قرآن عثمان طه

سوره قریش

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ لِإِيلافِ قُرَيْشٍ

1

به نام خداوندى كه رحمت عامش شامل همه و رحمت خاصش از آن مؤمنين است.؛ (خدا با اصحاب فيل چنين كرد) براى آنكه قريش با هم انس و الفت گيرند.


إِيلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّيْفِ

2

الفتى كه در سفرهاى زمستان و تابستان ثابت و بر قرار بماند.


فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هٰذَا الْبَيْتِ

3

پس (به شكرانه اين دوستى) بايد يگانه خداى كعبه را بپرستند.


الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ

4

كه به آنها هنگام گرسنگى طعام داد و از ترس و خطراتشان ايمن ساخت.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان