سوره الهمزة
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَيۡلٞ لِّكُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ واى بر هر بدگوى عيبجويى،
ٱلَّذِي جَمَعَ مَالٗا وَ عَدَّدَهُۥ
2كه مالى گرد آورد و برشمردش.
يَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخۡلَدَهُۥ
3پندارد كه مالش او را جاويد كرده
كَلَّا لَيُنۢبَذَنَّ فِي ٱلۡحُطَمَةِ
4ولى نه! قطعاً در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد.
وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ
5و تو چه دانى كه آن آتشِ خردكننده چيست؟
نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ
6آتشِ افروخته خدا [يى] است.
ٱلَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفِۡٔدَةِ
7[آتشى] كه به دلها مىرسد.
إِنَّهَا عَلَيۡهِم مُّؤۡصَدَةٞ
8و [آتشى كه] در ستونهايى دراز، آنان را در ميان فرامىگيرد.
فِي عَمَدٖ مُّمَدَّدَةِۢ
9و [آتشى كه] در ستونهايى دراز، آنان را در ميان فرامىگيرد.
ترجمه گویا
انصاریان