قرآن عثمان طه

سوره ص

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Şād Wa Al-Qur'āni Dhī Adh-Dhikri

1

به نام خداى رحمان و رحيم.؛ ص، سوگند به قرآن كه داراى تذكر است.


Bali Al-Ladhīna Kafarū Fī `Izzatin Wa Shiqāqin

2

كه كافران در سركشى و خلافند.


Kam 'Ahlaknā Min Qablihim Min Qarnin Fanādawā Walāta Ĥīna Manāşin

3

پيش از آنان چه نسلها را كه هلاك كرديم، وقتى به فرياد آمدند كه كار از كار گذشته بود.


Wa `Ajibū 'An Jā'ahum Mundhirun Minhum Wa Qāla Al-Kāfirūna Hādhā Sāĥirun Kadhdhābun

4

و تعجب كردند كه بيم‌رسانى از خودشان به سويشان آمده و كافران گويند اين جادوگرى دروغگو است.


Aja`ala Al-'Ālihata 'Ilahāan Wāĥidāan 'Inna Hādhā Lashay'un `Ujābun

5

چگونه خدايان را يك خدا كرده اين چيزى سخت عجيب است.


Wa Anţalaqa Al-Mala'u Minhum 'Ani Amshū Wa Aşbirū `Alá 'Ālihatikum 'Inna Hādhā Lashay'un Yurādu

6

و اشراف و بزرگانشان به راه افتادند و گفتند برويد و با خدايانتان بسازيد كه اين خود روشى است مطلوب.


Mā Sami`nā Bihadhā Fī Al-Millati Al-'Ākhirati 'In Hādhā 'Illā Akhtilāqun

7

چنين چيزى از ديگر ملتها نشنيده‌ايم و اين به جز دروغ نمى‌تواند باشد.


A'uunzila `Alayhi Adh-Dhikru Min Bayninā Bal Hum Fī Shakkin Min Dhikrī Bal Lammā Yadhūqū `Adhābi

8

چگونه از بين ما قرآن به او نازل شود؟ اينها همه بهانه است بلكه اينان از تذكار من به شك اندرند چون هنوز عذاب را نچشيده‌اند.


'Am `Indahum Khazā'inu Raĥmati Rabbika Al-`Azīzi Al-Wahhābi

9

مگر خزانه‌هاى رحمت پروردگار مقتدر و بخشنده نزد آنهاست؟.


'Am Lahum Mulku As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Falyartaqū Fī Al-'Asbābi

10

و يا ملك آسمانها و زمين و آنچه بينشان هست از ايشان است تا به هر سبب كه مى‌توانند بالا روند.


Jundun Mā Hunālika Mahzūmun Mina Al-'Aĥzābi

11

اين سپاه نالايق اينجا نيز چون دسته‌هاى ديگر شكست پذير است.


Kadhdhabat Qablahum Qawmu Nūĥin Wa `Ādun Wa Fir`awnu Dhū Al-'Awtādi

12

پيش از آنها نيز قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت (پيامبران ما را) تكذيب كردند.


Wa Thamūdu Wa Qawmu Lūţin Wa 'Aşĥābu Al-'Aykati 'Ūlā'ika Al-'Aĥzābu

13

و قوم ثمود و قوم لوط و اهل ايكه كه آنها دسته‌ها بودند.


'In Kullun 'Illā Kadhdhaba Ar-Rusula Faĥaqqa `Iqābi

14

همگى پيغمبران را تكذيب كردند و مجازات من بر آنها محقق گشت.


Wa Mā Yanžuru Hā'uulā' 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Mā Lahā Min Fawāqin

15

اينان نيز جز يك صيحه را كه بازگشت ندارد انتظار نمى‌برند.


Wa Qālū Rabbanā `Ajjil Lanā Qiţţanā Qabla Yawmi Al-Ĥisābi

16

گويند پروردگارا پيش از رسيدن روز رستاخيز سهم ما را بياور.


Aşbir `Alá Mā Yaqūlūna Wa Adhkur `Abdanā Dāwūda Dhā Al-'Aydi 'Innahu 'Awwābun

17

بر آنچه مى‌گويند صبر كن و به ياد آور بنده ما داوود را كه نيرومند بود و بسيار به خدا رجوع داشت.


'Innā Sakhkharnā Al-Jibāla Ma`ahu Yusabbiĥna Bil-`Ashīyi Wa Al-'Ishrāqi

18

ما كوه‌ها را با او مسخر كرديم كه صبح و شام در تسبيح با او دمساز باشند.


Wa Aţ-Ţayra Maĥshūratan Kullun Lahu 'Awwābun

19

و نيز مرغان را مسخر كرديم كه نزد او مجتمع گردند و همه به سوى او رجوع مى‌كردند.


Wa Shadadnā Mulkahu Wa 'Ātaynāhu Al-Ĥikmata Wa Faşla Al-Khiţābi

20

و ما پايه‌هاى ملك او را محكم كرديم و او را حكمت و فصل خصومت داديم.


Wa Hal 'Atāka Naba'u Al-Khaşmi 'Idh Tasawwarū Al-Miĥrāba

21

آيا از داستان آن مردان متخاصم كه به بالاى ديوار محراب آمدند خبر دارى.


'Idh Dakhalū `Alá Dāwūda Fafazi`a Minhum Qālū Lā Takhaf Khaşmāni Baghá Ba`đunā `Alá Ba`đin Fāĥkum Baynanā Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tushţiţ Wa Ahdinā 'Ilá Sawā'i Aş-Şirāţi

22

وقتى كه بر داوود درآمدند از ايشان بيمناك شد گفتند: مترس ما دو متخاصم هستيم كه بعضى بر بعضى ستم كرده تو بين ما به حق داورى كن و در حكم خود جور مكن و ما را به سوى راه راست رهنمون شو.


'Inna Hādhā 'Akhī Lahu Tis`un Wa Tis`ūna Na`jatan Wa Liya Na`jatun Wāĥidatun Faqāla 'Akfilnīhā Wa `Azzanī Fī Al-Khiţābi

23

اينك اين برادر من است كه نود و نه گوسفند دارد و من يك گوسفند دارم او مى‌گويد: اين يك گوسفندت را در تحت كفالت من قرار بده و در اين كلامش مرا مغلوب هم مى‌كند.


Qāla Laqad Žalamaka Bisu'uāli Na`jatika 'Ilá Ni`ājihi Wa 'Inna Kathīrāan Mina Al-Khulaţā'i Layabghī Ba`đuhum `Alá Ba`đin 'Illā Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa Qalīlun Mā Hum Wa Žanna Dāwūdu 'Annamā Fatannāhu Fāstaghfara Rabbahu Wa Kharra Rāki`āan Wa 'Anāba

24

داوود گفت: او در اين سخنش كه گوسفند تو را به گوسفندان خود ملحق سازد به تو ظلم كرده و بسيارى از شريكها هستند كه بعضى به بعضى ديگر ستم مى‌كنند مگر كسانى كه ايمان دارند و عمل صالح مى‌كنند كه اين دسته بسيار كمند. داوود فهميد كه ما با اين صحنه او را بيازموديم پس طلب آمرزش كرد و به ركوع درآمد و توبه كرد.


Faghafarnā Lahu Dhālika Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin

25

ما هم اين خطاى او را بخشوديم و به راستى او نزد ما تقرب و سرانجام نيكى دارد.


Yā Dāwūdu 'Innā Ja`alnāka Khalīfatan Fī Al-'Arđi Fāĥkum Bayna An-Nāsi Bil-Ĥaqqi Wa Lā Tattabi`i Al-Hawá Fayuđillaka `An Sabīli Allāhi 'Inna Al-Ladhīna Yađillūna `An Sabīli Allāhi Lahum `Adhābun Shadīdun Bimā Nasū Yawma Al-Ĥisābi

26

اى داوود ما تو را جانشين خود در زمين كرديم پس بين مردم به حق داورى كن و به دنبال هواى نفس مرو كه از راه خدا به بيراهه مى‌كشد و معلوم است كسانى كه از راه خدا به بيراهه مى‌روند عذابى سخت دارند به جرم اينكه روز حساب را از ياد بردند.


Wa Mā Khalaqnā As-Samā'a Wa Al-'Arđa Wa Mā Baynahumā Bāţilāan Dhālika Žannu Al-Ladhīna Kafarū Fawaylun Lilladhīna Kafarū Mina An-Nāri

27

و پنداشتند كه ما آسمان و زمين را به باطل آفريديم و حال آنكه چنين نبود و اين پندار كسانى است كه كفر ورزيدند پس واى بر كافران از آتش.


'Am Naj`alu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Kālmufsidīna Fī Al-'Arđi 'Am Naj`alu Al-Muttaqīna Kālfujjāri

28

و يا پنداشتند كه ما با آنهايى كه ايمان آورده و عمل صالح كردند و آنهايى كه در زمين فساد انگيختند يكسان معامله مى‌كنيم و يا متقين را مانند فجار قرار مى‌دهيم.


Kitābun 'Anzalnāhu 'Ilayka Mubārakun Liyaddabbarū 'Āyātihi Wa Liyatadhakkara 'Ūlū Al-'Albābi

29

اين كتابى است كه ما به سوى تو نازلش كرديم تا در آيات آن تدبر كنند و در نتيجه خردمندان متذكر شوند.


Wa Wahabnā Lidāwūda Sulaymāna Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun

30

و ما به داوود سليمان را عطا كرديم كه چه بنده خوبى بود و بسيار رجوع كننده (به ما) بود.


'Idh `Uriđa `Alayhi Bil-`Ashīyi Aş-Şāfinātu Al-Jiyādu

31

به يادش آور كه وقتى اسبانى نيك بر او عرضه شد.


Faqāla 'Innī 'Aĥbabtu Ĥubba Al-Khayri `An Dhikri Rabbī Ĥattá Tawārat Bil-Ĥijābi

32

(از شدت علاقه به تماشاى آنها از نماز اول وقت باز ماند و خود را ملامت كرد) و گفت من علاقه به اسبان را بر ياد خدا ترجيح دادم تا خورشيد غروب كرد (و يا اسبان از نظرم ناپديد شدند).


Ruddūhā `Alayya Faţafiqa Masĥāan Bis-Sūqi Wa Al-'A`nāqi

33

آنها را به من برگردانيد و چون برگرداندند سر و گردنهايشان را نشان كرد تا وقف راه خدا باشند.


Wa Laqad Fatannā Sulaymāna Wa 'Alqaynā `Alá Kursīyihi Jasadāan Thumma 'Anāba

34

ما سليمان را هم بيازموديم و جسد بى‌جان (فرزندش) را بر تختش افكنديم پس به سوى ما متوجه شد.


Qāla Rabbi Aghfir Lī Wa Hab Lī Mulkāan Lā Yanbaghī Li'ĥadin Min Ba`dī 'Innaka 'Anta Al-Wahhābu

35

و گفت پروردگارا مرا بيامرز و به من سلطنتى بده كه سزاوار احدى بعد از من نباشد البته تو بخشنده‌اى.


Fasakhkharnā Lahu Ar-Rīĥa Tajrī Bi'amrihi Rukhā'an Ĥaythu 'Aşāba

36

پس ما به او سلطنتى داديم كه دامنه‌اش حتى باد را هم گرفت و باد هر جا كه او مى‌خواست بوزد به نرمى مى‌وزيد.


Wa Ash-Shayāţīna Kulla Bannā'in Wa Ghawwāşin

37

و نيز شيطانها را برايش رام كرديم شيطانهايى كه يا بناء بودند و يا غواص.


Wa 'Ākharīna Muqarranīna Fī Al-'Aşfādi

38

و اما بقيه آنها را (كه جز شرارت هنرى نداشتند) همه را در غل و زنجير كرديم (تا مزاحم سلطنت او نباشند).


Hādhā `Aţā'uunā Fāmnun 'Aw 'Amsik Bighayri Ĥisābin

39

اين است عطاى ما و لذا بدو گفتيم از نعمت خود به هر كه خواهى عطا كن و از هر كه خواهى دريغ نما كه عطاى ما بى‌حساب است.


Wa 'Inna Lahu `Indanā Lazulfá Wa Ĥusna Ma'ābin

40

و به راستى او در درگاه ما تقرب و سرانجامى نيك دارد.


Wa Adhkur `Abdanā 'Ayyūba 'Idh Nādá Rabbahu 'Annī Massanī Ash-Shayţānu Binuşbin Wa `Adhābin

41

به ياد آور بنده ما ايوب را آن زمان كه پروردگار خود را ندا داد كه شيطان مرا دچار عذاب و گرفتارى كرد.


Arkuđ Birijlika Hādhā Mughtasalun Bāridun Wa Sharābun

42

(بدو گفتيم) پاى خود به زمين بكش كه آب همين جا نزديك توست، آبى خنك، در آن آب‌تنى كن و از آن بنوش.


Wa Wahabnā Lahu 'Ahlahu Wa Mithlahum Ma`ahum Raĥmatan Minnā Wa Dhikrá Li'wlī Al-'Albābi

43

و اهلش را با فرزندانى به همان تعداد و دو برابر فرزندانى كه داشت به او بداديم تا رحمتى باشد از ما به او و تذكرى باشد براى خردمندان.


Wa Khudh Biyadika Đighthāan Fāđrib Bihi Wa Lā Taĥnath 'Innā Wajadnāhu Şābirāan Ni`ma Al-`Abdu 'Innahu 'Awwābun

44

و نيز به او گفتيم حال كه سوگند خورده‌اى كه همسرت را صد تركه چوب بزنى تعداد صد تركه به دست بگير و آنها را يك بار به زنت بزن تا سوگند خود نشكسته باشى، ما ايوب را بنده‌اى خويشتن‌دار يافتيم‌ چه خوب بود همواره به ما رجوع مى‌كرد.


Wa Adhkur `Ibādanā 'Ibrāhīma Wa 'Isĥāqa Wa Ya`qūba 'Ūlī Al-'Aydī Wa Al-'Abşāri

45

و به ياد آور بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه مردانى نيرومند و بينا بودند.


'Innā 'Akhlaşnāhum Bikhālişatin Dhikrá Ad-Dāri

46

(بدين جهت نيرومند و بينا بودند كه) ما آن را به خصلتى خالص كه همان ياد آخرت باشد خالص و پاك كرديم.


Wa 'Innahum `Indanā Lamina Al-Muşţafayna Al-'Akhyāri

47

و ايشان نزد ما از برگزيدگان اخيارند.


Wa Adhkur 'Ismā`īla Wa Al-Yasa`a Wa Dhā Al-Kifli Wa Kullun Mina Al-'Akhyāri

48

و به ياد آور اسماعيل و يسع و ذو الكفل را و هر يك از اخيار بودند.


Hādhā Dhikrun Wa 'Inna Lilmuttaqīna Laĥusna Ma'ābin

49

اين داستانها كه از" اوابين" آورديم ثناى جميلى بود از ايشان، و مردم با تقوى سرانجامى نيك دارند.


Jannāti `Adnin Mufattaĥatan Lahumu Al-'Abwābu

50

بهشت‌هايى دائمى با درهاى گشوده و بدون مانع.


Muttaki'īna Fīhā Yad`ūna Fīhā Bifākihatin Kathīratin Wa Sharābin

51

در حالى كه در بهشت تكيه داده ميوه‌هاى بسيار و نوشيدنى در اختيار دارند.


Wa `Indahum Qāşirātu Aţ-Ţarfi 'Atrābun

52

پرهيزكاران همسرانى پر ناز و كرشمه دارند.


Hādhā Mā Tū`adūna Liyawmi Al-Ĥisābi

53

اين همان پاداشهايى است كه براى روز قيامت وعده داده شده‌ايد.


'Inna Hādhā Larizqunā Mā Lahu Min Nafādin

54

اين همان رزق ما است كه فنا پذير نيست.


Hādhā Wa 'Inna Lilţţāghīna Lasharra Ma'ābin

55

اين بود آنچه مربوط به متقين است و اما طاغيان بدترين بازگشتگاهى دارند.


Jahannama Yaşlawnahā Fabi'sa Al-Mihādu

56

جهنمى كه حرارتش را خواهند چشيد و چه بد بسترى است جهنم.


Hādhā Falyadhūqūhu Ĥamīmun Wa Ghassāqun

57

اين است كه بايد آن را بچشند، آبى است داغ و چركى است متعفن.


Wa 'Ākharu Min Shaklihi 'Azwājun

58

و اشباه ديگرى نظير آن.


Hādhā Fawjun Muqtaĥimun Ma`akum Lā Marĥabāan Bihim 'Innahum Şālū An-Nāri

59

اين فوج انبوه كه با خود مى‌بينيد پيروان شما پيشوايانند. در پاسخ مى‌گويند: مرحبا برايشان مباد، چون بطور قطع داخل آتش خواهند شد.


Qālū Bal 'Antum Lā Marĥabāan Bikum 'Antum Qaddamtumūhu Lanā Fabi'sa Al-Qarāru

60

پيروان در پاسخ گويند: بلكه مرحبا بر خودتان مباد، چون شما اين آتش را از پيش براى ما درست كرديد كه چه بد قرارگاهى است.


Qālū Rabbanā Man Qaddama Lanā Hādhā Fazid/hu `Adhābāan Đi`fāan Fī An-Nāri

61

گفتند: پروردگارا هر كس اين عذاب را از پيش براى ما درست كرد عذابى دو چندان برايش در آتش بيفزاى.


Wa Qālū Mā Lanā Lā Nará Rijālāan Kunnā Na`udduhum Mina Al-'Ashrār

62

و گفتند چه مى‌شود ما را كه نمى‌بينيم مردانى را كه همواره از اشرارشان مى‌پنداشتيم؟.


Āttakhadhnāhum Sikhrīyan 'Am Zāghat `Anhumu Al-'Abşāru

63

آيا آنان را به خطا مسخره گرفته بوديم يا چشمهايمان به آنان نمى‌افتد؟.


'Inna Dhālika Laĥaqqun Takhāşumu 'Ahli An-Nāri

64

اين است به حقيقت تخاصم اهل آتش.


Qul 'Innamā 'Anā Mundhirun Wa Mā Min 'Ilahin 'Illā Al-Lahu Al-Wāĥidu Al-Qahhāru

65

بگو من تنها بيم رسانم و هيچ معبودى به جز خداى واحد قهار نيست.


Rabbu As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Al-`Azīzu Al-Ghaffāru

66

پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه بين آن دو است خدايى كه عزيز و غفار است.


Qul Huwa Naba'un `Ažīmun

67

بگو مساله توحيد خبرى است عظيم.


'Antum `Anhu Mu`riđūna

68

كه شما از آن روى برمى‌گردانيد.


Mā Kāna Liya Min `Ilmin Bil-Mala'i Al-'A`lá 'Idh Yakhtaşimūna

69

من هرگز علمى به گروه فرشتگان در آن روز كه راجع به خلقت بشر مخاصمه مى‌كردند ندارم.


'In Yūĥá 'Ilayya 'Illā 'Annamā 'Anā Nadhīrun Mubīnun

70

چون من از ناحيه خود هيچ علمى ندارم تنها آگهى‌هاى من به وسيله وحى است و وحى هم تنها در چار ديوارى مسايل مربوط به انذار است.


'Idh Qāla Rabbuka Lilmalā'ikati 'Innī Khāliqun Basharāan Min Ţīnin

71

به ياد آور آن زمان را كه پروردگارت به ملائكه گفت من بشرى از گل خواهم آفريد.


Fa'idhā Sawwaytuhu Wa Nafakhtu Fīhi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidīna

72

متوجه باشيد كه چون از اسكلتش بپرداختم و از روح خود در او بدميدم همگى برايش به سجده بيفتيد.


Fasajada Al-Malā'ikatu Kulluhum 'Ajma`ūna

73

پس ملائكه همه و همه سجده كردند.


'Illā 'Iblīsa Astakbara Wa Kāna Mina Al-Kāfirīna

74

مگر ابليس كه تكبر كرد چون از پيش كافر بود.


Qāla Yā 'Iblīsu Mā Mana`aka 'An Tasjuda Limā Khalaqtu Biyadayya 'Āstakbarta 'Am Kunta Mina Al-`Ālīna

75

خداى تعالى فرمود: اى ابليس چه بازت داشت از اينكه براى كسى سجده كنى كه من خود او را به دست خود آفريدم آيا تكبر كردى و يا واقعا بلند مرتبه بودى؟.


Qāla 'Anā Khayrun Minhu Khalaqtanī Min Nārin Wa Khalaqtahu Min Ţīnin

76

گفت: آخر من از او بهترم چون تو مرا از آتش و او را از گل آفريدى.


Qāla Fākhruj Minhā Fa'innaka Rajīmun

77

گفت: پس بيرون شو از بهشت چون كه تو رانده شده‌اى.


Wa 'Inna `Alayka La`natī 'Ilá Yawmi Ad-Dīni

78

و بدان كه لعنت من تا قيامت شامل حال تو است.


Qāla Rabbi Fa'anžirnī 'Ilá Yawmi Yub`athūna

79

گفت: پروردگارا حال كه چنين است پس تا قيامت كه همه مبعوث مى‌شوند مرا زنده بدار.


Qāla Fa'innaka Mina Al-Munžarīna

80

گفت: باشد تو از زندگانى.


'Ilá Yawmi Al-Waqti Al-Ma`lūmi

81

تا روزى كه آن وقت معلوم مى‌رسد.


Qāla Fabi`izzatika La'ughwiyannahum 'Ajma`īna

82

گفت پس به عزتت سوگند كه همه و همه‌شان را گمراه خواهم كرد.


'Illā `Ibādaka Minhumu Al-Mukhlaşīna

83

مگر بندگان مخلصت از ايشان را.


Qāla Fālĥaqqu Wa Al-Ĥaqqa 'Aqūlu

84

گفت پس حق اين است و من حق مى‌گويم.


La'amla'anna Jahannama Minka Wa Mimman Tabi`aka Minhum 'Ajma`īna

85

كه جهنم را از تو و از هر كه پيرويت كند از همه پر مى‌كنيم.


Qul Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Ajrin Wa Mā 'Anā Mina Al-Mutakallifīna

86

بگو من از شما در مقابل رسالتم اجرى نمى‌خواهم و من از آنها نيستم كه چيزى را كه ندارند به خود مى‌بندند.


'In Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna

87

اين قرآن به جز تذكر براى عالميان نيست.


Wa Lata`lamunna Naba'ahu Ba`da Ĥīnin

88

و به زودى خبرش را بعد از زمانى خواهى دانست.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان