سوره عبس
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi `Abasa Wa Tawallá
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ چهره در هم كشيد و روى برتافت ...
'An Jā'ahu Al-'A`má
2از اينكه نابينايى به سراغ او آمده بود!
Wa Mā Yudrīka La`allahu Yazzakká
3تو چه مىدانى شايد او پاكى و تقوا پيشه كند،
'Aw Yadhdhakkaru Fatanfa`ahu Adh-Dhikrá
4يا متذكر گردد و اين تذكر به حال او مفيد باشد!
'Ammā Mani Astaghná
5اما آن كس كه توانگر است،
Fa'anta Lahu Taşaddá
6تو به او روى مىآورى،
Wa Mā `Alayka 'Allā Yazzakká
7در حالى كه اگر او خود را پاك نسازد، چيزى بر تو نيست!
Wa 'Ammā Man Jā'aka Yas`á
8اما كسى كه به سراغ تو مىآيد و كوشش مىكند،
Wa Huwa Yakhshá
9و از خدا ترسان است،
Fa'anta `Anhu Talahhá
10تو از او غافل مىشوى!
Kallā 'Innahā Tadhkirahun
11هرگز چنين نيست كه آنها مىپندارند؛ اين (قرآن) تذكر و يادآورى است،
Faman Shā'a Dhakarahu
12و هر كس بخواهد از آن پند مىگيرد!
Fī Şuĥufin Mukarramahin
13در الواح پرارزشى ثبت است،
Marfū`atin Muţahharahin
14الواحى والا قدر و پاكيزه،
Bi'aydī Safarahin
15به دست سفيرانى است
Kirāmin Bararahin
16والا مقام و فرمانبردار و نيكوكار!
Qutila Al-'Insānu Mā 'Akfarahu
17مرگ بر اين انسان، چقدر كافر و ناسپاس است!
Min 'Ayyi Shay'in Khalaqahu
18(خداوند) او را از چه چيز آفريده است؟!
Min Nuţfatin Khalaqahu Faqaddarahu
19او را از نطفه ناچيزى آفريد، سپس اندازهگيرى كرد و موزون ساخت،
Thumma As-Sabīla Yassarahu
20سپس راه را براى او آسان كرد،
Thumma 'Amātahu Fa'aqbarahu
21بعد او را ميراند و در قبر پنهان نمود،
Thumma 'Idhā Shā'a 'Ansharahu
22سپس هر گاه بخواهد او را زنده مىكند!
Kallā Lammā Yaqđi Mā 'Amarahu
23چنين نيست كه او مىپندارد؛ او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نكرده است!
Falyanžuri Al-'Insānu 'Ilá Ţa`āmihi
24انسان بايد به غذاى خويش (و آفرينش آن) بنگرد!
'Annā Şababnā Al-Mā'a Şabbāan
25ما آب فراوان از آسمان فرو ريختيم،
Thumma Shaqaqnā Al-'Arđa Shaqqāan
26سپس زمين را از هم شكافتيم،
Fa'anbatnā Fīhā Ĥabbāan
27و در آن دانههاى فراوانى رويانديم،
Wa `Inabāan Wa Qađbāan
28و انگور و سبزى بسيار،
Wa Zaytūnāan Wa Nakhlāan
29و زيتون و نخل فراوان،
Wa Ĥadā'iqa Ghulbāan
30و باغهاى پردرخت،
Wa Fākihatan Wa 'Abbāan
31و ميوه و چراگاه،
Matā`āan Lakum Wa Li'an`āmikum
32تا وسيلهاى براى بهرهگيرى شما و چهارپايانتان باشد!
Fa'idhā Jā'ati Aş-Şākhkhahu
33هنگامى كه آن صداى مهيب [صيحه رستاخيز] بيايد، (كافران در اندوه عميقى فرومىروند)!
Yawma Yafirru Al-Mar'u Min 'Akhīhi
34در آن روز كه انسان از برادر خود مىگريزد،
Wa 'Ummihi Wa 'Abīhi
35و از مادر و پدرش،
Wa Şāĥibatihi Wa Banīhi
36و زن و فرزندانش؛
Likulli Amri'in Minhum Yawma'idhin Sha'nun Yughnīhi
37در آن روز هر كدام از آنها وضعى دارد كه او را كاملا به خود مشغول مىسازد!
Wujūhun Yawma'idhin Musfirahun
38چهرههايى در آن روز گشاده و نورانى است،
Đāĥikatun Mustabshirahun
39خندان و مسرور است؛
Wa Wujūhun Yawma'idhin `Alayhā Ghabarahun
40و صورتهايى در آن روز غبارآلود است،
Tarhaquhā Qatarahun
41و دود تاريكى آنها را پوشانده است،
'Ūlā'ika Humu Al-Kafaratu Al-Fajarahu
42آنان همان كافران فاجرند!