بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

به نام الله كه رحمان و رحيم است.؛ واى به حال هر طعنه زن عيب جوى.

الَّذِي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ

كسى كه مالى را جمع مى‌كند و از شمردن مكرر آن لذت مى‌برد.

يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ

گمان مى‌كند كه مال او وى را براى ابد از مرگ نگه مى‌دارد.

كَلاَّ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ

نه، چنين نيست به طور حتم در حطمه‌اش مى‌افكنند.

وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ

و تو چه مى‌دانى كه حطمه چيست؟.

نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ

آتش فروزان و خرد كننده خداست.

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَي الْأَفْئِدَةِ

آتشى كه نه تنها ظاهر جسم را مى‌سوزاند بلكه بر باطن و جان انسان نيز نزديك مى‌شود.

إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

آتشى كه دربش به روى آنان بسته مى‌شود.

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

در ستونهاى بلند و كشيده شده.