قرآن عثمان طه

سوره قریش

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ لِإِيلافِ قُرَيْشٍ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ براى جان دادن (يا الفت‌گرفتن) قريش


إِيلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّيْفِ

2

الفت ايشان به كوچيدن زمستان و تابستان


فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هٰذَا الْبَيْتِ

3

پس بايد پرستش كنند پروردگار اين خانه را


الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ

4

كه خورانيدشان پس از گرسنگى و ايمنشان ساخت پس از ترس


قاری
ترجمه گویا
انصاریان