بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ واى بر هر عيب‌جوى بدگوى!

الَّذِي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ

همان كه ثروتى فراهم آورده و [پى در پى‌] آن را شمرد [و ذخيره كرد.]

يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ

گمان مى‌كند كه ثروتش او را جاودانه خواهد كرد.

كَلاَّ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ

اين چنين نيست، بى‌ترديد او را در آن شكننده اندازند؛

وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ

و تو چه مى‌دانى آن شكننده چيست؟

نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ

آتش برافروخته خداست

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَي الْأَفْئِدَةِ

[آتشى‌] كه بر دل‌ها برآيد و چيره شود.

إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

آن آتش بر آنان سربسته است [كه هيچ راه گريزى از آن ندارند؛]

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

[آتشى‌] در ستون‌هايى بلند و كشيده.