بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ حم

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ حم

تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ

فرستادن كتاب از خداوند عزتمند دانا

غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقابِ ذِي الطَّوْلِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ

آمرزنده گناه پذيرنده توبه سخت‌شكنجه خداوند نيرومندى نيست خدايى جز او بسوى او است بازگشت

ما يُجادِلُ فِي آياتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلادِ

نستيزند در آيتهاى خدا جز آنان كه كفر ورزيدند پس نفريبدت گردش آنان در شهرها

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ الْأَحْزابُ مِنْ بَعْدِهِمْ وَ هَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ وَ جادَلُوا بِالْباطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كانَ عِقابِ

تكذيب كردند پيش از ايشان قوم نوح و احزاب از پس ايشان و آهنگ كرد هر ملتى پيغمبر خويش را تا بگيرندش و ستيزه كردند بوسيله باطل تا نابود كنند بدان حق را پس بگرفتيمشان پس چگونه بود مرا عقوبت

وَ كَذٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ عَلَي الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحابُ النَّارِ

و بدينسان راست آمد سخن پروردگارت بر آنان كه كفر ورزيدند كه آنانند ياران آتش

الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ

آنان كه بردارند عرش را و آنان كه گرد آنند تسبيح كنند به سپاس پروردگار خويش و ايمان آرند بدو و آمرزش خواهند براى آنان كه ايمان آوردند پروردگارا فراگرفتى همه چيز را به رحمت و دانش پس بيامرز آنان را كه توبه كردند و پيروى كردند راه تو را و بازدارشان از عذاب دوزخ

رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

پروردگارا و درآور ايشان را بهشتهاى جاودانى كه نويد دادى بديشان و آنان كه شايسته شدند از پدران ايشان و همسران ايشان و فرزندان ايشان كه تويى همانا عزتمند حكيم

وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

و دورسازشان از بديها و آن را كه از بديها دور ساختى آن روز همانا رحمتش آوردى و اين است آن رستگارى بزرگ

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِنْ مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَي الْإِيمانِ فَتَكْفُرُونَ

همانا آنان كه كفر ورزيدند بانگ داده شوند كه همانا خشم خدا بزرگتر است از خشم شما خويشتن را گاهى كه خوانده مى‌شديد بسوى ايمان پس كفر ورزيديد

قالُوا رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِليٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ

گفتند پروردگارا مى‌راندى ما را دو بار و زنده ساختى ما را دو بار پس اعتراف كرديم به گناهان خويش آيا هست بسوى بازگشت راهى

ذٰلِكُمْ بِأَنَّهُ إِذا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَ إِنْ يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ

اين بدان است كه هر گاه خوانده مى‌شد خدا به تنهايى كفر مى‌ورزيديد و اگر شرك‌ورزيده مى‌شد بدو مى‌گرويديد پس حكومت از آن خداى برتر بزرگ است

هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ آياتِهِ وَ يُنَزِّلُ لَكُمْ مِنَ السَّماءِ رِزْقاً وَ ما يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَنْ يُنِيبُ

او است آنكه بنمايد به شما آيتهاى خويش را و فرستد براى شما از آسمان روزيى و يادآور نشود مگر آنكه بازگشت كند

فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ

پس بخوانيد خدا را پاك‌دارنده برايش دين را و اگر چه ناخوش دارند كافران

رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَليٰ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلاقِ

بلند پايگاه‌ها دارنده عرش فرستد روح را از امر خويش بر هر كه خواهد از بندگان خويش تا بترساند از روز ملاقات

يَوْمَ هُمْ بارِزُونَ لا يَخْفيٰ عَلَي اللَّهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ

روزى كه ايشان نمودارند نهان نماند بر خدا از ايشان چيزى از آن كيست پادشاهى در آن روز از آن خدا است يكتاى چيره‌جوى

الْيَوْمَ تُجْزيٰ كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ لا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ

امروز پاداش داده شود هر كس بدانچه فراهم كرده است نيست ستمى امروز همانا خدا است شتابنده در شمار

وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَي الْحَناجِرِ كاظِمِينَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَ لا شَفِيعٍ يُطاعُ

و بترسانشان از روز نزديك گاهى كه دلها نزد گلوگاه‌ها است خشم فروخورندگان نيست ستمگران را دوست و نه شفاعتگرى كه فرمانبردارى شود

يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ

مى‌داند چشمك‌زدن ديدگان را و آنچه نهان دارند سينه‌ها

وَ اللَّهُ يَقْضِي بِالْحَقِّ وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا يَقْضُونَ بِشَيْءٍ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ

و خدا داورى كند به حق و آنان را كه خوانند جز وى داورى نكنند به چيزى همانا خدا است شنواى بينا

أَ وَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ كانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ كانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ آثاراً فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ ما كانَ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ واقٍ

آيا نگشتند در زمين تا بنگرند چگونه بوده است فرجام آنان كه بودند پيش از ايشان بودند سخت‌تر از ايشان در نيرو و نشانيهاى بجاى مانده در زمين پس بگرفتندشان خدا به گناهانشان و نبود ايشان را از خدا نگهبانى

ذٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقابِ

اين بدان است كه ايشان بودند بيامدشان پيغمبرانشان به نشانيها پس كفر ورزيدند پس بگرفتشان خدا كه او است نيرومند سخت‌شكنجه

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسيٰ بِآياتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِينٍ

و همانا فرستاديم موسى را به آيتهاى خويش و فرمانروائيى آشكار

إِليٰ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ فَقالُوا ساحِرٌ كَذَّابٌ

بسوى فرعون و هامان و قارون پس گفتند جادوگرى است دروغگوى

فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِنا قالُوا اقْتُلُوا أَبْناءَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَ اسْتَحْيُوا نِساءَهُمْ وَ ما كَيْدُ الْكافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ

تا گاهى كه بيامدشان به حق از نزد ما گفتند بكشيد پسران آنان را كه ايمان آوردند با وى و بازگذاريد زنان ايشان را و نيست نيرنگ كافران جز در گمراهى

وَ قالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسيٰ وَ لْيَدْعُ رَبَّهُ إِنِّي أَخافُ أَنْ يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَنْ يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسادَ

و گفت فرعون بگذاريد مرا بكشم موسى را و بخواند پروردگار خويش را چه ترسم دگرگون كند كيش شما را يا آنكه پديد آرد در زمين تباهى را

وَ قالَ مُوسيٰ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسابِ

و گفت موسى همانا پناه بردم به پروردگار خود و پروردگار شما از هر كبرورزنده كه نمى‌گرود به روز شمار

وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمانَهُ أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَ قَدْ جاءَكُمْ بِالْبَيِّناتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَ إِنْ يَكُ كاذِباً فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَ إِنْ يَكُ صادِقاً يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ

و گفت مرد مؤمنى از كسان فرعون كه نهان مى‌داشت ايمان خود را آيا مى‌كشيد مردى را بدانكه گفت پروردگار من خدا است حالى كه آورده است شما را به نشانيها از پروردگار خويش و اگر دروغگو باشد پس بر او است دروغش و اگر راستگو باشد برسد شما را پاره آنچه وعده دهد به شما همانا خدا هدايت نكند آنان را كه او است فزونى‌جوينده دروغگوى

يا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظاهِرِينَ فِي الْأَرْضِ فَمَنْ يَنْصُرُنا مِنْ بَأْسِ اللَّهِ إِنْ جاءَنا قالَ فِرْعَوْنُ ما أُرِيكُمْ إِلَّا ما أَريٰ وَ ما أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشادِ

اى قوم من شما را است پادشاهى امروز چيره آيندگانيد در زمين پس كه يارى كند ما را از خشم خدا اگر بيايد ما را گفت فرعون ننمايم به شما جز آنچه ببينم و نه رهبريتان كنم مگر به راه راست

وَ قالَ الَّذِي آمَنَ يا قَوْمِ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ مِثْلَ يَوْمِ الْأَحْزابِ

و گفت آنكه ايمان آورده بود اى قوم همانا ترسم بر شما مانند روز احزاب

مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعِبادِ

مانند شيوه قوم نوح و عاد و ثمود و آنان كه پس از ايشان بودند و نيست خدا خواهان ستمى بر بندگان

وَ يا قَوْمِ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنادِ

و اى قوم همانا ترسم بر شما از روز فرياد

يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ ما لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ

روزى كه روى برتابيد پشت‌كنان نيست شما را از خدا نگهدارنده‌اى و آن را كه گمراه كند خدا نباشدش راهنمايى

وَ لَقَدْ جاءَكُمْ يُوسُفُ مِنْ قَبْلُ بِالْبَيِّناتِ فَما زِلْتُمْ فِي شَكٍّ مِمَّا جاءَكُمْ بِهِ حَتَّي إِذا هَلَكَ قُلْتُمْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ مِنْ بَعْدِهِ رَسُولاً كَذٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ

و هر آينه بيامدتان يوسف پيش از اين به نشانيها پس مانديد پيوسته در شكى از آنچه بياوردتان تا گاهى كه مرد گفتيد هرگز نيانگيزد خدا پس از وى پيمبرى بدينسان گمراه كند خدا هر كه را او است فزونى‌خواه شك‌آورنده

الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ الَّذِينَ آمَنُوا كَذٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَليٰ كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ

آنان كه مى‌ستيزند در آيتهاى خدا بى‌فرمانروائيى كه دهدشان بزرگ كين‌ورزى است نزد خدا و نزد آنان كه ايمان آوردند چنين مهر نهد خدا بر هر دل برترى‌جوى گردن‌فراز

وَ قالَ فِرْعَوْنُ يا هامانُ ابْنِ لِي صَرْحاً لَعَلِّي أَبْلُغُ الْأَسْبابَ

و گفت فرعون اى هامان بنياد كن برايم برجى (كاخى) شايد رسم به درها

أَسْبابَ السَّماواتِ فَأَطَّلِعَ إِليٰ إِلهِ مُوسيٰ وَ إِنِّي لَأَظُنُّهُ كاذِباً وَ كَذٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَ صُدَّ عَنِ السَّبِيلِ وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي تَبابٍ

درهاى آسمانها پس سر برآرم به خداى موسى و هر آينه گمان دارمش دروغگوى و بدينسان بياراست براى فرعون زشتى كردارش و بازداشته شد از راه و نيست نيرنگ فرعون جز در تباهى

وَ قالَ الَّذِي آمَنَ يا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشادِ

و گفت آنكه ايمان آورد اى قوم مرا پيروى كنيد رهبريتان كنم به راه راست

يا قَوْمِ إِنَّما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا مَتاعٌ وَ إِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دارُ الْقَرارِ

اى قوم من جز اين نيست كه اين زندگانى دنيا است بهره و همانا خانه آخرت است سراى آرامگاه

مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلا يُجْزيٰ إِلَّا مِثْلَها وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثيٰ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيها بِغَيْرِ حِسابٍ

هر كه كردار زشت كند كيفر نشود جز همانندش و هر كه كردار شايسته كند از نر يا ماده حالى كه او است مؤمن پس آنان به بهشت درآيند روزيمند شوند در آن بى‌شمار

وَ يا قَوْمِ ما لِي أَدْعُوكُمْ إِلَي النَّجاةِ وَ تَدْعُونَنِي إِلَي النَّارِ

و اى قوم چه شود مرا كه خوانمتان بسوى نجات و شما خوانيدم بسوى آتش

تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ أُشْرِكَ بِهِ ما لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَ أَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَي الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ

خوانيدم كه كفر ورزم به خدا و شريك گردانم با وى آنچه را نيستم بدان دانشى و من خوانمتان بسوى خداوند عزتمند آمرزگار

لا جَرَمَ أَنَّما تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيا وَ لا فِي الْآخِرَةِ وَ أَنَّ مَرَدَّنا إِلَي اللَّهِ وَ أَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحابُ النَّارِ

ناگزير آنچه مرا بسويش خوانيد نيستش دعوتى در دنيا و نه در آخرت و آنكه بازگشت ما بسوى خدا است و آنكه فزونى‌خواهانند ياران آتش

فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَي اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ

زود است ياد آريد آنچه را به شما گويم و بگذارم كار خويش را به خدا كه خدا به بندگان است بينا

فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ

پس نگهداشتش خدا از بديهاى آنچه نيرنگ آوردند و فرود آمد به خاندان فرعون زشتى عذاب

النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذابِ

آتش عرض شوند بر آن بامدادان و شامگاه و روزى كه بپا شود ساعت درآريد خاندان فرعون را به سخت‌ترين عذاب

وَ إِذْ يَتَحاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا نَصِيباً مِنَ النَّارِ

و گاهى كه پرخاش كنند در آتش پس گويند ناتوانان بدانان كه كبر ورزيدند كه ما بوديم شما را پيروانى آيا شمائيد بى‌نيازكنندگان از ما بهره‌اى را از آتش

قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِيها إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبادِ

گفتند آنان كه كبر ورزيدند مائيم همگى در آن همانا خدا حكومت كرد ميان بندگان

وَ قالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذابِ

و گفتند آنان كه در آتشند به نگهبانان دوزخ بخوانيد پروردگار خويش را بكاهد از ما روزى را از عذاب

قالُوا أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا بَليٰ قالُوا فَادْعُوا وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ

گفتند آيا نبود آنكه بيايد شما را پيغمبرانتان به نشانيها گفتند بلى گفتند پس بخوانيد كه نيست خواندن كافران جز در گمراهى

إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ

ما هر آينه يارى مى‌كنيم فرستادگان خويش را و آنان را كه ايمان آوردند در زندگانى دنيا و روزى كه بپا شوند گواهان

يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ

روزى كه سود ندهد ستمگران را بهانه‌جستن ايشان و ايشان را است لعنت و ايشان را است بدى آن سراى

وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَي الْهُديٰ وَ أَوْرَثْنا بَنِي إِسْرائِيلَ الْكِتابَ

و همانا داديم به موسى رهبرى را و ارث داديم به بنى اسرائيل كتاب را

هُديً وَ ذِكْريٰ لِأُولِي الْأَلْبابِ

هدايت و يادآوريى براى دارندگان خردها

فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ

پس شكيبا شو كه وعده خدا است حق و آمرزش خواه براى گناه خويش و تسبيح گوى به سپاس پروردگار خود شامگاهان و بامداد

إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ إِنْ فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ ما هُمْ بِبالِغِيهِ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ

همانا آنان كه مى‌ستيزند در آيتهاى خدا نه به فرمانروائيى كه آمدستشان نيست در سينه‌هاى آنان جز كبرورزى كه نيستند بدان رسيده پس پناه بر به خدا كه او است شنواى بينا

لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ

همانا آفرينش آسمانها و زمين بزرگتر است از آفرينش مردم و ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند

وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْميٰ وَ الْبَصِيرُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ لَا الْمُسِيءُ قَلِيلاً ما تَتَذَكَّرُونَ

و يكسان نيستند كور و بينا و آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند و نه بدكار به كمى يادآور شويد

إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ

همانا ساعت آينده است نيست شكى در آن و ليكن بيشتر مردم نمى‌گروند

وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ

و گفت پروردگار شما بخوانيدم مى‌پذيرم براى شما همانا آنان كه سرپيچند از پرستش من زود است درآيند دوزخ را سرافكندگان

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَي النَّاسِ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ

خدا است آنكه نهاد براى شما شب را تا بيارميد در آن و روز را بينا همانا خدا داراى فضل است بر مردم و ليكن بيشتر مردم سپاس نگزارند

ذٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنّيٰ تُؤْفَكُونَ

اين است خدا پروردگار شما آفريدگار همه چيز نيست خدايى جز او پس كجا به دروغ رانده شويد

كَذٰلِكَ يُؤْفَكُ الَّذِينَ كانُوا بِآياتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ

چنين به دروغ رانده شدند آنان كه بودند آيتهاى خدا را انكار مى‌كردند

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَراراً وَ السَّماءَ بِناءً وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ ذٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ

خدا است آنكه گردانيد براى شما زمين را پايگاهى و آسمان را سازمانى و پيكر ساخت شما را پس نكو كرد پيكرهاى شما را و روزى داد شما را از پاكيزه‌ها اين است خدا پروردگار شما پس بزرگ است خدا پروردگار جهانيان

هُوَ الْحَيُّ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ

او است زنده نيست خدايى جز او پس بخوانيدش پاك‌دارندگان برايش دين را سپاس خداى را پروردگار جهانيان

قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَمَّا جاءَنِيَ الْبَيِّناتُ مِنْ رَبِّي وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمِينَ

بگو هر آينه بازداشته شدم از آنكه پرستم آنان را كه خوانيد جز خدا هنگامى كه بيامدم نشانيها از پروردگارم و مأمور شدم كه تسليم شوم براى پروردگار جهانيان

هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخاً وَ مِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّي مِنْ قَبْلُ وَ لِتَبْلُغُوا أَجَلاً مُسَمًّي وَ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

او است آنكه بيافريد شما را از خاكى پس از چكه آبى پس از خونى بسته پس درآورد شما را كودكى سپس تا برسيد به نيروهاى خويش پس تا باشيد پيرانى و از شما است آنكه بميرد از پيش و تا برسيد سرآمدى نامبرده را و شايد شما بخرد آئيد

هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ فَإِذا قَضيٰ أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ

او است آنكه زنده كند و بميراند و گاهى كه بگذراند كارى را جز اين نيست كه بگويدش بشو پس مى‌شود

أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ أَنَّي يُصْرَفُونَ

آيا نديدى آنان را كه ستيزه مى‌كنند در آيتهاى خدا كجا رانده مى‌شوند

الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتابِ وَ بِما أَرْسَلْنا بِهِ رُسُلَنا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ

آنان كه تكذيب كردند كتاب را و آنچه فرستاديم بدان فرستادگان خويش را زود است مى‌دانند

إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ

گاهى كه غلها در گردنهاى آنان است و زنجيرها كشيده شوند

فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ

در آب جوشان سپس در آتش افكنده شوند

ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ

پس گفته شود بديشان كجا بوديد شرك مى‌ورزيديد

مِنْ دُونِ اللَّهِ قالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَكُنْ نَدْعُوا مِنْ قَبْلُ شَيْئاً كَذٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكافِرِينَ

جز خدا را گفتند گم شدند از ما بلكه نبوديم بخوانيم از پيش چيزى را بدينسان گمراه مى‌كند خدا كافران را

ذٰلِكُمْ بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ

اين بدان است كه بوديد شادى مى‌كرديد در زمين به ناحق و بدانچه بوديد هوسرانى مى‌كرديد

ادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها فَبِئْسَ مَثْوَي الْمُتَكَبِّرِينَ

درآئيد درهاى دوزخ را جاودانان در آن چه زشت است جايگاه گردنفرازان

فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنا يُرْجَعُونَ

پس شكيبا شو كه وعده خدا حق است و اگر بنمائيمت پاره آنچه وعده دهيمشان يا دريابيمت (بميرانيمت) پس بسوى ما بازگردانيده شوند

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَيْكَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ وَ ما كانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ فَإِذا جاءَ أَمْرُ اللَّهِ قُضِيَ بِالْحَقِّ وَ خَسِرَ هُنالِكَ الْمُبْطِلُونَ

و هر آينه فرستاديم فرستادگانى پيش از تو از ايشان است آنان كه داستان سروديم بر تو و از ايشان است آنان كه نخوانديم به داستان بر تو و نرسد پيمبرى را كه بيارد آيتى جز به دستور خدا تا هنگامى كه درآيد امر خدا داورى شود به حق و زيانكار شوند در آنجا تباه‌كاران

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعامَ لِتَرْكَبُوا مِنْها وَ مِنْها تَأْكُلُونَ

خدا است آنكه قرار داد براى شما دامها را تا سوار شويد از آنها و از آنها مى‌خوريد

وَ لَكُمْ فِيها مَنافِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَيْها حاجَةً فِي صُدُورِكُمْ وَ عَلَيْها وَ عَلَي الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ

و شما را است در آن سودهايى و تا برسيد بدان نيازى را در سينه‌هاى خويش و بر آنها و بر كشتى سوار شويد

وَ يُرِيكُمْ آياتِهِ فَأَيَّ آياتِ اللَّهِ تُنْكِرُونَ

و بنمايد شما را آيتهاى خويش پس كدام يك از آيتهاى خدا را منكريد

أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً وَ آثاراً فِي الْأَرْضِ فَما أَغْنيٰ عَنْهُمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ

آيا نگشتند در زمين تا بنگرند چگونه بوده است فرجام آنان كه پيش از ايشان بودند بودند بيشتر از ايشان و سخت‌تر در نيرو و نشانيهاى جاى‌گذارده در زمين پس بى‌نياز نكرد از ايشان آنچه بودند فراهم مى‌كردند

فَلَمَّا جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِءُونَ

و هنگامى كه بيامدشان فرستادگانشان به نشانيها شاد شدند بدانچه نزد ايشان بود از دانش و فرود آمد بديشان آنچه بودند بدان مسخره مى‌كردند

فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ

تا گاهى كه ديدند خشم ما را گفتند ايمان آورديم به خدا تنها و كفر ورزيديم بدانچه بوديم بدان شرك ورزندگان

فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبادِهِ وَ خَسِرَ هُنالِكَ الْكافِرُونَ

و نبود سودشان دهد ايمانشان گاهى كه ديدند خشم ما را شيوه خدا است كه گذشت در بندگانش و زيانكار شدند در آنجا كافران