قرآن عثمان طه

سوره عبس

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi `Abasa Wa Tawallá

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ چهره درهم كشيد و روى گردانيد،


'An Jā'ahu Al-'A`má

2

كه آن مرد نابينا پيش او آمد


Wa Mā Yudrīka La`allahu Yazzakká

3

و تو چه دانى، شايد او به پاكى گرايد،


'Aw Yadhdhakkaru Fatanfa`ahu Adh-Dhikrá

4

يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد.


'Ammā Mani Astaghná

5

امّا آن كس كه خود را بى‌نياز مى‌پندارد،


Fa'anta Lahu Taşaddá

6

تو بدو مى‌پردازى


Wa Mā `Alayka 'Allā Yazzakká

7

با آنكه اگر پاك نگردد، بر تو [مسئوليّتى‌] نيست.


Wa 'Ammā Man Jā'aka Yas`á

8

و امّا آن كس كه شتابان پيش تو آمد،


Wa Huwa Yakhshá

9

در حالى كه [از خدا] مى‌ترسيد،


Fa'anta `Anhu Talahhá

10

تو از او به ديگران مى‌پردازى.


Kallā 'Innahā Tadhkirahun

11

زنهار [چنين مكن‌] اين [آيات‌] پندى است.


Faman Shā'a Dhakarahu

12

تا هر كه خواهد، از آن پند گيرد.


Fī Şuĥufin Mukarramahin

13

در صحيفه‌هايى ارجمند،


Marfū`atin Muţahharahin

14

والا و پاك‌شده،


Bi'aydī Safarahin

15

به دست فرشتگانى،


Kirāmin Bararahin

16

ارجمند و نيكوكار.


Qutila Al-'Insānu Mā 'Akfarahu

17

كشته باد انسان، چه ناسپاس است!


Min 'Ayyi Shay'in Khalaqahu

18

او را از چه چيز آفريده است؟


Min Nuţfatin Khalaqahu Faqaddarahu

19

از نطفه‌اى خلقش كرد و اندازه مقرّرش بخشيد.


Thumma As-Sabīla Yassarahu

20

سپس راه را بر او آسان گردانيد.


Thumma 'Amātahu Fa'aqbarahu

21

آن گاه به مرگش رسانيد و در قبرش نهاد.


Thumma 'Idhā Shā'a 'Ansharahu

22

سپس چون بخواهد او را برانگيزد.


Kallā Lammā Yaqđi Mā 'Amarahu

23

ولى نه! هنوز آنچه را به او دستور داده، به جاى نياورده است.


Falyanžuri Al-'Insānu 'Ilá Ţa`āmihi

24

پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد،


'Annā Şababnā Al-Mā'a Şabbāan

25

كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم


Thumma Shaqaqnā Al-'Arđa Shaqqāan

26

آن گاه زمين را با شكافتنى [لازم‌] شكافتيم


Fa'anbatnā Fīhā Ĥabbāan

27

پس در آن، دانه رويانيديم.


Wa `Inabāan Wa Qađbāan

28

و انگور و سبزى،


Wa Zaytūnāan Wa Nakhlāan

29

و زيتون و درخت خرما،


Wa Ĥadā'iqa Ghulbāan

30

و باغهاى انبوه،


Wa Fākihatan Wa 'Abbāan

31

و ميوه و چراگاه،


Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum

32

[تا وسيله‌] استفاده شما و دامهايتان باشد.


Fa'idhā Jā'ati Aş-Şākhkhahu

33

پس چون فرياد گوش‌خراش دررسد


Yawma Yafirru Al-Mar'u Min 'Akhīhi

34

روزى كه آدمى از برادرش،


Wa 'Ummihi Wa 'Abīhi

35

و از مادرش و پدرش.


Wa Şāĥibatihi Wa Banīhi

36

و از همسرش و پسرانش مى‌گريزد،


Likulli Amri'in Minhum Yawma'idhin Sha'nun Yughnīhi

37

در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‌دارد.


Wujūhun Yawma'idhin Musfirahun

38

در آن روز، چهره‌هايى درخشانند،


Đāĥikatun Mustabshirahun

39

خندان [و] شادانند.


Wa Wujūhun Yawma'idhin `Alayhā Ghabarahun

40

و در آن روز، چهره‌هايى است كه بر آنها غبار نشسته،


Tarhaquhā Qatarahun

41

[و] آنها را تاريكى پوشانده است


'Ūlā'ika Humu Al-Kafaratu Al-Fajarahu

42

آنان همان كافران بدكارند.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان