قرآن عثمان طه

سوره الهمزة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ واى بر هر بسيار بدگو و بسيار عيب جوى (طعنه زن)!


الَّذِي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ

2

(همان) كسى كه ثروت را جمع‌آورى كرده و آن را شمارش نمود.


يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ

3

مى‌پندارد كه ثروتش او را ماندگار كرده است.


كَلاَّ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ

4

هرگز چنين نيست قطعا در (دوزخ) درهم شكننده افكنده مى‌شود!


وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ

5

و چه چيز تو را آگاه كرد كه (دوزخ)، درهم شكننده، چيست؟!


نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ

6

(آن) آتش برافروخته الهى است.


الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَي الْأَفْئِدَةِ

7

(همان آتشى) كه از دل‌هاى (سوزان) سر مى‌زند.


إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

8

در حقيقت آن (آتش) بر آنان فرو بسته شده،


فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

9

در ستون‌هايى كشيده (و طولانى)!


قاری
ترجمه گویا
انصاریان