قرآن عثمان طه

سوره الهمزة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَيۡلٞ لِّكُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ واى بر هر بسيار بدگو و بسيار عيب جوى (طعنه زن)!


ٱلَّذِي جَمَعَ مَالٗا وَ عَدَّدَهُۥ

2

(همان) كسى كه ثروت را جمع‌آورى كرده و آن را شمارش نمود.


يَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخۡلَدَهُۥ

3

مى‌پندارد كه ثروتش او را ماندگار كرده است.


كَلَّا لَيُنۢبَذَنَّ فِي ٱلۡحُطَمَةِ

4

هرگز چنين نيست قطعا در (دوزخ) درهم شكننده افكنده مى‌شود!


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ

5

و چه چيز تو را آگاه كرد كه (دوزخ)، درهم شكننده، چيست؟!


نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ

6

(آن) آتش برافروخته الهى است.


ٱلَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفۡ‍ِٔدَةِ

7

(همان آتشى) كه از دل‌هاى (سوزان) سر مى‌زند.


إِنَّهَا عَلَيۡهِم مُّؤۡصَدَةٞ

8

در حقيقت آن (آتش) بر آنان فرو بسته شده،


فِي عَمَدٖ مُّمَدَّدَةِۢ

9

در ستون‌هايى كشيده (و طولانى)!


قاری
ترجمه گویا
انصاریان