سوره قریش
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ لِإِيلافِ قُرَيْشٍ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ [خدا فيل سواران را هلاك كرد] تا قريش را [با يكديگر و با مردم و با حرم امن] الفت دهد؛
إِيلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّيْفِ
2[و نيز] به سفرهاى [تجارتى] زمستانى و [سفرهاى تجارتى] تابستانى انس و همدمى بخشد [تا در آرامش و امنيت، امر معاششان را تأمين كنند.]
فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هٰذَا الْبَيْتِ
3پس بايد پروردگار اين خانه را بپرستند؛
الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ
4پروردگارى كه آنان را از گرسنگى نجات داد، و از بيمى [كه از دشمن داشتند] ايمنىشان بخشيد.
ترجمه گویا
انصاریان