بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ واى بر هر نكوهشگرى عيب‌جوى

الَّذِي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ

آنكه گردآورد مالى را و شمردش

يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ

پندارد كه مالش جاودان داردش

كَلاَّ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ

نه چنين است همانا انداخته شود در حطمه

وَ ما أَدْراكَ مَا الْحُطَمَةُ

و ندانستت چيست حطمه

نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ

آتش خداى افروخته

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَي الْأَفْئِدَةِ

كه چيره گردد بر دلها

إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

همانا آن است بر ايشان افروخته (يا پوشيده)

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

در ستونهاى كشيده