قرآن عثمان طه

سوره الهمزة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَيۡلٞ لِّكُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ واى بر هر عيب‌جوى بدگوى!


ٱلَّذِي جَمَعَ مَالٗا وَ عَدَّدَهُۥ

2

همان كه ثروتى فراهم آورده و [پى در پى‌] آن را شمرد [و ذخيره كرد.]


يَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخۡلَدَهُۥ

3

گمان مى‌كند كه ثروتش او را جاودانه خواهد كرد.


كَلَّا لَيُنۢبَذَنَّ فِي ٱلۡحُطَمَةِ

4

اين چنين نيست، بى‌ترديد او را در آن شكننده اندازند؛


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ

5

و تو چه مى‌دانى آن شكننده چيست؟


نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ

6

آتش برافروخته خداست


ٱلَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفۡ‍ِٔدَةِ

7

[آتشى‌] كه بر دل‌ها برآيد و چيره شود.


إِنَّهَا عَلَيۡهِم مُّؤۡصَدَةٞ

8

آن آتش بر آنان سربسته است [كه هيچ راه گريزى از آن ندارند؛]


فِي عَمَدٖ مُّمَدَّدَةِۢ

9

[آتشى‌] در ستون‌هايى بلند و كشيده.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان