سوره عبس
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi `Abasa Wa Tawallá
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ چهره در هم كشيد و روى گردانيد،
'An Jā'ahu Al-'A`má
2از اينكه آن مرد نابينا نزد او آمد!
Wa Mā Yudrīka La`allahu Yazzakká
3تو چه مىدانى شايد او [در پرتو تعاليم اسلام از آلودگى] پاك و پاكيزه شود
'Aw Yadhdhakkaru Fatanfa`ahu Adh-Dhikrá
4يا متذكر [حقايق] گردد و آن تذكر او را سود دهد؛
'Ammā Mani Astaghná
5اما كسى كه خود را ثروتمند نشان مىدهد
Fa'anta Lahu Taşaddá
6تو به او روى مىآورى [و نسبت به وى اهتمام مىورزى]
Wa Mā `Alayka 'Allā Yazzakká
7در حالى كه اگر او نخواهد خود را [از آلودگىهاى باطنى و عملى] پاك كند تكليفى بر عهده تو [نسبت به او] نيست؛
Wa 'Ammā Man Jā'aka Yas`á
8و اما آنكه شتابان نزد تو آمد
Wa Huwa Yakhshá
9در حالى كه [از پروردگارش] مىترسد،
Fa'anta `Anhu Talahhá
10تو [با روى گردانى] از او به ديگران مىپردازى.
Kallā 'Innahā Tadhkirahun
11اين چنين [برخوردى شايسته] نيست، بىترديد اين آيات قرآن مايه پند است.
Faman Shā'a Dhakarahu
12پس هركه خواست از آن پند گيرد،
Fī Şuĥufin Mukarramahin
13در صحيفههايى است ارزشمند
Marfū`atin Muţahharahin
14بلند مرتبه و پاكيزه
Bi'aydī Safarahin
15در دست سفيرانى
Kirāmin Bararahin
16بزرگوار و نيكوكار.
Qutila Al-'Insānu Mā 'Akfarahu
17مرگ بر انسان، چه كافر و ناسپاس است!
Min 'Ayyi Shay'in Khalaqahu
18[خدا] او را از چه چيز آفريده؟
Min Nuţfatin Khalaqahu Faqaddarahu
19از نطفهاى [ناچيز و بىمقدار] آفريده است، پس او را [در ذات، صفات و اندام] اندازه لازم عطا كرد.
Thumma As-Sabīla Yassarahu
20آن گاه راه [هدايت، سعادت، خير و طاعت] را برايش آسان ساخت.
Thumma 'Amātahu Fa'aqbarahu
21سپس او را ميراند و در گور نهاد،
Thumma 'Idhā Shā'a 'Ansharahu
22و سپس چون بخواهد او را زنده مىكند.
Kallā Lammā Yaqđi Mā 'Amarahu
23اين چنين نيست [كه وظيفهاش را انجام داده باشد] هنوز آنچه را به او دستور داده به جا نياورده است.
Falyanžuri Al-'Insānu 'Ilá Ţa`āmihi
24پس انسان بايد به خوراكش با تأمل بنگرد
'Annā Şababnā Al-Mā'a Şabbāan
25كه ما [از آسمان] آب فراوانى فرو ريختيم.
Thumma Shaqaqnā Al-'Arđa Shaqqāan
26سپس زمين را [به صورتى سودمند] از هم شكافتيم.
Fa'anbatnā Fīhā Ĥabbāan
27پس در آن دانههاى فراوانى رويانديم،
Wa `Inabāan Wa Qađbāan
28و انگور و سبزيجات
Wa Zaytūnāan Wa Nakhlāan
29و زيتون و درخت خرما
Wa Ĥadā'iqa Ghulbāan
30و بوستانهاى پر از درخت تناور و بزرگ
Wa Fākihatan Wa 'Abbāan
31و ميوه و چراگاه
Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum
32تا مايه برخوردارى شما و دامهايتان باشد.
Fa'idhā Jā'ati Aş-Şākhkhahu
33پس زمانى كه آن بانگ هولناك و مهيب در رسد،
Yawma Yafirru Al-Mar'u Min 'Akhīhi
34روزى كه آدمى فرار مىكند، از برادرش
Wa 'Ummihi Wa 'Abīhi
35و از مادر و پدرش
Wa Şāĥibatihi Wa Banīhi
36و از همسر و فرزندانش
Likulli Amri'in Minhum Yawma'idhin Sha'nun Yughnīhi
37در آن روز هركسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مىكند [تا جايى كه نمىگذارد به چيز ديگرى بپردازد.]
Wujūhun Yawma'idhin Musfirahun
38در آن روز چهرههايى درخشان و نورانى است
Đāĥikatun Mustabshirahun
39خندان و خوشحال
Wa Wujūhun Yawma'idhin `Alayhā Ghabarahun
40و در آن روز چهرههايى است كه بر آنان غبار نشسته
Tarhaquhā Qatarahun
41[و] سياهى و تاريكى آنان را فرا گرفته است؛
'Ūlā'ika Humu Al-Kafaratu Al-Fajarahu
42آنان همان كافران بد كارند.