كتاب [هاى الهى‌] كه قبلا فرو فرستاد، ايمان (واقعى) آوريد؛ و هر كس به خدا و فرشتگان او و كتاب‌هايش و فرستادگان او و روز واپسين كفر ورزد، پس بيقين به گمراهى دورى، گمراه شده است.

'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Thumma Kafarū Thumma 'Āmanū Thumma Kafarū Thumma Azdādū Kufrāan Lam Yakuni Allāhu Liyaghfira Lahum Wa Lā Liyahdiyahum Sabīlāan

براستى كسانى كه ايمان آوردند، سپس كفر ورزيدند، و باز هم ايمان آوردند، و دگر بار كفر ورزيدند، سپس بر كفر (خود) افزودند، خدا آنان را نمى‌آمرزد؛ و آنان را به هيچ راهى، راهنمايى نمى‌كند.

Bashshiri Al-Munāfiqīna Bi'anna Lahum `Adhābāan 'Alīmāan

به منافقان مژده ده، كه عذابى دردناك براى شان (آماده) است!

Al-Ladhīna Yattakhidhūna Al-Kāfirīna 'Awliyā'a Min Dūni Al-Mu'uminīna 'Ayabtaghūna `Indahumu Al-`Izzata Fa'inna Al-`Izzata Lillāh Jamī`āan

(همان) كسانى كه به جاى مؤمنان، كافران را دوستان [خود] مى‌گيرند؛ آيا عزت را نزد آنان مى‌جويند؟ پس (اين خيالى خام است) چرا كه عزت، همه از آن خداست.

Wa Qad Nazzala `Alaykum Fī Al-Kitābi 'An 'Idhā Sami`tum 'Āyāti Allāhi Yukfaru Bihā Wa Yustahza'u Bihā Falā Taq`udū Ma`ahum Ĥattá Yakhūđū Fī Ĥadīthin Ghayrihi 'Innakum 'Idhāan Mithluhum 'Inna Allāha Jāmi`u Al-Munāfiqīna Wa Al-Kāfirīna Fī Jahannama Jamī`āan

و بيقين در كتاب [قرآن، خدا اين حكم را] بر شما فرو فرستاده كه: هر گاه آيات خدا را بشنويد، در حالى كه آنها مورد انكار قرار گيرد، و آنها ريشخند شود، پس با آن (انكاركنندگان و ريشخند كنندگ) ان ننشينيد، تا به سخنى غير آن در آيند، چرا كه شما در اين هنگام، مثل آنانيد؛ بدرستى كه خدا جمع كننده همه منافقان و كافران در جهنم است.

Al-Ladhīna Yatarabbaşūna Bikum Fa'in Kāna Lakum Fatĥun Mina Allāhi Qālū 'Alam Nakun Ma`akum Wa 'In Kāna Lilkāfirīna Naşībun Qālū 'Alam Nastaĥwidh `Alaykum Wa Namna`kum Mina Al-Mu'uminīna Fa-Allāhu Yaĥkumu Baynakum Yawma Al-Qiyāmati Wa Lan Yaj`ala Allāhu Lilkāfirīna `Alá Al-Mu'uminīna Sabīlāan

(همان) كسانى كه در كمين شما هستند، و اگر پيروزى‌اى از جانب خدا به شما برسد، مى‌گويند:« آيا [ما] با شما نبوديم؟ »و اگر بهره‌اى براى كافران باشد، مى‌گويند:« آيا [ما] بر شما مسلط نبوديم، و شما را (از ورود به جمع) مؤمنان باز نمى‌داشتيم؟ »پس خدا در روز رستاخيز، ميان شما داورى مى‌كند؛ و خدا هيچ راهى براى (تسلط) كافران بر مؤمنان قرار نداده است.

'Inna Al-Munāfiqīna Yukhādi`ūna Allāha Wa Huwa Khādi`uhum Wa 'Idhā Qāmū 'Ilá Aş-Şalāati Qāmū Kusālá Yurā'ūna An-Nāsa Wa Lā Yadhkurūna Allāha 'Illā Qalīlāan

براستى كه منافقان با خدا نيرنگ مى‌بازند؛ در حالى كه او به آنان ترفند مى‌زند؛ و هنگامى كه به نماز بر مى‌خيزند، با كسالت بر مى‌خيزند؛ در حالى كه (در برابر) مردم ريا كارى مى‌كنند؛ و جز اندكى به ياد خدا نيستند.

Mudhabdhabīna Bayna Dhālika Lā 'Ilá Hā'uulā' Wa Lā 'Ilá Hā'uulā' Wa Man Yuđlili Allāhu Falan Tajida Lahu Sabīlāan

ميان آن (كفر و ايمان) سرگشتگانند، نه سوى اينها، و نه سوى آنهايند؛ و هر كه را خدا در گمراهى وا نهد، پس هيچ راهى براى (نجات) او نخواهى يافت.

Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Lā Tattakhidhū Al-Kāfirīna 'Awliyā'a Min Dūni Al-Mu'uminīna 'Aturīdūna 'An Taj`alū Lillāh `Alaykum Sulţānāan Mubīnāan

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! غير از مؤمنان، كافران را دوست (و سرپرست) مگيريد؛ آيا مى‌خواهيد، عليه خود دليلى روشن، براى خدا قرار دهيد؟!

'Inna Al-Munāfiqīna Fī Ad-Darki Al-'Asfali Mina An-Nāri Wa Lan Tajida Lahum Naşīrāan

براستى كه منافقان در فروترين طبقات آتش (دوزخ) قرار دارند؛ و هيچ ياورى برايشان نخواهى يافت؛

'Illā Al-Ladhīna Tābū Wa 'Aşlaĥū Wa A`taşamū Billāhi Wa 'Akhlaşū Dīnahum Lillāh Fa'ūlā'ika Ma`a Al-Mu'uminīna Wa Sawfa Yu'uti Allāhu Al-Mu'uminīna 'Ajrāan `Ažīmāan

مگر كسانى كه بازگشت كردند و اصلاح نمودند و به خدا تمسك جستند، و دينشان را براى خدا خالص گردانيدند؛ پس آنان با مؤمنانند؛ و خدا در آينده مؤمنان را، پاداش بزرگى خواهد داد.

Mā Yaf`alu Allāhu Bi`adhābikum 'In Shakartum Wa 'Āmantum Wa Kāna Allāhu Shākirāan `Alīmāan

اگر سپاسگزارى كنيد و ايمان آوريد، خدا مى‌خواهد با عذاب شما چه كند؟ و خدا سپاسگزارى داناست.

Lā Yuĥibbu Allāhu Al-Jahra Bis-Sū'i Mina Al-Qawli 'Illā Man Žulima Wa Kāna Allāhu Samī`āan `Alīmāan

خدا، بانگ زدن به بد زبانى را، دوست ندارد؛ مگر كسى كه مورد ستم واقع شده باشد؛ و خدا، شنواى داناست.

'In Tubdū Khayrāan 'Aw Tukhfūhu 'Aw Ta`fū `An Sū'in Fa'inna Allāha Kāna `Afūwan Qadīrāan

اگر نيكى را آشكار كنيد يا پنهانش سازيد، يا از بدى در گذريد، پس در واقع خدا، بخشاينده‌اى تواناست.

'Inna Al-Ladhīna Yakfurūna Billāhi Wa Rusulihi Wa Yurīdūna 'An Yufarriqū Bayna Allāhi Wa Rusulihi Wa Yaqūlūna Nu'uminu Biba`đin Wa Nakfuru Biba`đin Wa Yurīdūna 'An Yattakhidhū Bayna Dhālika Sabīlāan

براستى كسانى كه به خدا و فرستادگانش كفر مى‌ورزند، و مى‌خواهند كه بين خدا و فرستادگانش جدايى اندازند، و مى‌گويند:« به برخى ايمان مى‌آوريم، و برخى را انكار مى‌كنيم. »و مى‌خواهند ميان آن (دو) راهى را اتخاذ كنند،

'Ūlā'ika Humu Al-Kāfirūna Ĥaqqāan Wa 'A`tadnā Lilkāfirīna `Adhābāan Muhīnāan

در حقيقت آنان، فقط كافرند؛ و براى كافران، عذابى خوار كننده فراهم ساخته‌ايم.

Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Billāhi Wa Rusulihi Wa Lam Yufarriqū Bayna 'Aĥadin Minhum 'Ūlā'ika Sawfa Yu'utīhim 'Ujūrahum Wa Kāna Allāhu Ghafūrāan Raĥīmāan

و [لى‌] كسانى كه به خدا و فرستادگانش ايمان آورده، و ميان هيچ يك از آنان فرق نگذاشته‌اند، آنان در آينده [خدا،] پاداش‌هايشان را به آنها خواهد داد؛ و خدا بسيار آمرزنده مهرورز است.

Yas'aluka 'Ahlu Al-Kitābi 'An Tunazzila `Alayhim Kitābāan Mina As-Samā'i Faqad Sa'alū Mūsá 'Akbara Min Dhālika Faqālū 'Arinā Al-Laha Jahratan Fa'akhadhat/humu Aş-Şā`iqatu Bižulmihim Thumma Attakhadhū Al-`Ijla Min Ba`di Mā Jā'at/humu Al-Bayyinātu Fa`afawnā `An Dhālika Wa 'Ātaynā Mūsá Sulţānāan Mubīnāan

(يهوديان) اهل كتاب از تو مى‌خواهند كه كتابى از آسمان (يكباره) بر آنان فرود آورى؛ و بيقين از موسى، بزرگ‌تر از اين را خواستند، و گفتند:« خدا را آشكارا به ما بنماى! »پس بخاطر ستمشان، صاعقه آنان را فرو گرفت. سپس، بعد از دليل‌هاى روشن (معجزه آسا) كه برايشان آمد، گوساله (پرستى) را انتخاب كردند، و [لى ما] آن را بخشيديم؛ و به موسى، دليلى روشن داديم.

Wa Rafa`nā Fawqahumu Aţ-Ţūra Bimīthāqihim Wa Qulnā Lahum Adkhulū Al-Bāba Sujjadāan Wa Qulnā Lahumu Lā Ta`dū Fī As-Sabti Wa 'Akhadhnā Minhum Mīthāqāan Ghalīžāan

و بخاطر (گرفتن) پيمان محكم از آنان، (كوه) طور را بر فرازشان بر افراشتيم؛ و به آنان گفتيم:« از در (بيت المقدس) فروتنانه وارد شويد. »و (نيز) به آنان گفتيم:« در (روز) شنبه تعدى نكنيد. »و از آنان پيمان محكم شديدى گرفتيم.

Fabimā Naqđihim Mīthāqahum Wa Kufrihim Bi'āyāti Allāhi Wa Qatlihimu Al-'Anbiyā'a Bighayri Ĥaqqin Wa Qawlihim Qulūbunā Ghulfun Bal Ţaba`a Allāhu `Alayhā Bikufrihim Falā Yu'uminūna 'Illā Qalīlāan

پس به سبب شكستن ايشان پيمان خويش را، و انكارشان (نسبت) به آيات خدا، و بناحق كشتن آنان پيامبران را، و گفتارشان (كه):« دل‌ها (و مركز ادراك) ما پوشش [و مانع‌] دارد. » (از رحمت خدا دور شدند.) بلكه خدا بخاطر كفرشان، بر آن (دل) ها مهر نهاده؛ پس جز اندكى ايمان نمى‌آورند؛

Wa Bikufrihim Wa Qawlihim `Alá Maryama Buhtānāan `Ažīmāan

و (نيز) بخاطر كفرشان، و گفتارشان (كه) تهمت بزرگى بر مريم بود؛

Wa Qawlihim 'Innā Qatalnā Al-Masīĥa `Īsá Abna Maryama Rasūla Allāhi Wa Mā Qatalūhu Wa Mā Şalabūhu Wa Lakin Shubbiha Lahum Wa 'Inna Al-Ladhīna Akhtalafū Fīhi Lafī Shakkin Minhu Mā Lahum Bihi Min `Ilmin 'Illā Attibā`a Až-Žanni Wa Mā Qatalūhu Yaqīnāan

و (بخاطر) گفتارشان:« كه ما، مسيح، عيسى پسر مريم، فرستاده خدا را كشتيم. » (از رحمت خدا دور شدند.) و حال آنكه وى را نكشتند، و او را بر دار نياويختند، و ليكن (امر) بر آنان مشتبه شد. و قطعا كسانى كه در (باره قتل) او اختلاف كردند، از آن در شكند، و براى شان هيچ علمى به آن جز پيروى از گمان نيست. و يقينا او را نكشتند؛

Bal Rafa`ahu Allāhu 'Ilayhi Wa Kāna Allāhu `Azīzāan Ĥakīmāan

بلكه خدا او را به سوى خود، بالا برد؛ و خدا، شكست ناپذيرى فرزانه است.

Wa 'In Min 'Ahli Al-Kitābi 'Illā Layu'uminanna Bihi Qabla Mawtihi Wa Yawma Al-Qiyāmati Yakūnu `Alayhim Shahīdāan

و (كسى) از اهل كتاب نيست مگر اينكه پيش از مرگش، حتما به او [عيسى‌] ايمان مى‌آورد؛ و روز رستاخيز [مسيح،] بر آنان گواه خواهد بود.

Fabižulmin Mina Al-Ladhīna Hādū Ĥarramnā `Alayhim Ţayyibātin 'Uĥillat Lahum Wa Bişaddihim `An Sabīli Allāhi Kathīrāan

و بخاطر ظلم كسانى كه يهودى شدند، و به سبب منع زيادشان از راه خدا، (بخشى از خوراكى‌هاى) پاكيزه‌اى را كه براى آنان حلال شده بود، بر آنان حرام كرديم.

Wa 'Akhdhihimu Ar-Ribā Wa Qad Nuhū `Anhu Wa 'Aklihim 'Amwāla An-Nāsi Bil-Bāţili Wa 'A`tadnā Lilkāfirīna Minhum `Adhābāan 'Alīmāan

و (همچنين بخاطر) ربا گرفتنشان، در حالى كه، بيقين از آن منع شده بودند، و به ناروا خوردنشان اموال مردم را، و براى كافران از ايشان، عذاب دردناكى آماده كرده‌ايم.

Lakini Ar-Rāsikhūna Fī Al-`Ilmi Minhum Wa Al-Mu'uminūna Yu'uminūna Bimā 'Unzila 'Ilayka Wa Mā 'Unzila Min Qablika Wa Al-Muqīmīna Aş-Şalāata Wa Al-Mu'utūna Az-Zakāata Wa Al-Mu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri 'Ūlā'ika Sanu'utīhim 'Ajrāan `Ažīmāan

و ليكن استواران در دانش از ميان آن (يهودي) ان و مؤمنان، به آنچه به سوى تو فرود آمده، و آنچه پيش از تو فرو فرستاده شده، ايمان مى‌آورند؛ و (بويژه) بر پا دارندگان نماز و پرداخت كنندگان (ماليات) زكات و ايمان آورندگان به خدا و روز باز پسين؛ آنان (اند كه) بزودى پاداش بزرگى به ايشان خواهيم داد.

'Innā 'Awĥaynā 'Ilayka Kamā 'Awĥaynā 'Ilá Nūĥin Wa An-Nabīyīna Min Ba`dihi Wa 'Awĥaynā 'Ilá 'Ibrāhīma Wa 'Ismā`īla Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba Wa Al-'Asbāţi Wa `Īsá Wa 'Ayyūba Wa Yūnus Wa Hārūna Wa Sulaymāna Wa 'Ātaynā Dāwūda Zabūrāan

بدرستى كه ما به سوى تو وحى نموديم، همان گونه كه به سوى نوح و پيامبران بعد از او وحى نموديم؛ و (نيز) به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و (پيامبران از) فرزندان (او) و عيسى و ايوب و يونس و هارون و سليمان وحى نموديم؛ و به داود« زبور »داديم.

Wa Rusulāan Qad Qaşaşnāhum `Alayka Min Qablu Wa Rusulāan Lam Naqşuşhum `Alayka Wa Kallama Allāhu Mūsá Taklīmāan

و فرستادگانى كه بيقين (سرگذشت) آنان را پيش از اين، بر تو حكايت نموديم، و فرستادگانى كه (سرگذشت) شان را بر تو حكايت نكرديم؛ و خدا با موسى سخن گفت، سخن گفتنى (بدون واسطه).

Rusulāan Mubashshirīna Wa Mundhirīna Li'allā Yakūna Lilnnāsi `Alá Allāhi Ĥujjatun Ba`da Ar-Rusuli Wa Kāna Allāhu `Azīzāan Ĥakīmāan

فرستادگانى كه مژده آور و هشدار دهنده بودند، تا بعد از اين فرستادگان، براى مردم حجتى بر خدا نباشد؛ و خدا شكست ناپذيرى فرزانه است.

Lakini Allāhu Yash/hadu Bimā 'Anzala 'Ilayka 'Anzalahu Bi`ilmihi Wa Al-Malā'ikatu Yash/hadūna Wa Kafá Billāhi Shahīdāan

ليكن خدا به آنچه بر تو فرو فرستاد گواهى مى‌دهد، كه آن را از روى علمش فرو فرستاده است؛ و فرشتگان (نيز) گواهى مى‌دهند، و (هر چند كه) گواهى خدا كافى است.

'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi Qad Đallū Đalālāan Ba`īdāan

قطعا كسانى كه كفر ورزيدند، و (مردم را) از راه خدا باز داشتند، به گمراهى دورى، گمراه شده‌اند.

'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Žalamū Lam Yakuni Allāhu Liyaghfira Lahum Wa Lā Liyahdiyahum Ţarīqāan

بدرستى كسانى كه كفر ورزيدند، و ستم كردند، هرگز خدا آنان را نمى‌آمرزد، و آنان را به هيچ راهى راهنمايى نخواهد كرد،

'Illā Ţarīqa Jahannama Khālidīna Fīhā 'Abadāan Wa Kāna Dhālika `Alá Allāhi Yasīrāan

مگر به راه جهنم، در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند؛ و اين [كار] براى خدا آسان است.

Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Qad Jā'akumu Ar-Rasūlu Bil-Ĥaqqi Min Rabbikum Fa'āminū Khayrāan Lakum Wa 'In Takfurū Fa'inna Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Kāna Allāhu `Alīmāan Ĥakīmāan

اى مردم! فرستاده [موعود]، از جانب پروردگارتان، حق را براى شما آورد؛ پس ايمان بياوريد، كه براى شما بهتر است. و اگر كفر ورزيد، پس (به خدا زيانى نمى‌رسد،) چرا كه آنچه در آسمان‌ها و زمين است فقط از آن خداست؛ و خدا، داناى فرزانه است.

Yā 'Ahla Al-Kitābi Lā Taghlū Fī Dīnikum Wa Lā Taqūlū `Alá Allāhi 'Illā Al-Ĥaqqa 'Innamā Al-Masīĥu `Īsá Abnu Maryama Rasūlu Allāhi Wa Kalimatuhu 'Alqāhā 'Ilá Maryama Wa Rūĥun Minhu Fa'āminū Billāhi Wa Rusulihi Wa Lā Taqūlū Thalāthatun Antahū Khayrāan Lakum 'Innamā Al-Lahu 'Ilahun Wāĥidun Subĥānahu 'An Yakūna Lahu Waladun Lahu Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa Kafá Billāhi Wakīlāan

اى اهل كتاب! در دينتان، غلو مكنيد؛ و در باره خدا، جز حق مگوييد. مسيح، عيسى پسر مريم فقط فرستاده خدا، و كلمه اوست؛ كه او را به سوى مريم افكنده، و روحى از جانب اوست. پس، به خدا و فرستادگانش، ايمان آوريد؛ و نگوييد:« [خدا] سه‌گانه است. » (به اين سخنان) پايان دهيد، كه براى شما بهتر است. [چرا] كه خدا، فقط معبودى يگانه است؛ او منزه است از اينكه برايش فرزندى باشد؛ [زيرا] آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است فقط از آن اوست؛ و كار سازى خدا كافى است.

Lan Yastankifa Al-Masīĥu 'An Yakūna `Abdāan Lillāh Wa Lā Al-Malā'ikatu Al-Muqarrabūna Wa Man Yastankif `An `Ibādatihi Wa Yastakbir Fasayaĥshuruhum 'Ilayhi Jamī`āan

مسيح و فرشتگان مقرب، ابا ندارند از اينكه بنده خدا باشند؛ و هر كس از پرستش او، امتناع ورزد، و تكبر كند، پس بزودى (خدا در قيامت) همه آنان را به سوى خود گرد خواهد آورد.

Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Fayuwaffīhim 'Ujūrahum Wa Yazīduhum Min Fađlihi Wa 'Ammā Al-Ladhīna Astankafū Wa Astakbarū Fayu`adhdhibuhum `Adhābāan 'Alīmāan Wa Lā Yajidūna Lahum Min Dūni Allāhi Walīyan Wa Lā Naşīrāan

و اما كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند، پس پاداششان را بطور كامل به آنان خواهد داد؛ و از بخشش خود، بر ايشان خواهد افزود. و اما كسانى كه امتناع ورزيدند، و تكبر كردند، پس با عذابى دردناك، آنان را عذاب خواهد كرد؛ و غير از خدا، هيچ سرپرست و ياورى براى (خود) شان نمى‌يابند.

Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Qad Jā'akum Burhānun Min Rabbikum Wa 'Anzalnā 'Ilaykum Nūrāan Mubīnāan

اى مردم! بيقين دليل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمد؛ و نورى آشكار به سوى شما فرو فرستاديم.

Fa'ammā Al-Ladhīna 'Āmanū Billāhi Wa A`taşamū Bihi Fasayudkhiluhum Fī Raĥmatin Minhu Wa Fađlin Wa Yahdīhim 'Ilayhi Şirāţāan Mustaqīmāan

و اما كسانى كه به خدا ايمان آوردند و به آن (نور قرآن) تمسك جستند، پس بزودى (خدا) آنان را در رحمتى و بخششى از جانب خويش در آورد؛ و آنان را به راهى راست، به سوى خود راهنمايى مى‌كند.

Yastaftūnaka Quli Allāhu Yuftīkum Fī Al-Kalālati 'Ini Amru'uun Halaka Laysa Lahu Waladun Wa Lahu 'Ukhtun Falahā Nişfu Mā Taraka Wa Huwa Yarithuhā 'In Lam Yakun Lahā Waladun Fa'in Kānatā Athnatayni Falahumā Ath-Thuluthāni Mimmā Taraka Wa 'In Kānū 'Ikhwatan Rijālāan Wa Nisā'an Falildhdhakari Mithlu Ĥažži Al-'Unthayayni Yubayyinu Allāhu Lakum 'An Tađillū Wa Allāhu Bikulli Shay'in `Alīmun

از تو (در باره كلاله، يعنى وارثان ميتى كه فرزند و پدر و مادر ندارد،) پرسش مى‌كنند، بگو:« خدا در مورد كلاله، به شما پاسخ مى‌دهد: اگر مردى بميرد، كه هيچ فرزندى برايش نيست، و براى او خواهرى باشد، پس نصف ميراث، فقط براى اوست؛ و (اگر خواهرى از دنيا برود، و وارث او يك برادر باشد،) او (تمام) ميراث آن (خواهر) را مى‌برد، اگر براى آن (خواهر) هيچ فرزندى نباشد؛ و اگر (وارثان)، دو خواهر باشند، پس دو سوم ميراث فقط براى آن دو است؛ و اگر (آن وارثان) برادران و خواهران باشند، پس براى پسر، همچون بهره (و سهام ارث) دو دختر باشد؛ خدا (اين احكام را) براى شما روشن بيان مى‌كند تا مبادا گمراه شويد؛ و خدا به هر چيزى داناست. »